Dreams (Twilight Fanfic)

4. Half broken

Maggie's POV.

Het zonlicht schijnt fel in mijn ogen. Ik hou mijn hand voor mijn ogen en ik doe ze open. Eerst laat ik mijn ogen aan het zonlicht wennen. Na een tijdje stap ik rustig het bed uit. Seth ligt nog zachtjes te slapen. Ik loop naar de badkamer en ik bekijk mijn wonden. Ze zien er niet echt beter uit en ik heb een blauw oog. Seth zou flippen. Ik pak de make-up kist en ik doe wat op mijn oog zodat het niet opvalt. Ik doe ook een beetje op de wonden. Dan lijkt het net alsof ze iets beter zijn geworden. Ik kleed me om en ik wil mijn borstel pakken maar ik struikel. Ik probeer me aan de wasbak vast te grijpen maar mijn enkel begeeft het en ik grijp net mis. Ik val met een klap op de grond. Ik voel bloed door mijn haar stromen. In plaats van goudblond is mijn haar goudblond met rode bloed highlights. Seth heeft de klap ook gehoord en hij rent naar me toe. "Wat gebeurde er?" "Ik struikelde." "Jij moet nu meteen naar Carlisle voordat er nog iets gebeurd." "Ik trek echt ongeluk aan, hè." "Ja, dat doe je zeker." "Ik hoop dat Bella je niks aan doet. Het plan was dat je sowieso een weekje wegging en dat de Cullens daarna zouden zijn verhuisd." "Ze wilden zonder mij vertrekken?!" Seth kijkt me gepijnigd aan. "Maar waarom wilde ze geen afscheid van me nemen?" "Ze houden van je en ze willen het niet nog lastiger maken." "Door zomaar weg te gaan gebeurt dat niet." "Ze zouden denk ik niet weggaan als je nu naar huis komt." Ik wil meteen opstaan maar ik word meteen duizelig. Seth vangt me op. "Okey, wat minder snel misschien." Ik grinnik. Hij tilt me op en zet me op het bed. Hij pakt alle spullen in en checkt ons uit. Hij ondersteund me tijdens het lopen naar de auto. In de auto ga ik maar rustig slapen. Ik kom niet echt inslaap maar dat maakt me echt niet uit. We rijden het bos van Forks in en ik zie de wolven. Ze rennen naast de auto mee. Ik heb de hele tijd al een doek tegen mijn wond op mijn hoofd gehouden. Die doek is nu bloedrood. De wolven rennen met ons mee voor de auto. 

We stoppen bij het huis van de Cullens en Carlisle komt meteen naar buiten gelopen. Seth tilt me uit de auto en legt me binnen op de bank. Hij ontsmet mijn wonden en zet mijn arm, ribben en enkel in het verband. "Je moet oppassen met al dat bloed. Bella is net wakker geworden en ze is nu aan het jagen met Edward." "Waarom wilden jullie zonder afscheidt te nemen weggaan?" "We dachten dat het zo minder pijnlijk was." "Nou niet dus. Eigenlijk doet dit meer pijn en ik kan het weten." Edward komt grinnikend binnen samen met Bella. Ze kijkt eerst heel dorstig maar ze herstelt zich weer. Het lijkt net alsof het haar niks doet. Bella's jurk zit helemaal onder het bloed. Haar haar zit helemaal door de war. Alice kijkt haar afkeurend aan. Bella wil naar Renesmee toe en Renesmee wil ook naar Bella. Renesmee spartelt in Rose's armen. 

