"Bu diyarı değiştirelim sevgilim." Dudağına doğru fısıldayarak devam ettim.
"Bu krallıkları yerle bir edelim."
*****
Bir sese, bir müziğe, bir şarkıya ne kadar tapabilirsiniz?
*****
Bir kızın ne kadar değişebilec...
Bu bölümden sonraki bölüm final olacak. O yüzden bu bölümü biraz geçiş bölümü gibi düşünebilirsiniz.
Vote atmayı ve yorum yapmayı unutmayın gönlümün sultanları. Umarım bölümü beğenirsiniz.
Keyifli okumalar 🖤
~~~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Evren dedikleri şey bir tanrıça için çok küçüktü"
🔻
52.Bölüm~Karmaşa
Dean, derin bir nefes alırken sıkıntıyla onu izleyen gözlere baktı. Haklı olarak ondan bir cevap bekliyorlardı.
"Anlatmak için hazır hissetmiyorsan bekleriz Dean." Melody naif ve buram buram anlayış kokan bir sesle konuştuğunda hemen ardından ikizinin ellerini sıkıca tuttu. Ona olan sonsuz sevgisini öyle çok hissettiriyordu ki Dean her seferinde ne yapacağını bilemiyor, heyecanlanıyordu.
"Melody haklı. Anlatmak zorunda değilsin."dedi Madison öne atılarak. Herkes öylesine panik görünüyor ve onun için endişeleniyordu ki dudakları hafifçe kıvrıldı.
"Anlatacağım."
Dean, arkadaşı Victor'a bakarken ondan sessiz bir izin istedi. Ancak Victor bu izni ona asırlar önce zaten vermişti. Dean'ın zaman kazanmaya çalıştığını anlayan Victor alay edercesine ona baktı.
"Ailios ve diğerlerinin 5 asır önce o kıyamet gecesinde boyut kapılarını paramparça edip yok ettiklerini biliyorsunuz. Kızıl dolunay gecesi yapılan bu büyünün anahtarları ise Melody ve bendik. Anahtarlar dense de daha çok kurbandık." Geçmişe dönüp bunları dinlemek herkesin içinde bir sıkıntıya sebep olurken kimse onun konuşmasını bölmedi. Sanki biri müdahale etse Dean bu konudan sonsuza kadar kaçıp bir daha konuşmayacak gibi görünüyordu. Her cümlesinden sonra yutkunuyor, bazı kelimelerden sonra o anı tekrar yaşıyor gibi duraksıyordu. Melody, ikizinin haline üzüldü.
"O gece zamanı geriye alıp iyileşmeme fırsat vermeyecek kadar sık aralıklarla yaralanmıştım. Bir yere yatırıldığımı Melody'nin çığlıklarını zar zor hatırlayabiliyorum. O sıra da Nemesis'in sesini duydum. Bana ruhumu parçalayıp bir kısmını saklayacağını ve ne olursa olsun beni hayatta tutmak için her şeyi yapacağını söyledi."
Melody, gözlerinin üzüntüyle yandığını hissederken istediği tek şey saatlerce ağlamaktı. Nemesis'i öyle çok özlemişti ki yüreği burkuluyor, nefesi kesiliyordu. Dean'ın ellerini daha sıkı tutarken küçük ama sık nefeslerle kendini toparlamaya çalıştı. Tanrıçası Nemesis, kardeşinin canını ona tekrardan bağışlamıştı ve bu defa buna sonuna kadar sahip çıkacaktı.
