''Yani onunla gerçekten alay ettim, dostum! İnanabiliyor musun? Hemde bir 'Alfa' Kurt Adam'a!!'' dedim tüm olayı anlattıktan sonra çıldırarak.
Scott ciddi yüz ifadesini yüzüne yerleştirdi ve elini omzuma koydu. ''Stiles. Herhangi bir kurt adam seni ısırdı mı?''
''Saçmalıyor olmalısın, Scott!'' dedim ve elini omzumdan çektim. ''Sence ısırılsam sana söylemez miydim?'' inanamayarak ona baktım.
''Söylersin. Fakat eğer gerçekten bir gücün varsa bunu öğrenmeliyiz. Bunu biliyorsun.'' dedi Scott ben yürürken önüme geçerek.
''Gerçekten bir gücüm olduğuna inanıyor olamazsın, Scott.'' dedim ve ellerimi iki yana açtım. ''Bak! Ben sadece bir insanım! Normal bir insan!'' dedim ve eve gitmek için cipime yöneldim. Fakat bunu Scott yüzünden başaramadım.
''Bence Deaton'a gitmeliyiz. Eğer-'' derken ben iç çektim ve bana sinirlendi. ''Beni birkaç dakika gerçekten dinler misin?!''
''Tamam. Tamam! Dinliyorum. İki kulağımda sende.'' dedim.
''Eğer gerçekten bir gücün varsa bunu öğrenmeliyiz. Deaton'a gidiyoruz ve Derek'te bizimle geliyor.'' dedi ve cipimin sürücü kısmına oturdu. İç çektim ve itaat ettim. Bugün illaki bitecekti ve bende kabuslarım ile karşılaşmak için uyumak zorunda kalacaktım.
-
Çok geçmeden Deaton'ın oraya gelmiştik. Derek veteriner kapısının önünde duruyordu. Cipten indim.
Yani Derek ile barışmış mıydık? Yoksa hala aramızda bir kıvılcım var mıydı? Bilmiyordum. Fakat ortalığın karışması şu an istediğim en son şey idi.
Alfa Kurt Adam'dan sonra yavaş yavaş bitkinlik üzerime akın etti ve ben şu anda gerçekten kendimi çok yorgun hissediyordum.
Scott'a döndüm. ''Bu işi bitirdikten sonra bir dakika daha burada durmayacağım.'' dedim. Belli ki Alfa Kurt Adam'ın yaptığı yorgunluk, beni çıldırtıyordu. Bu durumdan sinirlenmeye başlamıştım. Çünkü şu anda tek istediğim ve ihtiyacım olan kabussuz bir rüyaydı. Tek istediğim buydu.
Scott bana ellerini kaldırdı. ''Sakinleş, dostum! Burada sana yardım etmeye çalışıyoruz.'' dedi. İç çektim.
''Biliyorum. Biliyorum... Sadece kurt adam olayından sonra gerçekten kendimi yorgun hissediyorum.'' dedim. Derek bana şaşkınlıkla ve endişeyle baktı.
''Bu işi hemen bitireceğiz. Söz veriyorum.'' dedi Scott ve birlikte veteriner dükkanına girdik.
Deaton'ı görünce onu selamladım. Fakat yorgun olduğum için bu fazla hevesli çıkmadı. ''Merhaba.''
''İyi misin, Stiles?'' beni süzdü ve kaşlarını kaldırdı. ''Yoksa kan mı tuttu?'' dedi ve ben ellerimi kaldırdım. Daha az önce Scott bu hareketi bana karşı kullanmıştı.
''Hayır. Hayır. İyiyim. Sadece yorgunum.'' dedim ve tekli koltuğa oturdum.
''Yine uyuyamadın mı?''
Ben tam cevap vermek için ağzımı açmış iken, benim yerime Scott konuştu. ''Bir doğaüstü gücü olduğunu düşünüyoruz.''
''Bir dakika. Ne?'' dedi Derek. Bu tepkiyi açıkçası Deaton'dan bekliyordum.
Deaton, Derek'e döndü. ''Haklı olabilirler. Bir süredir bu konu hakkında bilgi toplamaya çalışıyordum.'' dedi ve bana döndü. ''Yani bu konu hakkında pek bilgim yok. Fakat birkaç şey biliyorum.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Power İs Power ~ Sterek
Fanfiction''Bir Akıl Yürütücü ya da Kontrolcüsü mü demeliyim, pek bilmiyorum. Fakat buna sen sonra karar verirsin. Güçlerin-'' demeye devam edecekken benim kahkahamla kesildi. ''Bir-... Bir dakika!'' dedim ve yine gülmeye başladım. ''Ne dedin?! Akıl neyi?'...
