He lazily look at me then to Eli. Ah okay. I shut my mouth and continued eating na lang. Mapagalitan pa ko edi malelate pa kami. I can't risk it.
I don't want to be the reason of my very first late is because Kuya made a very heartwarming message early in the morning. Kaya siguro pangarap niya maging pari, kaya niya kasing magsalita ng sobrang isang oras ng walang pahinga.
"I can wait. . . Like I did before" he murmur the last three words at narinig ko yun. Napatigil ako sa pagnguya at napalunok. I don't need to be a genius to know what he's talking about. Hindi naman ako dense to not know what's happening.
"Okay, if you say so" Kuya casually said and rosed from his seat "I'll go ahead" naglakad ito palabas at nang hindi ko na siya matanaw ay binalik ko na ang paningin sa pagkain.
"Tapusin niyo na ang pagkain at baka kayo'y malate sa inyong mga klase" napatingin ako sa relo ko nang marinig ang sinabi ni Nanay "At pupunta kami sa lugar ng Tita Joy niyo. Also, Elijah, I agree with my youngest. Maybe it's not yet the right time, enjoy your meal" nakita ko silang tumayo at tuluyan nang umalis. Ako ba talaga ang pinag-uusapan nila kanina?
Bwiset! Mag-aalas syete na. Binilisan ko ang pagsubo ng pagkain. Hindi naman masyadong marami kaya mabilis ko lang tong matatapos. Muntik na kong mabulunan pero sige lang ako sa pagsubo, wala ng nguya-nguya diretso na lang lunok e.
"Hinay hinay lang" mahinang sabi nito habang nararamdaman ko ang marahan niyang paghimas ng likod ko.
Sabay kaming napatingin kay Marianne nang tumikhim ito. Nilagay nito ang kubyertos sa pinggan at uminom ng tubig. Seryoso lang naman ang tinging binibigay niya sa amin.
"Pasintabi muna ha, nandito pa kasi ako" may matamis na ngiti sa labi nito habang nagsasalita. My face crumpled. Me and Eli?
Ano bang pinag-iisip nang mga tao rito? Kung gusto ako ng lalaking katabi ko, so? Like I'm obliged to reciprocate his feelings. I mentally rolled my eyes. Kung crush, crush lang.
"Luh siya!" naalala ko pa ng naghoholding hands siya kasama ang boyfriend niya kaso ex na ngayon. Like duh! Ang toxic niya kaya. Ngumiti lang siya sa akin at hinintay akong matapos.
Natapos namin ang pagkain ng tahimik. Well, hindi naman ganun ka tahimik. Isa pa kung bakit ako inis. Sinong hindi maiinis sa regla diba?! Ang bilis ko lang talagang mainis. Pero pasalamat ko na lang hindi ako nakakaramdam ng masakit na puson. Perks of being a Saquian.
Sina tita hindi rin sila nakakaramdam, hindi mo nga mahahalata na may regla sila e. Mga Saquian kasi kaya ganun.
Nakasakay kami ngayon sa sasakyan ni Eli. Hindi man lang niya sinabi dati. Akala ko dati di na siya nag-aaral, ayun pala malayo lang ang department nito sa akin. Nag-aaral kasi siya para maging pilot. Paano ko nalaman? Dahil sa ID niyang nakasabat pa talaga sa rear view mirror.
Nagising na lang ako na nasa kwarto na ako. I checked the time at the bed side table. Oh shoot! Dalidali akong bumangon dahil na miss ko ang misa kaninang umaga hindi ko dapat ma-miss ngayon. Pinalaki kasi akong relihiyosa ni Nanay.
Aside for a good reputation of Saquian na hindi nagiging laman ng simbahan dahil sa sobrang busy, kaya ako na lang at mas maganda daw kapag napapalapit ako sa mga tao sa simbahan 'yun ang sabi nila. Well hindi naman na ako nagreklamo pa aside sa wala akong choice, I'm also enjoying it.
I took a quick half bath then nagsuot na lang ako ng simple yellow dress dahil na rin yun ang napulot ko. Nagspray ako ng perfume then took my phone na nakacharge na hindi ko naman alam kong sino nagcharge 'nun. Pumunta ako sa baba. Sino kaya ang pwedeng isama? Krizel? Maybe. Ivory? Of course. Marianne? I'll just tell her to come with me.
YOU ARE READING
Only Exception (UNDER REVISION)
RandomDoes love really exist? To the family who always has an unsuccessful marriage? To the family for whom marriage is just a duty? A duty you need to fulfill when you find a person you think is suitable for you? A marriage that isn't made of love, but...
