We Might Be Dead By Tomorrow

یک روز

دهنمو باز کردم تا دوباره پاپ‌کورن بزاره تو دهنم. انگار بیشتر ازینکه به انیمه‌ای که می‌دیدیم توجه کنه حواسش به دهن من بود که کی خالی و باز میشه تا سریع پرش کنه‌. همین که اندینگ انیمه شروع شد پرسیدم-اصن نگاه کردی؟
کاوه-معلومه! همه مردن... یا در حال مردن بودن... یا قراره بمیرن...
خندم گرفت-آره... خلاصه‌ی خوبی بود.
کاوه-یه قسمت دیگه ببینیم؟
-نه... خسته شدم.
دیدم باز دستشو گرفته جلو دهنم.
-نمیخورم.
کاوه-چیزی نخوردی که...
-جا ندارم.
کاوه-میدونستی باز لاغر شدی؟
-من؟ لاغر شدم؟ خودم چیزی حس نکردم!
کاوه-وقتی حرفه یکی دو کیلو باشه معلومه خودت حس نمیکنی چاق یا لاغر شدی!
-تو چطوری فهمیدی؟
کاوه-حلقه‌ات واست گشاد شده.

یکم فکر کردم دیدم راست میگه! عادت داشتم با حلقه‌ام بازی کنم و یه مدت بود راحت‌تر میچرخید و در میومد.

-آره انگار...
کاوه-این مدت سرم شلوغ بود ازت غافل شدم ازین به بعد حواسم بهت هست.
لبخند زدم-باور کن مشکلی باهاش ندارم.
کاوه-با لاغر‌تر شدنت؟
-با اینکه حواست بهم باشه!
لبخند زد-خوبه.

دوباره سرمو گذاشتم رو پاش و برای بار هزار و یکم پرسیدم-کمرت چطوره؟
کاوه-خوبم. باور کن اونقدرام مهم نبود.
چپ چپ نگاش کردم-خیلی هم مهم بود!
کاوه-باشه... ولی الآن خوبم.
-چون امروز همچین پرستار خوشگلی داشتی!!! بایدم خوب باشی.
خندید و لپمو کشید-لباتو آویزون نکن وگرنه نمیتونم خودمو کنترل کنم‌.

از رو پاش بلند شدمو غر زدم-با این وضعیت کمرت جرعت نکن خودتو کنترل نکنی بچه‌جون!
کاوه-میگم خوبم.
جوابشو ندادم و خم شدم بند و بساط لپتاپمو که رو کافی‌تیبل پخش بود جمع کنم.
کاوه-میگم، تصمیمی واسه عوض کردن لپتاپت نداری؟
-واسه این؟ نه... چرا عوضش کنم خوبه که!
کاوه-آخه خیلی وقته همینو داری... این سه سال عوضش نکردی.
خندم گرفت-فقط همین سه سالی که خودت هستیو حساب کردی؟ لپتاپمو ده ساله دارم! دبیرستان که بودم خریدمش.

ریختن پشماشو با چشمام دیدم.
کاوه-شوخی نکن...
-چرا باورش سخته برات؟
و خیلی زود به سوال احمقانه‌ی خودم پی بردم! کاوه حتی اگه با اومدن یه مدل جدید سریع گوشی و لپتاپشو عوض نمیکرد با مدل بعدتر حتماً اینکارو میکرد!
کاوه-آخه... آخه... بعد دوسال تاریخ استفاده‌اش تموم میشه!

سعی کردم با شوخی سر و تهشو هم بیارم تا بیشتر ازین معذب نشدیم...
-اخه منکه کار خاصی باهاش انجام نمیدم، فیلم میبینم یا مقاله‌ای چیزی میخونم همین کارمو راه میندازه. اونقدی‌ام پول ندارم هی بخوام گوشی و لپتاپو عوض کنم، یه مرضی‌ام دارم به وسایلم خیلی وابسته‌ام و نمیتونم از قبلیا دل بکنم. اگه قرار بود سالی یه لپتاپ عوض کنم الآن ده تا لپتاپ داشتم عوض یدونه!

و با لحن تهدید کننده‌ای گفتم-و فکر اینکه برام یدونه جدیدشو بخری رو از سرت بنداز بیرون قبول نمی کنم ع... ضایه میشی!