Μέσες Μαρτίου 2009, Σφακιά Κρήτης
Κάποια χρόνια μετά...
Ώρα πέντε το απόγευμα.
Η 15χρονη Διονυσία, μαζί με την Άννα την Δέσποινα και την Σωτηρία, βγαίνουν σε ένα τοπικό καφέ της πόλης των Χανίων που συνήθως συχνάζουν μόνο έφηβοι.
Στο ραδιόφωνο, παίζει η μουσική «Όταν σε είχα πρωτοδεί» των professional Sinnertz σε στίχους Mc Αδάμαντας και μουσική Dj Tyler. Το μαγαζί είναι γεμισμένο στις αποχρώσεις του καφέ με χρυσόσκονη στους τοίχους, δερμάτινες καρέκλες και τραπέζια στρόγγυλα. Πίνουν χυμούς, βύσσινο, πορτοκάλι, την ώρα που η Σωτηρία επιλέγει έναν γαλλικό καφέ.
Η μπάρα, στοιβαγμένη στο κέντρο σε χρώμα μαύρο, κυκλική, στρόγγυλη ενώ από πίσω υπάρχει ένα κουζινάκι για να πλένει κάποιος τα ποτήρια. Τυπικά σε αυτόν τον χώρο υπάρχουν δύο μπάρμαν. Ένας που ανοίγει το καφέ στις εννιά το πρωί και η βάρδια του τελειώνει στις πέντε το απόγευμα και ένας που έρχεται στις πέντε και κλείνει στις δώδεκα το βράδυ. Τα κορίτσια βρίσκονται στην μέση του μαγαζιού, σε ένα τραπέζι που θέα έχει λίγο την πόρτα, κυρίως τον διάδρομο και αρκετά καλά το μπαρ.
«Διονυσία, το έχεις συνειδητοποιήσει ότι του χρόνου θα πάμε λύκειο;» Λέει η Άννα ενθουσιασμένη χτυπώντας παλαμάκια.
Πριν καλά, καλά προλάβει να μιλήσει η καστανομάλλα ξαδέρφη της, τον λόγο παίρνει η Δέσποινα
«Καλά δεν είναι και κάτι το ιδιαίτερο» Σχολιάζει η 17χρονη Δέσποινα.
«Πως δεν είναι Δέσπω; Αλλάζουμε περιβάλλον, καθηγητές. Τα πάντα» Λέει η Άννα.
«Ε, σιγά. Σε έναν μήνα θα τους έχεις συνηθίσει. Θα έχεις τους ίδιους συμμαθητές. Οι τάξεις πάνω κάτω θα είναι ίδιες και... και πράμα αυτά» Λέει ανόρεχτα η Δέσποινα. «Η πραγματική αλλαγή είναι στο πανεπιστήμιο. Όταν μπούμε στο χημικό και μετά γίνουμε οινολόγοι» Συνεχίζει η ίδια με καμάρι.
«Εσύ θα μπεις στο χημικό Δέσπω. Εγώ είμαι ήδη τουριστικά και τα κορίτσια θέλουν πολυτεχνείο. Σχολιάζει και η Σωτηρία.
«Καλά ναι, εντάξει» Συμφωνεί η Δέσπω. «Εγώ θέλω να γίνω σαν την θεία Σταυριανή» Συνεχίζει.
«Μα η θεία μετά το ατύχημα δεν δουλεύει ως οινολόγος, ούτε ως χημικός» Λέει η Διονυσία.
«Το ξέρω. Αλλά θα το κάνω εγώ για αυτήν» Λέει η Δέσποινα.
«Για αυτό μετά το σχολείο πας απευθείας στα αμπέλια και στο οινοποιείο; Για να εξασκηθείς από τώρα;» Την ρωτά εύθυμα η Διονυσία.
