"Bu diyarı değiştirelim sevgilim." Dudağına doğru fısıldayarak devam ettim.
"Bu krallıkları yerle bir edelim."
*****
Bir sese, bir müziğe, bir şarkıya ne kadar tapabilirsiniz?
*****
Bir kızın ne kadar değişebilec...
Selam, çok uzun aradan sonra tekrardan buradayım. Sinirli olduğunuzu biliyorum o yüzdeeeen uzun ve bomba gibi bir bölümle geldim.
Yorumlarınızı ve küçük yıldıza basmayı ihmal etmeyin ☄️
Keyifli okumalar
****
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Onların hikayesinde siyah veya beyaz değil, kırmızı vardı."
51.BÖLÜM: Kırık Kalpler
Diyar, görenleri hayrete düşüren aura bulutlarıyla kaplıydı. Yeni bir tanrıçanın doğması tüm büyü enerjisini alt üst etmiş, hepsini dışarı yansıtmıştı.
Zack hâlâ dün gece ki partide olanları atlatamamış, her zamanki halinden uzak ve düşünceli görünüyordu.
"Tüm bu olanlara, bu kızın başına gelenlere inanamıyorum." Zack, ellerini yanaklarına koyarken masada biraz daha yayıldı ve sıkıntıyla ofladı.
"Tanrıça olmak mı? Hani şu taptıklarımızdan olan. Kulağa imkansız geliyor." Tim, başını iki yana sallayarak konuştuğunda Madison herkesin üzerinde ki durgunluğu farkederek olaya başka bir yerden yaklaşmaya çalıştı.
"Ama artık çok daha güçlü." Herkes ona sen 'salak mısın?' bakışları atınca Madison yerine sindi.
"O bir tanrıça Maddie. Evrendeki herkesten güçlü." Tim, ona yumuşak bir sesle bu gerçeği hatırlattığında Madison ona gülümsedi. Rose, kısık bir mırıltıyla konuştuğunda sessizliğin hüküm sürdüğü odada herkes onu net olarak duymuştu.
"Ama o hiç mutlu değil."
Astrid onu onaylarken Melody'nin o buruk, dümdüz yüz ifadesi asla aklından çıkmıyordu. Sanki artık her şeyi akışına bırakmış, olacakları kabullenmiş gibiydi.
"İlgilenmesi gereken bir krallık varken artık bir evrenle ilgilenmesi gerekiyor. Üstünde ki sorumluluğu düşünebiliyor musunuz? En önemlisi o artık tamamen bir ölümsüz oldu." Herkesin yüzü kederlenirken Astrid devam etti.
"Belki biz önümüzdeki onlarca asır daha hayatta olacağız ama bizlerde bir gün öleceğiz çocuklar. O ise ölümsüz hayatında sevdiği herkesi tek tek kaybetmeye devam edecek. Bu asla son bulmayacak."
Melody için öylesine üzülüyorlardı ki onun için bir şey yapmak istiyorlardı. Onun yükünü birazda olsa hafifletmek, birazda olsa yüzünü güldürmek istiyorlardı.
"Bizler bir gün ölünce onun yanında tek kalan kişi kendisi gibi tanrı olan Ailios olacak. Bunun ne demek olduğunun farkında mısınız?" Astrid, hafifçe dolan gözleriyle konuşmaya devam etti.
"Melody'nin Ailios'tan kurtulmak için iki seçeneği var. Ya yok olacak ya da Ailios'u yok edecek. Hayattaki tek aşkı aynı zamanda en büyük düşmanı. Defalarca kez ihanete uğradı, kendi kızının büyüdüğünü görmeden 5 asır boyunca uykuya yatıp kardeşini kaybetti. Üstüne uyurken babasıyla bile vedalaşamadan onu da kaybetti. Çocukluğunu geçirdiği infinium hanedanlığı katledildi. Arkadaşımız Joe'yi kaybettik. Şimdide her şeyini adadığı tanrıçası Nemesis'i kaybetti. Yetmezmiş gibi insan ve melek kimliğinden soyutlanıp üstüne bir evrenin sorumluluğu bırakıldı. O güçlere sahip olurken nasıl çığlıklar attığını,nasıl acı çektiğini hatırlıyor musunuz? Bunların hiçbirisini o istemedi çocuklar. Bunların hepsine ise Ailios sebep oldu." Astrid, her şeyi tek tek sayarken hepsi biliyordu ki bu saydıkları henüz yarısı bile etmezdi.
