Dreams (Twilight Fanfic)

31. Watchdogs

Maggie's POV.

Onderweg  geeft Carlisle hem een klopje op zijn schouder. Ik hoor zacht gejammer achter me. Esme kan haar angst niet langer bedwingen. Ik voel een ander schild om me heen gaan. Ik concentreer me er heel erg op. Het is Bella's schild. Ze wil Edward beschermen. Edward draait zich net voor Aro om naar Bella en Bella laat haar schild terugschieten. Edward steekt zijn hand uit en Aro pakt hem. Hij doet zijn ogen dicht en hij leest zijn gedachten heel snel. Ik voel Bella's schild steeds sterker om onze groep heen. "Rustig, Bella," sis ik naar haar. Aro opent zijn ogen maar laat Edward's hand niet los. "Zie je nou wel?" vraagt Edward. "Ja, ik heb het inderdaad gezien," zegt Aro. "Ik vraag me af of er ooit twee goden of stervelingen geweest zijn die beter konden zien dan wij." "Je hebt me veel stof tot nadenken gegeven, jonge vriend," vervolgt Aro. "Veel meer dan ik had verwacht." Toch blijft hij Edward's hand vasthouden. "Mag ik haar ontmoeten?" vraagt hij. "In al die eeuwen had ik nooit gedacht dat er zo'n wezen zou kunnen bestaan. Wat een verrijking van onze geschiedenis!" "Waar gaat dit allemaal over, Aro?" snauwt Caius. "Iets wat je in je stoutste dromen niet voor mogelijk had gehouden, nuchtere vriend. Denk maar eens even goed na, want het vonnis dat we wilden voltrekken is niet langer van toepassing." Caius sist van verbazing. "Rustig, broer," sus Aro vermanend. "Zou je me aan je dochter willen voorstellen?" vraagt Aro nogmaals. "Ik denk dat een compromis wat dat betreft inderdaad acceptabel is, gezien de omstandigheden. We zullen elkaar halverwege ontmoeten." Aro laat eindelijk zijn hand los. Edward draait zich om en Aro zorgt ervoor dat hij lichamelijk contact heeft met Edward. Ze stappen naar ons toe maar de wacht loopt met hun mee. Blijf daar, lievelingen van me. Echt, ze hebben niets kwaads in de zin, als wij ook rustig blijven." De wacht stopt meteen met lopen. "meester," fluistert Renata. "Geen paniek, liefste," antwoordt hij. "Niets aan de hand." "Misschien moet je een paar leden van je wacht meenemen," oppert Edward. "Dan voelen ze zich veiliger." "Felix, Demetri," zegt Aro. Ze lopen naar hem toe. Die zijn ook niet echt veranderd. "Bella," roept Edward. "Breng Renesmee maar hierheen... en neem Maggie, Jacob en Emmett mee." 

