Book 3: Chapter 1

Start from the beginning
                                    

Natatawang sagot naman sakanya ni Ate Ly na ginulo pa ang buhok ni Bea. Walang tangkad tangkad pag ate, ate forever. hahahaha.





"Eeeh ate Ly naman! Hindi ko talaga siya kasama. Peksman! Mamatay man!"





With matching taas pa yun ng right hand at pout. Pero mukhang hindi naniniwala sina ate Ly sakanya. Obvious naman e kahit sa mata namin lahat dito.





What if nandito nga si Deanna?





Naglingon-lingon rin ako sa paligid at baka nga nandito ang multong matagal ng wanted saming magkakaibigan.





"Looking for me guys?"

"Looking for me guys?"

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

DEANNA

Andito ako sa may gilid hinihintay si ate Bei na bumalik dahil gusto niya raw batiin sina ate Ly bago kami umuwi kaso sa nakikita ko ngayon mukhang nahohotseat na siya. Narinig ko kaseng hinanap ako ni ate Jia sakanya.





Hay nako Ate Bei, hindi ka talaga marunong magtago ng secret.





"Alam mo Bea, ilabas mo na lang si Deanna...."





Yun na ang naging sign ko para mabuo ang loob kong magpakita nalang sakanila. Napakatagal na rin ng panahon na lumipas. I can't deny na rin na hindi ko sila miss.





"Looking for me guys?"





Kabado ako sa magiging reaction nila lahat pero I know I have to do this. No more hiding. Tanggapin nila or hindi, okay lang.





"DEANNA!"





Unang bumati sakin at yumakap ay si ate Ly. Kita ko namang aktong babatukan ni ate Jia si ate Bei pero hindi naman niya tinuloy at sumali na rin sa yakap sakin ni ate Ly.





"UY DEANNS, MUSTA NA?" -Tots





"OMG DEANNA! IMISSYOUU!!" -Ced





Unti-unti na sila naglalapitan pero may isang kumukuha ng atensyon ko simula pa kanina pagdating namin dito.





Si Jema.





Nakatayo lang siya ngayon at nakatingin sakin pero parang ang layo ng mga tingin niya. Hindi ko tuloy alam kung ngingitian ko ba siya or hahayaan na lang muna.





"Deanna Wong madami-dami kang ieexplain samin ha? Nakakarami kana! Konti pa ay bibingo kana talaga saming mga ate mo!"





Pagsesermon naman sakin ni ate Jia habang yakap ako at ginugulo ang buhok ko. Ang tatanda na namin pero parang bata parin nila ako ituring.





Wala naman akong reklamo.





Namiss ko to.





Sobra.





"Paano ba yan Deanna, free time mo ba? Dinner naman tayo."





Pagyayaya naman sakin ni ate Ly. Sumulyap ako kay ate Bei at parang nagmamakaawa na pumayag na ako. Miss na miss na rin niya sila e.





"Diba ate may laban pa kayo bukas? Hindi ba mas okay kung magpapahinga nalang muna kayo ngayon?"





"Nagdadahilan kana naman Deanna Wong. Tatakasan mo na naman ba kami? Oo pagod kami pero hindi namin to papalampasin noh? Kahit kami lang ni ate Ly mo. Ikaw ba Jema, sasama ka?"





Ooops. Si ate Jia talaga. Kahit kailan.





Tumingin naman kami kay Jema naghihintay ng sagot niya. Hindi ko alam pero kinakabahan ako sa sasabihin niya.





"Ummm.. okay lang sakin ate Jia, pero okay lang ba sayo Deanna?"





"umm.. oo naman. Sure. Sure."





"Nice! Sige Bea, Deanna, hintayin niyo nalang kami sa parking ah? May interview pa kase si Jema at Jia. Saglit lang to, promise."





Tumango at ngumiti nalang kami ni ate Bei sakanila habang papunta sila sa may lobby. Bago pa lumampas sakin si Jema ay bigla ko nalang nahawakan ang braso niya.





Nagulat naman siya at napatingin sakin with confused eyes.





Bakit ko nga ba siya pinigilan?





Congrats?





Nice Game?





"ummm..."





"I miss you."





Shit. Saan galing yun?





"I mean, Congrats pala! Nice game! hehehe"





Nice way to make things awkward, Deanna Wong.





"Salamat Deanna."





"and... namiss din kita."






I was left stunned sa sinabi niya. Parang nagwawala yung puso ko sa dibdib ko.






Ilang taon na ang lumipas pero bakit ganito pa rin ang epekto mo sakin, Jema Galanza?








Build Me UpWhere stories live. Discover now