Dreams (Twilight Fanfic)

7. Going out

Maggie's POV.

"Kom we gaan," zegt Leah. Ik pak mijn autosleutels. "Laat haar niet rijden. Ze rijdt meer dan 200 km per uur. Ze is een gek op de weg," zegt Paul. "Ik kan tenminste de auto op de weg houden." "Dat gebeurde maar één keer!" "Twee keer," zeg ik. "Oké, twee dan." "Klaar met zeuren?" vraagt Leah. "Nee, nog niet. Niet te veel drinken of andere gekke dingen," zegt Sam streng. "Ik ben volwassen. Nogmaals," zegt Leah. "Ik heb geen oppas nodig. Als ik iets geks wil doen dan doe ik dat. Het is mijn keuze," zeg ik. "Maggie, niet zo koppig. Straks laat hij je niet meer gaan en moet je naar je kamer," zegt Emily. Ik kijk haar aan met een 'dus' blik. "Ze zal dan waarschijnlijk haar kamer uit klimmen en toch gaan," zegt Jared. Ik grinnik. Dat zou ik waarschijnlijk doen ja. "Nou wij gaan." Ik trek Leah mee. 

We stappen de auto in en ik rij weg. "We moeten wel nog even winkelen. Ik ga echt niet zo uit." Leah grinnikt. "Waarom heb je je daar dan niet omgekleed?" "Negen van de tien kleren die ik aan wil voor uitgaan keurt Sam meteen af." Ze grinnikt weer. "Ik heb geen geld mee," zegt ze. "Ik heb overal aan gedacht," zeg ik. Ik pak mijn creditcard uit mijn tas. "Slim. Heel slim en geniepig." Ik grinnik en ik stop mijn creditcard weer terug. "Leah ik moet je wat vertellen. Dit moet je niet verder vertellen maar nadat Seth en ik uit eten waren geweest ging ik even een eindje lopen. Ik liep een steegje in. Na een tijdje wilde ik terug en ik draaide me om. Ik zag iemand lopen en ik dacht dat het Seth was maar dat was hij niet. Hij lachte en er kwamen meerdere jongens. Ik vroeg wie ze waren maar ik kreeg geen antwoord. De voorste liep naar me toe en h-hij legt zijn hand op mijn wang. Ik zei dat ze me met rust moesten laten maar dat wilden ze blijkbaar niet. Ik sloeg zijn hand weg alleen toen sloeg hij me. Ik krabbelde overeind en ik rende weg. Ik gooide mezelf over de muur en ik viel nogal hard. Ik wijs naar mijn ribben, enkel en arm. "Ik wilde opstaan maar dat ging niet meer en de jongens waren ook al over de muur. Ze liepen naar me toe en ik raakte in paniek. Één van de jongens greep me bij mijn keel vast. Hij raakte me weer aan en hij wilde me slaan maar toen kwam Seth aan met mijn auto. Ze lieten me op de grond vallen en Seth jaagde ze weg. Maar hij weet niet wat de jongens allemaal gedaan hebben en ik wil het hem ook niet vertellen. Hij zou zo woedend en overbezorgd zijn. Maar nu heb ik sindsdien nachtmerries en dat de hele tijd. In de hotelkamer schreeuwde ik in mijn slaap en Seth hoorde het. En vannacht deed ik het weer." "Dat is echt vreselijk!" "I know." 

Ik parkeer de auto in een parkeergarage en ik loop het winkelcentrum in. We lopen de eerste de beste winkel in. Ik koop een zacht roze huidskleurig jurkje. Met een riempje om mijn middel. Onder het riempje zitten er laagjes dun stof over de jurk. Leah heeft een zwart jurkje en hij heeft kant boven aan en een dunne stof om het jurkje heen. Ik heb huidskleur hakken en Leah zwarte hakken. Ze heeft ook een goud riempje. Na het winkelen kleden we ons om in een wc. Waar anders? 

Het is al avond en we lopen naar een discotheek. We gaan op de dansvloer staan en we gaan dansen. Het is echt heel druk hier. Iemand tikt me op mijn schouder en ik draai me om. Er staat een soort van ober. "Deze drankjes zijn voor jullie van die jongens daar verderop," zegt hij en hij wijst naar de jongens aan de bar verderop. We pakken de drankjes van hem over en we lopen naar de jongens toe. "Waar hebben we dit aan te danken?" vraagt Leah. "Zulke mooie meiden hebben toch wel wat drinken verdiend," zegt één van de jongens. Zij zijn het. Die jongens van na het etentje met Seth. Ik zorg ervoor dat ze me niet herkennen. En het werkt. Leah praat nog even met ze maar daarna gaat ze weg. "Maggie, waarom zo down?" "Zij waren het. Je weet wel. Van wat ik vanmiddag vertelde." "Ow." Ik knik. "Maar we zijn hierheen gegaan om onze gedachten even leeg te maken. En niet de hele tijd down te zijn." Ik trek haar de dansvloer op. Na een tijdje doen mijn voeten zeer maar ik ga gewoon door. Na een tijdje ben ik echt gewoon kapot. Ik zie aan Leah dat zij ook heel moe is. Na een tijdje ga ik op de bank zitten die er staat. Ik val langzaam inslaap. 

Later wekt Leah me. Het is vier uur s' nachts. "We moeten snel naar huis. Sam zal woedend worden." Ik knik en ik sta op. We gaan nog snel naar een tankstation en kleden ons om in andere kleren. Ik stop mijn jurkje in mijn tas en ik start de auto. Ik rij naar La Push. Wel zachtjes zodat niemand ons zal horen. Als we er zijn sluip ik zachtjes het huis binnen. Als ik de trap op wil gaan schiet het licht aan in de woonkamer. "Waar dacht jij heen te gaan?" vraagt Sam. "Naar boven." "Je bent te laat." "We hadden eigenlijk geen tijd afgesproken, dus." "Niet al te bijdehand." Ik grinnik. "Maar het is wel waar," zeg ik. "Dat klopt. Maar dit is de laatste keer dat je zo laat thuis bent." "Ik ben bijna achttien. Ik ben dus al bijna volwassen." "Ga maar slapen," zegt Sam. "Fijn." Ik loop naar boven en ik kleed me om. Daarna ga ik meteen in mijn bed liggen. Mijn voeten doen zo zeer! Maar ik hou van mijn bed. Wie niet?