Dreams (Twilight Fanfic)

9. Move out

Maggie's POV.

Ik zie weer voor me. Die stomme nachtmerries ook! Dit keer zit ik weer in het steegje. Ik ben doodsbang. Ik probeer weg te lopen of ze aan te vallen maar ik sta versteend. Ik kan helemaal niks. Dan schreeuwen maar. Het vreemde is dat dat ook niet helpt. Maar dat is bijna iedere nachtmerrie. Bijna. Dat is gewoon iedere nachtmerrie. Ik schreeuw en schreeuw. Er stromen tranen over mijn wangen maar het helpt allemaal niet.

Seth's POV.

Maggie ligt in mijn armen te slapen. Carlisle komt binnengelopen. "Carlisle kan ik wat vragen?" "Natuurlijk kan dat." Hij gaat tegenover me op de bank zitten. De andere Cullens komen ook binnen. "Maggie, heeft de hele tijd nachtmerries over wat er gebeurt is in de stad." "Wat is er precies gebeurd?" "Ik weet niet veel maar toen ik aankwam rijden met de auto..." "Dat is vreselijk," onderbreekt Edward me. "Sorry, ik loop op het verhaal vooruit maar het klopt wel. Carlisle hij hoeft niets meer te vertellen. Dat is gewoon vreselijk om één keer te zien laat staan nog eens te vertellen. Volgens mij is er meer gebeurd toen jij er niet bij was. Daarom heeft ze die nachtmerries." "Breng haar maar naar boven. Dan kan ze rustig slapen. Je mag bij haar blijven." "Dank u." "Je bent een deel van onze familie," zegt Esme. "Ook al ben je een hond. Maar Maggie houdt van je," zegt Rose. Ik til Maggie op en ik breng haar naar boven. Ik leg haar op haar bed. "Ik doe haar haar nachtkleding wel aan. Dan kan jij je ook wel omkleden," zegt Alice. Ik knik en ik loop naar de badkamer. Ik trek mijn kleren uit behalve mijn boxershorts. Als ik de kamer inloop ligt Maggie nog steeds rustig te slapen en is Alice al weg. Ik doe de lichten uit en ik loop naar het bed toe. Ik trek Maggie tegen me aan en ze voelt mijn aanwezigheid. Ze kruipt tegen me aan. Ze is best schattig als ze slaapt. 

Opeens stromen er tranen over haar wangen. Ik ga overeind zitten. "Maggie?" vraag ik maar ze reageert niet. Ze begint opeens te schreeuwen en ik schud haar zachtjes door elkaar. "Maggie!" "Carlisle!" Hij komt de kamer binnengerend. Met een schreeuw schiet Maggie overeind en meteen als ze mij ziet kruipt ze in mijn armen. Ze zit snikkend in mijn armen. Haar schouders schokken. Ik leg mijn armen om haar heen en ik trek haar nog dichter tegen me aan. Ik wil haar niet zo zien. Ik wil niet dat ze verdrietig is of pijn heeft. Na een tijdje schokken haar schouders niet meer. Ik pak haar kin vast zodat ze me aan moet kijken en ik veeg haar tranen weg mijn andere hand. "Ik had gewoon een nachtmerrie," zegt ze. "Gewoon een nachtmerrie? Je schreeuwde en huilde dat is niet gewoon een nachtmerrie." "Ik wil gewoon dat het ophoudt." "Dat gebeurt ook. Dat beloof ik." Carlisle knikt en hij loopt weg. Hij doet de deur achter zich dicht. Ik haar aan in haar diepe blauwgroene ogen en ze zoent me. Ik duw haar achterover en ik ga bovenop haar liggen. Hoe graag ik het ook wil weet ik dat het nu niet de goede tijd is. De Cullens zouden me waarschijnlijk vermoorden dus, ik moet wel wachten tot we getrouwd zijn ofzo. Ik laat haar los en ik laat me naast haar vallen. "Je hebt echt rust nodig. Hoe eerder de nachtmerries weg zijn." Bij dat laatste gaat ze weer liggen en ze valt langzaam inslaap.

Maggie's POV.

Ik word langzaam wakker. Seth is ook al wakker. "Gaat het een beetje?" vraagt hij. Ik draai me naar hem toe. Ik knik. "Het komt allemaal wel goed. We gaan je helpen." "Dankje." Ik stap uit bed en ik loop naar de douch. Ik kleed me om en ik loop naar beneden. De telefoon gaat weer. Bella komt binnengelopen. "Is dat Charlie?" "Hij belt twee keer per dag. We moeten hem een keer vertellen dat je het niet hebt overleefd," zegt Carlisle. "En daarna moeten we verhuizen." "Maar hoe gaat dat dan met mij en Renesmee?" vraagt Jake. "En mij en Maggie?" vraagt Seth. "Lange afstands relatie," zegt Emmett. Ik kijk hem verontwaardigd aan. "Desnoods sleur ik jullie wel mee." Ik grom naar hem. Niemand scheidt mij van Seth. "Rustig Maggie. We blijven bij elkaar," zegt Seth. "Ons zusje gaat met ons mee," zegt Emmett. "Ons zusje blijft ook," zegt Jake. Emmett begint te grommen naar Jake en Jake gromt terug. Seth trekt me ervan tussen en tegen hem aan. "Emmett! Let op je manieren!" zegt Esme boos en Emmett houdt op met grommen. Jake stopt ook. "Jake Renesmee gaat met ons mee," zegt Bella. "En Maggie ook," zegt Emmett en hij trekt me naar hem toe. "Jake, jij moet Charlie vertellen over mij en daarna verhuizen we," zegt Edward. "Het spijt me Seth maar Maggie gaat met ons mee." "Maar..." "Maggie, je gaat met ons mee," zegt Ed. "Ik ben achttien dus ik ben helemaal niks verplicht." "Maggie, doe wat je wordt gezegd. Je mag nog afscheidt gaan nemen van de rest. Zorg dat je voor vanavond thuis bent," zegt Alice. Ik knik en ik trek Seth mee. De laatste paar minuten die we nog samen hebben wil ik ook echt bij hem zijn. Hij gaat door zijn knieën en ik spring op zijn rug. Hij rent naar La Push. 

Als we er zijn lopen we hand in hand naar het huisje van Emily en Sam. Alleen Emily is er en ze ziet meteen mijn serieuze gezicht. "Eerst wat eten en daarna mag je vertellen wat er aan de hand is," zegt ze. Ik grinnik en ze geeft me een knuffel. Ze zet wat eten neer en wat te drinken. Ik pak een muffin uit het muffin mandje en ik pak wat te drinken. Ik ga aan de keukentafel staan. "Nou wat is er aan de hand?" "Ik moet gaan verhuizen," zeg ik.