Dreams (Twilight Fanfic)

2. Surprise

Maggie's POV.

"Helemaal klaar," zeg ik. "Fijn want je kan niet terug." Ik grinnik. Hij rijdt weg. "Waar gaan we heen?" vraag ik. "Dat zien je wel." "Alsjeblieft," vraag ik weer met pruillipje. "Je misbruikt je pruillipjes." "Dus ik moet nu gewoon afwachten?" "Ja." "Maar dat duurt zolang." "Dat is dan jammer." "Is er echt geen kans dat je het me niet verteld?" "Geen enkele." Ik zucht. Na een tijdje zegt Seth weer wat. "We zijn er bijna." Ik schiet overeind. We rijden naar een hotel en Seth stopt de auto. "Wat gaan we doen?" vraag ik achterdochtig. "Ik ga de spullen in onze hotelkamer brengen en daarna gaan we naar een andere verrassing." Hij stapt uit en pakt de koffers. Ik had niet eens door dat iemand mijn koffers heeft gepakt. Na een tijdje komt hij terug en start hij de auto weer. "Wat is de volgende verrassing?" "Jij zal echt niet ophouden, hè?" "Jij zal het nooit zeggen." Hij grinnikt weer. Ik weet niet waar we heen rijden.

Na een tijdje rijden we een stad binnen. Er valt hier heel veel te doen dus wat is hij van plan? Wat kan je allemaal doen in een stad? Teveel dingen om te gaan noemen." Hij rijdt een parkeergarage binnen en zet de auto ergens neer. Hij doet de deur weer voor me open en ik stap uit. "Vertel je me nu wat we gaan doen?" "Nog even geduld." "Dat heb ik niet, weet je nog?" Hij grinnikt en pakt mijn hand. Hij stapt een lift in en trekt me mee. "Wat ben je nou van plan?" Hij grinnikt weer. De lift gaat omhoog en na een tijdje stopt hij. De deuren gaan open en we stappen uit. We staan in een winkelcentrum. "Gaan we winkelen?!" Hij knikt en grinnikt. "Wat leuk!" Ik spring in zijn armen. "Hoe wist je dat ik daar van hou?" "Ik ken je." "Maar wil je de hele dag achter me aanlopen om te gaan winkelen?" "Als het jouw gelukkig maakt." "Je bent een schat." "Hier is je creditcard. Dus leef je uit," zegt hij en hij geeft me een creditcard. Ik pak zijn hand en ik trek hem mee naar de eerste de beste winkel die ik zie. Het is een make-up winkel. Ik koop ieder leuk kleurtje nagellak die ik zie en allemaal soorten zwarte mascara. Ik koop oogschaduw, oogpotlood, wimper kruller en allemaal andere dingen. Seth helpt mee met uitkiezen. Als we klaar zijn gaan we naar een kleding boetiek. Ik koop allemaal leuke rokjes, jurkjes, broeken en shirtjes. Ik heb ze allemaal gepast en Seth hielp weer mee met uitkiezen. Daarna gaan we naar een juwelier. Seth heeft een prachtige ketting gevonden. Na het winkelen gaan we naar een eten tentje. We bestellen wat te drinken, ik een salade en Seth soep. "Wat gaan we hierna doen?" vraag ik. "Nog steeds een verrassing." "Dus we blijven niet de hele tijd in het winkelcentrum?" Hij schudt zijn hoofd. Als we klaar zijn betalen we en gaan we terug naar de auto. We leggen de tassen op de achterbank. Seth heeft een paar broeken en shirts gekocht want als hij er weer eens uitscheurt dan heeft hij reserve. Hij doet de deur weer open en ik stap in. "Waar gaan we nu heen?" vraag ik weer. Hij zegt weer niks. Hij start de auto en rijdt weer weg. Hij rijdt weer een stad in en parkeert de auto. Hij trekt me een winkelcentrum in.

