Chapter 22: Reason

15.2K 840 149
                                    

#DS4Unadorned #MAAAD #DaggerSeries

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

#DS4Unadorned #MAAAD #DaggerSeries

CHAPTER 22: REASON

MIREIA'S POV

Naalimpungatan ako nang maramdaman ko na umaangat ang katawan ko mula sa sofa na kinahihigaan ko. I forced my heavy eyelids to open. Hindi nga lang madali iyon dahil antok na antok pa ako.

"I can walk," I said in rough voice.

"It's okay, angel. Go back to sleep."

I should have fought more and made him put me back on my feet, but it's too comfortable to be in his arms. Ikinawit ko ang braso ko sa balikat niya at isinandal ko ang ulo ko sa leeg niya. He feels warm and I love the way he smell.

"Hindi ako magaan," inaantok na bulong ko.

"You're light as a feather."

"Kung feather ng pegasus ang pinag-uusapan natin."

A low chuckle made his chest vibrate slightly. A small smile appeared on my lips and it eased my worry a bit. Pagkatapos kasi nang nangyari sa event ay halos paliparin na ni Axel ang sasakyan niya pabalik ng Cavite para dumiretso sa headquarters ng Dagger.

We stayed in his office, because frankly, I really didn't want to be alone. I think it was past midnight when I fell asleep on his sofa.

Bahagyang binuksan ko ulit ang mga mata ko nang marinig ko ang pagbukas ng pintuan. Nasa isa kami sa mga kuwarto na nandito sa Dagger. Marahang ibinaba niya ako sa kama at hinila niya ang kumot na nahigaan ko para ipatong iyon sa katawan ko.

He gently brushed my hair away from my face. "Goodnight, angel."

Mabilis na inabot ko ang kamay niya nang akmang tatalikod na siya. "Stay with me."

"Mireia—"

"Please."

He looks conflicted, but as always, he gave me what I'm asking him for. Umupo siya sa gilid ng kama at muli niyang marahang sinuklay ang buhok ko. "Go to sleep first. Me and my brothers have a meeting at six."

Nilingon ko ang orasan na nasa bedside table. Four o'clock pa lang ng madaling araw. "That's two hours away. You need to get some sleep."

"I don't know if I could."

"Try."

His eyes roam around my face. His brain is probably running at a maximum speed. I've seen him work. I know how obsessive he could be. I also know he's worried. I am too. Seeing that picture of Aurora Aranda, and the other women that died, will haunt me to my dreams.

"Stay with me," I repeated.

"I'll stay in the other room. I won't be far from you."

"Kapag hinayaan kitang umalis ay babalik ka lang sa trabaho." Pinisil ko ang kamay ko na hawak pa rin niya. "And I don't want to be alone."

Dagger Series #4: UnadornedWhere stories live. Discover now