Only Exception (UNDER REVISION)

5

"Mom" lumayo ako sa kaniya. Every uwi rito ni mommy ay napapansin ko kaagad ang pinagkaiba niya sa last niyang uwi. Napansin kong pinakulayan nito ang buhay niya into ash gray, naka-contact lense na siya ngayon instead of eyeglasses at kapansin-pansin na pumapayat siya.

"Bumaba na tayo because it's already dinner time" lumabas kami sa kwarto ko habang nakasabit ang braso niya sa braso ko.

"Why are you still in your room? Alas syete na, dinner time yun, diba? Alagaan mo nga yang sarili mo. Tingnan mo mas pumayat ka, kumain ka kasi sa tamang oras" pagbunganga niya sa akin habang pababa kami ng hagdan.

"Mom? Seriously? You just arrived and here you are already scolding me nonstop" walang ganang sabi ko sa kaniya na ikinatigil niya at tumingin sa akin.

"Kasi, ikaw naman. Kakauwi ko lang and nakakulong ka na naman sa kwarto mo, palagi na lang kapag uuwi ako rit--"

"Why didn't you tell me that you're coming home?" putol ko sa sinabi niya at nauna nang bumaba. Tatagal pa tong pagbunganga niya mamaya.

"How can I surprise you then?" sumunod na rin siya sa akin at sinukbit ulit ang kamay niya sa braso ko.

"Ang laki mo na, nak, mas mataas ka pa sa akin oh" sabi pa nito at nakita ko pang sumulyap siya sa akin.

"My, wala ka bang jetlag?" kung ano-ano kasing pinagsasabi. Itulog niya na lang kaya yan?

"Mom's fine, mamaya na ako matutulog" she said while smiling. I can say that she is genuinely happy pero sa likod ng mga ngiting iyon ay parang may kakaiba. Hindi ko maipaliwanag kung ano.

Nang makababa na kami ay kumpleto na nga sila sa mesa. Umupo ako sa tabi ni Lola habang sa kabilang side ko naman ay si Mommy. Bago ko pa makuha ang pagkain ay si Mommy na ang kumuha nun at nilagyan ng pagkain ang plato ko.

"Neng, babalik ka pa ba 'don?" Napatigil si Mommy sa pagsubo ng kanin at dahan dahan itong binaba sa pabalik sa kaniyang pinggan.

Ngapatuloy lang naman ang iba pa naming mga kasama sa pagkain. Nakatingin lang naman si Nanay at Tatay kay Mommy. Sumubo lang ulit ako ng kanina, waiting for her reply.

"Nay, may aayusin na lang rin naman ako. Umuwi ako rito para sabihin sa inyo ng personal at may aasikasuhin rin ako dito. Aalis ulit ako, maybe sa Friday" kita ko ang pagtingin sa akin ni Marianne. Kinunutan ko lang siya ng noo kaya iniwas niya ang tingin sakin.

"Neng, tapusin mo 'yan nang sa gayun ay magkaroon ka ng time para sa anak mo" nakita ko sa peripherals ko na tumango si Mommy bago sumubo ng kanin.

The next day kasama ko si mommy na pumuntang mall para magshopping. Saglit lang kasi ang pagbisita niya rito sa probinsya. Ngayon ko lang siya makakasamang mamasyal.

"Here anak" nilagay niya ito sa harapan ko. Parang tinatantya niya kung kasya ba sa akin ang damit na hawak niya.

"Mom, I already told you that I don't wear things like that" referring to the croptop she's holding.

"Okay" she put it back. Nag-ikot pa kami sa mall at kung ano-ano na nga ang mga dala dahil sa rami ng pinamili.

"Anak, see this?" she pointed at the merch of a K-pop girlgroup.

"Mom, I'm not into K-pop na, right?" she still remembers me as an avid fan of those. Ang bilis pala talaga ng panahon.

"Sabi mo yan ha" umalis kami ng boutique for K-pop merch and pumasok sa jewelry shop. Nagtingin-tingin ako sa mga binibenta nila hanggang sa nakita ko ang bagay na handang-handa akong paglaanan ng pera.

"Anak, what about this? You want this?" mabilis akong tumango sa tanong niya habang nakatingin pa rin sa necklace.

Ang ganda. Tiningnan niya naman ang babaeng kanina pa nakabuntot sa amin. Ngumiti naman ang staff at nagsalita.