UR SERİSİ ~ İNCİ.. (Karamel Düşler - Düzenlememiş Tam Hali)

14.Bölüm: ¶YÜREĞİMDESİN••

"İnci! "

"Sarp! Burada ne işin var?"

Şok içindeydim. Ne yapacağımı şaşırdım, yüzü sorduğum soruyla buruştu, panikle kolundan tutup,

"Yanlış anlama! Şaşırdığım için öyle sordum, olanlardan sonra hiç konuşamadık ya. Neyse ki şimdi buradasın. "

"Tamam tamam panik olma hemen." Arkadaş olduğumuz zamanlardaki gibi saçlarımı karıştırıp devam etti.

" Ek yerleştirmeyle geldim, yine yerleşemem diye düşünüyordum ama şans işte. Nasıl süprizimi beğendin mi?."

"Yaaa Sarp harikasın, burada olmana o kadar sevindim ki, gel sana kahve ısmarlayım da kaçırdıklarını anlatayım."

Elimdeki defter yığınını kucaklayıp koluma girdi, özlemle bir kez daha sarıldım. Kolundan çekiştirip,

"Gel bu taraftan gidelim." Dedim

"Neden görmemi istemediğin biri mi var."

"Ne alakası var, bu taraf daha kısa."

"Hayır." Deyip elimi tuttu, az sonra arkadaşlarımın yanından el ele geçip biraz ilerileri deki boş masalardan birine oturduk, şok içinde bize bakan arkadaşlarıma bakamadım.

Sadece Savaşın kalkık kaşını gördüm, hepsinin çok şaşırdığıysa her hallerinden belliydi.

" Kaçırma gözlerini bak bakalım bana neler karıştırdın ben yokken, anlat çabuk."

"Hiç bir şey."

Bakışlarıyla Savaşların oturduğu masayı gösterip.

" Ha yeni arkadaşlar buldun bana ihtiyacın kalmadı."

" Saçmalama salak, sen benim tek arkadaşımsın."

"Anlat."

Konuyu çok uzatmadan son bi kaç günde savaşla yaşadıklarımızı hariç her şeyi anlattım.

"Yani senin yeni aşk adayların mı var."

"Bişey olacağından değil, baksana onlar çok farklı."

"Hala aynısın, biraz kendine güven şu okulda senden güzel kız var mı?"

Üzüntüyle omuzlarımı salladım.

"Masadaki Savaş olan mı?"

"Evet Atilla bugün gelmemiş."

"Hadi beni yeni arkadaşlarınla tanıştır."

Sorarcasına gözlerine baktım, konuşmama gerek kalmadan anlamıştı.

"Merak etme, sevgili olduğumuz kısımları söylemem. Biz hala en yakın iki arkadaşız."

Okulun son dönemi aramızda bazı şeyler arkadaşlık boyutundan çıkmıştı. Sevgiliyken yaşadığımız kıskançlık krizleri çekilmez hal alınca birbirimiz için doğru olmadığımıza karar verdik.

Yine de ikimizin arasındaki dostluğun ömürlük olduğunu biliyordum. Nede olsa çocukluk arkadaşıydık, geleceğimizi hep birlikte hayal ederdik.

Arkadaşlarımın yanına gittiğimizde hepsinin odağında biz vardık.

"Sarp, liseden sınıf arkadaşım. Biraz gecikti ama, sonunda beni yalnız bırakmayacak."

Sarp hepsiyle teker teker selamlaşıp konuşurken sıra Savaşa geldiğinde bana göz kırptı. Savaşsa pür dikkat ikimizi inceliyordu.

Susma sırası artık Savaşta gibiydi, herkes masadaki yeni yakışıklıya dikkat kesilmişti. Sadece masadakilerde değil yakınımızdan geçen her kız Sarpı inceliyordu, tabi kurnaz olanların farkında herkes gülücükler saçıyordu. Dayanamayıp yüzünü yüzüme çevirdim.