"Gaan we weer winkelen?" vraag ik verbaasd. Hij schudt zijn hoofd en trekt me mee. We lopen een oude en verlaten winkel in. Er is hier echt helemaal niemand. Dan gaan we via de achterdeur er weer uit alleen het loopt dood want er staat een muurtje. Seth wenkt dat ik naar het muurtje moet lopen. Ik loop er naar toe en ik zie opeens een tekst staan. "Alocorpus," lees ik voor. De muur verdwijnt en we kunnen doorlopen. "Waar zijn we?" "Een plek waar alle heksen en tovenaars hun spullen kopen om te leren toveren." "En waarom gaan wij hierheen?" "Sam en Carlisle vonden het belangrijk dat je je magie onder controle gaat houden voordat het uit de hand loopt." "Dus ik mag leren toveren." Hij knikt. "Dat is zo cool!" Ik geef hem uit enthousiastme een knuffel. "Iedereen hier loopt er best raar uit vergeleken met ons. Nee niet alleen vergeleken met ons. Met iedereen gewoon. Ik trek Seth mee naar de eerste winkel die ik zie. Het is een toverstokken winkel. Er staat een man en hij loopt naar me toe. "Wat kan ik voor u doen?" "Mijn vriendin hier wil een toverstok kopen," zegt Seth. "Kom maar mee," zegt de man. Ik luister braaf en ik loop achter hem aan. Hij geeft me verschillende stokken maar hij wijst ze daarna allemaal af. Na een tijdje komt hij terug met nog een toverstok. Hij geeft hem aan me en hij krijgt meteen een glimlach op zijn gezicht. "Deze is goed voor je. Het is een stok met een eenhoorn hoorn, hij is 27,8 centimeter. Hij is krachtig, dus pas ermee op." Ik knik. Seth geeft de man hele rare muntstukken. Ik pak het doosje van de stok met de stok erin. Natuurlijk. We lopen naar buiten en Seth trekt me mee een andere winkel in. Het is een spreukenboek winkel. Seth weet precies welke boeken we moeten hebben. Hij rekent weer af met de rare muntstukken. "En nu?" "Nu heb ik weer een verrassing voor je." We leggen de spullen weer in de auto en Seth rijdt weer weg. 

Onderweg lees ik het spreukenboek door. Er staan wel wat interessante spreuken in. Hij stopt voor een heel chique restaurant. We lopen naar binnen en hij heeft blijkbaar al gereserveerd. Het eten is heerlijk. Dat mag ook wel. Het is best duur. Maar dat is nog niks na wat we vanavond allemaal al hebben uitgegeven. "Ze wilden me weg hebben omdat Bella wakker wordt, hè," zeg ik opeens. Hij kijkt me pijnlijk aan maar hij knikt wel. "Ik ga alvast afrekenen." "Dan ga ik even buiten een luchtje scheppen," zeg ik. Hij knikt. Ik loop naar buiten. Ik heb eigenlijk geen idee waar heen. We zitten in een stad en het is best donker.

Ik loop een donker steegje in. De lantaarns zijn allemaal kapot en er liggen overal glas scherven van gebarsten ramen. Het ziet er niet zo gezellig uit. Ik denkt dat Seth wel klaar is met afreken. Ik draai me om maar er staat in de verte een gedaante. "Seth?" vraag ik. Ik kan het niet goed zien. Er komen meerdere gedaantes. Ik hoor iemand lachen maar het klinkt niet als Seth. Ik ken die mensen niet. Ze komen steeds dichterbij. "Wie zijn jullie?" Er lacht weer iemand. De voorste volgens mij een beetje de leider loopt naar me toe. Hij aait met de rug van zijn hand tegen mijn wang. Ik stap naar achteren. Hij zet dreigend een stap naar me toe. "Laat me met rust!" "Zo'n mooi meisje als jij moet ik toch niet met rust laten." Hij streelt mijn wang weer en ik sla zijn hand weg. Hij haalt zijn hand uit naar mijn gezicht en ik val van de klap om. Hij raakte mijn oog. Ik krabbel overeind en ik ren weg. Het steegje loopt dood. Ik klim op een krat en ik gooi mezelf over de muur heen. Ik val op mijn arm maar ik heb echt geen zin om nu aan die pijn te denken. Ik krabbel overeind en ik zie dat de anderen ook over de muur heen klimmen. Ik begin weer te rennen. Maar mijn hak breekt en ik val. Bij mijn val belandt ik op mijn enkel. Ik wil opstaan maar dat gaat echt niet meer. De jongens rennen op me af. O shit! Wat moet ik nu doen?!