Ik aai Seth over zijn kop en hij duwt zijn snuit tegen mijn wang. Ik loop naar Jake, Emmett, Bella en Nessie. Sommige vampieren mopperen omdat Edward en Bella Jake hebben gekozen. We lopen naar Edward toe en we ontmoeten ze midden in. "Interessante vrienden heb je," mompelt Demetri tegen Edward. Er komt een zacht gegrom uit Jake's mond. Ik hou mijn schild over de anderen achter me staan en ook over de mensen naast me. Gewoon over iedereen van mijn kant behalve Edward dan. "Hé, Bella," zegt Felix. Bella glimlacht zuur naar hem. "Hallo, Felix," zegt ze. Felix grinnikt. "Staat je goed, dat onsterfelijke. Je bent er niet lelijker op geworden." "Dank je." "Niets te danken. Jammer dat..." Hij houdt midden in zijn zin op met praten maar het is niet echt lastig om te raden wat hij wilde zeggen. 'Jammer dat we je zo gaan vermoorden'. "Ja, jammer hè?" zegt Bella. Felix geeft haar een knipoog. "Ik hoor haar vreemde hart," zegt Aro. "Ik ruik haar vreemde geur." Hij richt zich opeens op Bella. "Het is waar, jonge Bella, dat het onsterfelijke leven opmerkelijk goed bij je lijkt te passen," zegt hij. "Alsof je hiervoor gemaakt bent." "Vond je mijn cadeau mooi?" vraagt Aro. "Het is prachtig. Werkelijk ontzettend aardig van u om zo'n groot cadeau te geven. Dank u wel. Ik had eigenlijk even een briefje moeten sturen." Bella heeft een ketting gekregen van Aro. Aro lacht opgetogen. "Gewoon iets wat ik nog had liggen. Ik dacht dat het wel bij je nieuwe gezicht zou passen, en dat is ook zo." Ik hoor zacht gesis. Het is van Jane. Ze vindt het niet zo leuk dat Bella een cadeautje heeft gekregen. "Zou ik je dochter mogen begroeten, mooie Bella?" vraagt hij. "Ze is beeldschoon. En wat lijkt ze op jou en Edward." "Hallo, Renesmee," zegt hij wat harder. Renesmee kijkt eerst naar Bella maar ze knikt dan. "Hallo, Aro," zegt ze plechtig. Aro's ogen staan vol verbazing. "Wat is het?" sist Caius. "Half sterveling, half onsterfelijke," verkondigt Aro tegen hem. "Deze nieuwelinge is in verwachting geraakt van haar toen ze nog mens was." "Onmogelijk," zegt Caius spottend. "Denk je dan dat ze mij om de tuin hebben geleid, broer?" Aro kijkt heel geamuseerd maar Caius krimpt in elkaar. "Is die hartslag die je hoort ook een truc?" Caius kijkt heel boos. "Rustig en beheerst, broer," waarschuwt Aro. "Ik weet hoe dol je bent op je rechtssysteem, maar het is niet rechtvaardig om dit unieke kleintje te straffen voor haar geboorte. En er valt nog zo verschrikkelijk veel te leren! Ik weet dat je mijn passie voor het verzamelen van verhalen niet deelt, maar heb geduld met me, broer, terwijl ik een hoofdstuk toevoeg dat me versteld doet staan in al zijn onwaarschijnlijkheid. We kwamen hier met slechts rechtvaardigheid en jammerlijk onbetrouwbare vrienden in het vooruitzicht, maar kijk nu toch eens wat we daarvoor in de plaats krijgen! Nieuwe, fantastische inzichten in onszelf en in wat we allemaal kunnen." Hij steekt zijn hand uit naar Renesmee maar zij wilt iets heel anders. Ze strekt zich uit om haar vingertoppen tegen Aro's gezicht te leggen. Aro schrikt niet zoals iedereen deed. "Magnifiek," fluistert hij. Renesmee ontspant zich weer. "Alstublieft?" vraagt ze. Zijn glimlach wordt liefdevol. "Natuurlijk ben ik niet van plan om jouw dierbaren iets aan te doen, lieve Renesmee." Je zou er echt bijna intrappen maar ik hoor Maggie achter me enorm hard sissen. "Wat ik me afvraag...," zegt Aro bedachtzaam. Zijn ogen glijden naar Jacob. In plaats van de walging van de andere Volturi leden zie je bij hem een groot verlangen. "Zo werkt het niet," zegt Edward. "Zomaar een ingeving," zegt Aro. "Ze 'zijn' niet van ons, Aro. Ze volgen geen bevelen van ons op. Ze zijn hier uit vrije wil." Jake gromt dreigend en ik geef hem een por in zijn flank. "Ze lijken anders behoorlijk op jou gesteld," zegt Aro. "En op je jonge vrouw en je... familie. Zo trouw." Hij spreekt het woord liefkozend uit. "Ze willen het menselijk leven beschermen, Aro. Daarom kunnen wij wel naast elkaar bestaan, maar zou dat met jullie nooit lukken. Tenzij jullie een nieuwe levensstijl overwegen." Aro lacht vrolijk. "Zomaar een ingeving," herhaalt hij. "Je kent het wel. Niemand kan zijn onbewuste verlangens ooit helemaal onderdrukken." Edward trekt een grimas. "Ik ken het inderdaad. En ik ken ook het verschil tussen zo'n soort gedachte en een weloverwogen, doelbewuste gedachte. Het zou nooit, werken, Aro." Jacob draait zijn grote kop naar Edward en er komt een zacht gejank over zijn lippen. "Hij is gefascineerd door het idee van... waakhonden," fluistert Edward tegen hem. Heel even is doodstil en dan barst er een hele roedel uit in een woedend gegrom dat over de enorme open plek galmt. Het vervelende is. Ik kan precies horen wat ze zeggen. Of eerder gezegd welke woorden ze vloeken. Er klinkt fel, bevelend geblaf. Van Sam en het is opeens doodstil. "Volgens mij heeft u nu uw antwoord op dat idee," zeg ik. "Zij hebben in elk geval partij gekozen. We hebben veel te bespreken," zegt Aro. "En veel knopen door te hakken. Als jullie en je harige beschermer mij even zouden willen excuseren, mijn dierbare Cullens: ik moet met mijn broers overleggen." Ik schiet per ongeluk in de lach. Jake kijkt me boos aan waardoor ik nog erger in de lach schiet.