" အရင္ကအတိုင္းပဲဧည့္ဝတ္ေက်ခ်က္က"

" မင္းကိုလည္းဧည့္ခံစရာဘာအေၾကာင္းမွမရွိဘူး"

ထို႔ေနာက္ ဦးခန႔္ေနာင္၏ေနာက္တြင္ခပ္ကုက္ကုက္ေလးပါလာေသာဂ်စ္တူးကို ဦးထြန္းေနာင္ကလွမ္းၾကည့္ရင္း ေလသံမာမာျဖင့္

" ဂ်စ္တူး မင္းမသိတဲ့လူကိုဒီလိုပဲတံခါးဖြင့္ေပးရလား"

ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္မ်က္လုံးေလးျပဴကာေၾကာင္အအျဖင့္ ဘာေျပာလို႔ေျပာရမွန္းမသိျဖစ္ေနခ်ိန္၊အိမ္ေရွ႕ကအသံေတြေၾကာင့္မီးဖိုေဆာင္မွထြက္လာသည့္ ႀကီးစိန္ကိုအားကိုးတႀကီးျဖင့္အကူအညီေတာင္းသည့္အၾကည့္မ်ားျဖင့္သာၾကည့္ေနမိ၏။ ႀကီးစိန္ကလည္းေခါင္းအနည္းငယ္ခါျပရင္း မီးဖိုေဆာင္ထဲျပန္ဝင္သြားသည္။ ဂ်စ္တူးလည္းမသိမသာထို႔ေနရာမွလစ္ကာအိမ္ေဘးဘက္ကေနပတ္ၿပီးေနာက္ေဖးေဆာင္သို႔သာအလွ်င္အျမန္ေျပးေတာ့၏။

" ေလးေလးကဘာလို႔ဒီေလာက္ေဒါသထြက္ေနရတာလည္း ႀကီးစိန္.. သားျဖင့္ေလးေလးအခုလိုေအာ္ေျပာတာကိုတစ္ခါမွမျမင္ဖူးဘူး"

ႀကီးစိန္ကဂ်စ္တူးအေမးကို သက္ျပင္းခ်ရင္း
ဧည့္ခန္းကအသံကိုသာနားစြံ႕ေနမိ၏။

" မင္းျပန္ေတာ့"

" ခဏေလးေတာင္ထိုင္ခြင့္မျပဳဘူးလား"

" မျပဳဘူး.. မင္းကိုငါဘာေျပာထားလည္း
ခန႔္ေနာင္! ငါတို႔မိသားစုကိုလာၿပီးမပတ္သတ္ပါနဲ႕လို႔ မင္းနဲ႕ငါတို႔ေရစက္ပ်က္ခဲ့တာၾကာၿပီေလ"

" ဟြန႔္.! "

ဦးခန႔္ေနာင္က မဲ့ၿပဳံးတစ္ခ်က္ၿပဳံးရင္းသူ႕
ကုက္အကၤ်ီအတြင္းထဲကေန စာအိတ္နီကိုထုတ္ယူရင္း ဧည့္ခန္းရွိစားပြဲခုံနားကိုသြားတင္လိုက္ရင္း အိမ္ကိုတစ္ခ်က္ေဝ့ဝဲၾကည့္ကာ

" အရင္ကအတိုင္းပဲ အေငြ႕အသက္ေတြကအစ"

ထို႔ေနာက္ေလွကားရင္းကဦးထြန္းေနာင္ကိုတစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္ရင္း

" မေတြ႕ရတဲ့အေတာအတြင္း ပိုႏုပ်ိဳလာတာပဲ
စိတ္ခ်မ္းသာေနပုံရတယ္ အဟက္! ေအးေပါ့ေလ .. လိုခ်င္တာေတြကိုမရရေအာင္ယူထားေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာေနမွာေပါ့ ... ဪ!.
Congratulations မိသားစုဝင္အသစ္တိုးတဲ့အတြက္..."

NAUNG " နောင် "Where stories live. Discover now