Bella doet duizelig een stap naar Renesmee toe en iedereen komt in actie. Jasper en Emmett staan schouder aan schouder bij Bella. Klaar om haar op te vangen. Carlisle en Esme gaan naast Emmett en Jasper staan. Rose loopt naar de deur naar de keuken en Jake loopt beschermend mee. Seth gaat bij mij staan. Hij tilt me van de bank en ondersteund me bij mijn middel. "O, kom op zeg. Ze was helemaal niets van plan. Jullie zouden haar ook van dichtbij willen bekijken," zegt Alice. Ze heeft wel alles over controle. "Het gaat goed," beloofd Bella. "Als je maar wel in de buurt blijft, voor het geval dat." Jaspers ogen zijn helemaal ingespannen tot spleetjes. Renesmee begint alleen nog maar meer te spartelen bij het horen van Bella's stem. "Jazz, Em, laat ons erlangs. Bella heeft het onder controle," zegt Edward. "Edward, het risico...," begint Jasper. "Is nihil. Moet je horen, Jasper. Tijdens het jagen ving ze de lucht op van een stel wandelaars die op het verkeerde moment op de verkeerde plek waren...," zegt Edward. Carlisle kijkt verschrikt op. Jacob kijkt vol walging en Esme vol bezorgdheid. "Edward!" zegt Carlisle berispt. "Hoe kon je zo onverantwoordelijk zijn!" "Ik weet het, Carlisle, ik weet het. Het was gewoon oerstom. Ik had de tijd moeten nemen om de omgeving te controleren voor ik haar liet gaan." "Edward," mompelt Bella. "Hij heeft groot gelijk dat hij me op de vingers tikt, Bella," zegt Edward. "Ik heb een grote fout gemaakt. Het feit dat jij sterker bent dan iedereen die ik ooit heb gekend doet daar niets aan af." Alice rolt met haar ogen. "Erg smaakvolle grap, Edward." "Het was geen grap. Ik probeerde aan Jasper uit te leggen hoe ik weet dat Bella dit aankan. Ik kan er ook niets aan doen dat iedereen meteen overhaaste conclusies trekt." "Wacht eens even," stoot Jasper uit. "Is ze niet achter die mensen aan gegaan dan?" 

"In eerste instantie wel," zegt Edward geamuseerd. "Al haar aandacht was op de jacht gericht." "Wat os er gebeurd?" vraagt Carlisle. "Ze hoorde mij achter zich aan komen en draaide zicht om om zich te verdedigen. Zodra mijn achtervolging haar concentratie verstoorde, kwam ze weer bij zinnen. Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt. Ze besefte onmiddellijk wat er aan de hand was, en toen... toen hield ze haar adem in en rende weg." "Wauw. Echt?" vraagt Emmett. "Hij vertelt het helemaal niet goed. Hij heeft niet gezegd dat ik tegen hem heb gegromd," zegt Bella. "Heb je hem een paar flinke meppen verkocht?" "Nee, natuurlijk niet!" "Echt niet? Heb je hem niet aangevallen?" "Emmett!" "Ah, wat zonde. En jij bent nou net de enige die hem aan zou kunnen, want bij jou kna hij niet vals spelen door in je hoofd te kijken. En dan had je oo nog eens het perfecte excuus." "Ik kan hem ook ongezien aanvallen," zeg ik. "Klopt maar je ligt al half gebroken op de bank." "Klopt." "Zie je nou wat ik bedoel," zegt Ed tegen Jazz. "Het is onnatuurlijk." "Ze had je wel aan kunnen vallen. Ze is nog maar een paar uur oud!" zegt Esme. "O, we hadden met je moeten gaan." "Edward, mag het?" vraagt Bella. "Jazz, dit is anders dan anders," zegt Alice. Jasper en Emmett lopen opzij. Bella loopt langzaam vooruit. Renesmee begint nu alleen nog maar harder te spartelen. Renesmee begint opeens te huilen. Iedereen reageert meteen. Ze gaan om Renesmee heen staan. "Wat is er? Is ze gewond? Is er iets gebeurd?" Iedereen roept door elkaar. Jake is het mest bezorgd. Hij steekt zijn armen uit naar Renesmee. Rose geeft haar met een blik vol walging aan Jake. "Nee, niets aan de hand," stelt Rose hem gerust. Rose die Jake gerust stelde? Renesmee laat zich gewillig door Jake vastpakken. Hij duwt haar kleine handje tegen zijn wang.

"Zie je wel," zegt Rose. "Ze wil gewoon naar Bella toe." "Wil ze naar mij toe?" vraagt Bella. "Ze wacht al bijna drie dagen op je," zegt Edward. Bella loopt naar Renesmee toe en pakt haar over van Jake. Ik zie dat Renesmee haar handje op die van Bella legt. Ik zie haar schrikken. "Wat... was dat?" vraagt Bella. "Haar gave," zeg ik. "Genoeg experimenten voor één dag," zegt Jake. Hij wil Renesmee pakken maar Bella trekt haar alleen nog maar meer tegen haar aan. "Wat is jouw probleem?" sist Bella. "Dat ik het begrijp wil nog niet zeggen dat ik je niet de deur uit zal schoppen, Jacob. Bella doet het meer dan goed. Verpest het nou niet voor haar," sist Edward. "Ik help hem graag, hond," zegt Rose. Ik hoor Bella gewoon bijna denken. "Nee!" stoot ze happend naar adem uit.