Only Exception (UNDER REVISION)

4

Hindi ko alam pero parang sumikip ang dibdib ko sa narinig. Gusto ka ba siya? No way! I have sworn to myself that I would never like a guy romantically. Romantically agad?!

Yeah, I maybe have a lot of crushes but it's only because that bet ko lang sila. I know myself more than anyone in this world kaya kinakabahan rin ako sa nararamdaman kong to eh. It's not so me.

I will never like a guy when the only thing we do is to fight every single time. I don't want that kind of relationship if ever. Teka, bakit ko ba inaaway ang sarili ko?

Ano namang pake ko kung may jowa siya, diba? Lahat na lang may jowa, ako lang ata yung wala. Dinaig pa talaga ako ng 10 years old eh.

Bakit kahit ang babata pa ay lovelife kaagad ang pinagkaka-abalahan dapat kasi ay tungkol sa mga nangyayari sa lugar, sa bansa, sa populasyon, sa earth, sa korupsyon, sa bulok na sistema, sa patuloy na pangungurakot.

Shush! Basta bawal na bawal kang magkagusto sa kaniya. Kadalasan sa mga nababasa ko ay kapag ganon ang pakikitungo ng lalaki sa babae ay pinapaasa lang niya ito.

First impression lasts. That's my first impression of him so it means it has to last. Paasa sila kaya dapat stop agad ang kahibangan.

"Kapag pinipigilan mo ang damdamin mo sa isang tao, mas lalo mo lang siyang magugustuhan o mas lalong mahuhulog ang loob mo kaya kung ano man ang nasa puso mo ay hayaan mo lang hanggang sa humupa. . . Maliban na lang kung kayo talaga ang tinadhana dahil hindi ka na makakawala pa. Sabi nga nila mahirap umibig sa iba kung nahanap mo na ang the one" napailing at napatawa ako sa sinabi ni Ate

"I will never fall inlove and have a family like what they all expect from me. Papasok ako sa kumbento, remember?" Si ate naman ang napailing at humara sa akin. Napatigil na lang rin ako sa paglalakad. The shades of colors of the sunset reflects on her face.

"Trust me, Jm. When the one made for you comes to your life, all of the things that you're saying now will vanish into thin air" I kept my stern look. She also has a serious look on her face while intently looking at me. She wanted to know my thoughts, like always.

"I don't see myself having a family one day, even becoming a successful woman someday. I just know I don't have a future ahead of me" I look directly into her eyes. I can't stand looking at her eyes kaya umiwas ako ng tingin sa kaniya.

"Jm" minulat ko ang mga mata ko at bumungad sa akin ang mukha ni Kuya. As a reflex kaagad kong natulak ang mukha niya palayo at masyado atang napalakas kaya napa-upo ito sa semento.

Hindi ko yan kasalanan ah. Alam niya namang mas nakakagulat ako kung magulat eh. Nananakit. Isa na rin yan sa dahilan kung bakit hindi na ulit ako naprank sa school kasi unang prank pa lang nakita nila agad.

"Baliw ka ba?" tumayo siya habang sapo-sapo ang pwet niya. The only thing I can say is deserve much, Kuya.

Sinamaan niya ako ng tingin pero bago ko pa maproseso kung sinamaan niya ba talaga ako ng tingin ay iniwas na niya ang tingin sa akin. Inirapan ko na lang siya.

"Not my fault" kaagad akong bumaba ng sasakyan at tinapunan ng tingin si Kuya at tinapik siya sa balikat. "Ayos lang yan, mukha ka kasing sabog kaya ka lalamya lamya ngayon eh" I snap my fingers in front of him.

"Hoy! Ano ng nangyayari sa'yo? Get back to your senses, I know mahirap ang graduating pero huwag mo namang ipakita na mahina ka na" tinapik ko siya ulit sa balikat bago maglakad.

"Maria, can we talk?" my forehead creased upon hearing what he just called me.

Seriously 'Maria' no one call me that. Mom calls me Jemay; Nanay, Tatay, Kuya at ang iba pang Titans they call me JM; on the other hand, my friends call me Jessi or other endearment but no one called me Maria.