Being on top is second nature for the renowned supermodel, Mireia Aguero. She literally needed to be on top to get where she is now. On top of a bed? Sports car? Billiard table? Kitchen counter? Mini bar? Name it.
Her world expanded in the same way...
Ops! Esta imagem não segue as nossas directrizes de conteúdo. Para continuares a publicar, por favor, remova-a ou carrega uma imagem diferente.
#DS4Unadorned #MAAAD #DaggerSeries
CHAPTER 8: KARMA
MIREIA'S POV
It took me almost three hours before I finally arrived at the Dagger Private Security and Investigation Agency's headquarters in Tagaytay. Ganoon katindi ang traffic na pinagdaanan ko. Hindi ba pwedeng isa-isa ang pagawa nila sa daan? Gusto ko na ngang pagsisihan kung bakit hindi ako pumayag na magpasundo sa asawa ng kaibigan ko at nagpresinta na ako na lang ang magmamaneho papunta.
I reached for my mint Hermes Birkin Fray Fray that the man I recently went out with gave me before I exited the car. A gift that I didn't want to accept since it's too much to receive from someone I just met on a date twice and have no plans on seeing again. Pero dahil ayaw niyang kunin pabalik eh di gamitin. Sayang naman.
Dumiretso ako sa loob ng gusali at naabutan ko sa loob ang dalawang lalaki na nakatalikod sa akin at kasalukuyang kausap ang security guard. Ang gwardiya ang unang nakapansin sa akin at nanlalaki ang mga matang napatayo siya. The two men followed the security guard's gaze, and their eyes stopped at me.
Inalis ko ang suot ko na sunglasses at bumuka ang mga labi ko para magsalita pero hindi ko naituloy iyon nang lumikha ng malakas na tunog ang hawak ng isa sa lalaki na insulated tumbler nang mabitawan niya iyon. Natapon pa ang laman no'n na kape.
Lumakas ako palapit sa kanila. "Are you okay?"
Sunod-sunod na tumango ang lalaki sa paraan na parang ako na ang kinakabahan sa leeg niya dahil parang mapuputol na iyon. The other man stretched his hand towards my direction and there's no mistaking how it's trembling hard.
"I'm..." Nang animo nawalan ng kakayahan makapagsalita ang lalaki ay ang kasamahan niya na ang sumagot para sa kaniya. "He's Pike, I'm Leo." Itinuro niya ang guard na kumaway pa kahit magkalapit lang naman kaming lahat. "And this is Edson, our security guard."
I said my hellos to them again before I turned to Leo. "Pwede niyo bang ituro sa akin kung saan ang conference room ninyo? I'm expected by the Dawsons."
"Pike samahan mo si Miss Aguero."
"A-Ako?"
Binigyan ko ng matamis na ngiti ang lalaki. Para bang robot na naglakad siya papunta sa elevator. I followed him with my stiletto heels which were the exact color of my bag that I couldn't help but admire. Even if my world got violently shaken up this morning at least from the outside I still look put together.
Sa pang-apat na palapag ng building kami huminto. Nang makalabas sa elevator ay lumapit kami sa isang lalaki na nakatalikod sa direksyon namin at kausap ang isang magandang babae na nasa likod ng reception desk.
"Hindi pumayag ang mga boss na sa baba ilagay ang reception. Mahirap na. Mabuti nga rin dito para may haharap sa mga kliyente kapag may on-going pa na meeting."
