Beat of Mellow Hearts (Band Series #2)

Chapter 1 (Black Card)

"Hindi po ito ang tamang daan, manong."

"Shortcut lang po maam. Napakatraffic po kasi sa main highway."

"Aahhh! Huwag po!"

"Tulong!"

"Shh saglit lang ito, iha."

"Manong huwag po, parang awa niyo na.."

"Ano ba?! Sinabi ng huwag malikot e! Matatapos din naman tayo agad!"

"P-Please po, wag.."

"AAAAHHH!"

"Why?! What happened?" My Ate barge in my room as soon as she heard me scream. Worry is drawn all over her face when she saw me covered up with thick blanket and trembling in fear.

She took me in her arms as she gently patted my back.

"You're safe. It's okay."

I tried calming myself by doing the 4-7-8 breathing technique which my doctor told me to do if ever I'll wake up from that nightmare gain.

Every time I had a good day, the scene from that day was haunting me in my dreams. Basically telling me that I am not allowed to have a pleasant day or else that terrifying dream will always appear.

This has become my daily routine. Even though I am no longer the frail girl I once was, the trauma is like a sharp pen that constantly pointed at my mind and heart.

"Amoy panis ka Ate," sambit ko nang maibalik ang sarili sa mabuting kondisyon. Humiwalay siya sa pagkakayakap sakin at walang anu-ano'y hinila ang buhok ko.

"Aray ko naman!" angal ko pa nang makaramdam ng sakit sa ginawa niya. Parehas na kaming masama ang titig sa isa't isa.

"How can you say that to me? Ate mo ako!"

"Aba! Masama na bang magsabi ng totoo?!"

"Paano kung nasa public tayo?! Sasabihin mo pa rin yan?!"

"Aba! Depende sa amoy mo no! Kasalanan ko bang tuwing umaga e amoy panis-- Aray ko!" Mas lalo niya pang hinila ang buhok ko kaya mas lalo akong napangiwi sa sakit. At dahil hindi ako nagpapatalo, kinagat ko ang kamay niyang mapanakit.

"Ouch! Yzel!" she said shouting my name at the top of her lungs.

Maya maya ay nakarinig kami ng pito kaya automatiko kaming tumigil at humiwalay sa isa't isa. Napahuyop na lang ako sa sariling bangs habang ang isa ko pang Ate ay umiiling na lumapit sa amin.

Tatlo kaming magkakapatid at ako ang bunso. Yung unang dumating kanina ang pangalawa, si Ate Ysha. She is sweet and I can rely on her. Yun nga lang ay pikunin. Itong kakarating lang ay ang panganay, si Ate Yssah. She is a fully grown woman pero isa ring asar talo.

"Kailan ba kayo titino dalawa huh?" Taas kilay niyang sambit.

"Kailan ka ba tatangkad huh?"

.. and yeah, one more thing. Natutulog si Ate Yssah nung nagpaulan ang diyos ng tangkad.

"Hindi kita papatulan ngayon dahil may meeting pa ako. Teka--" Lumipat ang tingin niya kay Ate Ysha. Nang makahinala na ako kung anong susunod na mangyayari, tumayo na ako at pumuntang banyo para makapag-ayos atsaka para makaiwas na rin sa possibleng delubyo na dumating.

"Jogging pants ko ba yan?!"

"Hindi ah. Akin 'to!"

"Akin yan e! Wala ka namang ganyang pants!"

"Kapal ah! Kakabili ko lang nito kahapon no!"

"Sinungaling! Hubarin mo yan!"

Having two older sisters and being a bunso isn't always good. Lagi akong naiipit sa kanilang dalawa sa tuwing nag-aaway sila nang dahil sa maliliit lang na bagay.