The Mess

691 18 0
                                    

"Franchet, anak? Lumabas kana diyan!" Narinig kong sigaw ni nanay roseng sa labas ng kwarto ko

Isang linggo na ang akong nagkukulong sa kwarto ko matapus ang nangyari sa resto.  Wala na akong lakas ng loob pa na magpakita. I'm so ashamed of what happened, of what Dad did.

I feel so bad for betraying Zeke and all the people I deceived.

I feel so hurt seeing them in pain and hatred. I blame myself for this. I know this will happen but I didn't think it could be worst like that.

I hate Dad for it. Naiinis din ako kay Neil. They ruined the world I made.

Nabukas na lamang ang pinto ko at inuluwa siya.

Speaking of my dad. Psh

"Anak kumain kana" seryosong sabi ni dad sakin at may hawak na tray. Dinalhan niya pala ako ng breakfast.

"psh. Anak? Is that all you can say after what  you did to me? Pagkatapus mong ipahiya ako?" Galit kong sumbat sa kanya

"It's for your own good" he coldly said.

"GOOD? really Dad? What's good about it? Kasi kung sa tingin niyo 'Good' pala saktan at ipahiya ang isang anak then please explain further to me kasi lakas makagagu eh"

"Franchet! Stop it! Hindi kita pinag aral para bastosen mo ko" galit na sigaw ni dad dahilan para tumahimik ako.

Humiga na lamang ako ulit. I hate hating Dad. Ayaw ko siyang pagsalitaan ng masama but damn, sobra na kasi ito.

Kahiy anong explain ko hindi niya pa rin ako maintindihan.

Narinig ko ang yapak ni Dad paalis at pagkasirado ng pinto. Biglang nag vibrate ang phone ko

300+ messages from Zeke and 90 missed calls from him

Napabuntong hininga na lamang ako. I know sobrang nag aalala siya sakin. Simula ng araw na iyon ay palagi siyang nagte-text at tumatawag pero wala akong lakas ng loob para kausapin siya.

Tsaka ito ang tama. Ayaw ko siyang madamay sa gulo . Nagpapasalamat na lamang talaga ako dahil walang alam si Dad sa relasyon namin noon ni Zeke, atleast kahit yun lang. I know Dad will be furious of he will know it. Thanks God, he was clueless.

Binisita ko na lamang si Mom sa kwarto niya nang malaman kung umalis na si Dad upang magtrabaho.

"Oh sweetie, come here" lambing niyang tawag sa akin at tumabi ako sa kanya.  "Galit ka pa rin ba saamin?" Malungkot na tanong ni mom

I hugged mom.  Si Mom lang talaga ang kakampi ko sa bahay na ito. Mom is totally Dad's opposite. She's loving and kind. Her beauty is ageless and I'm thankful nakuha ko lahat yun kay Mom.

"I'm not mad at you, but kay Dad? I do"

"Still, I'm his wife. I'm sorry , ako na magsosorry sa ginawa ng Dad mo" 

I feel guilt for making Mom sad, I so love her.

To ease the pain I'm feeling, mom questioned me about my life away from them. Then I started talking about my studies, my scholarship and she was so proud of me. Next, I shared to her about how I met Zeke's mom and get hired.  The last thing I share was about Zeke.

My heart is aching everytime I say his name.

"Zeke is really sweet ha? Knowing boys are rare to do that thing" tawang sabi ni mom ng malaman niya na binilhan ako ni Zeke ng napkin.

Masarap ang kwento namin. Palagi pa ngang tumatawa si Mom dahil daw sa kabaliwan ko.

Nagpatuloy lang ang kwentuhan namin hanggang sa punta kami sa scene kung saan napahiya ako sa resto.

"Sssh stop crying sweetie. Tsk! Don't worry kakausapin ko and dad mo about that. And maybe pwede niyang e-cancel yung marriage" sabi ni mom at pinunasan ang luha ko.

Tumango na lamang ako. I just hope Dad will get enlighten. I don't do arrange marriage. I do marry to someone I love.

Pagkatapus naming mag usap ay bumaba na kami para mag dinner.

Habang kumakain kami ay biglang dumating si Dad, aalis sana ako ng bigla akong pigilan ni mom. She looked like she's begging me to stay.

I sighed. Umupo na lamang ako at nagpatuloy kumain na hindi pinapansin si Dad.

Nabasag lamang ang katahimikan ng magsalita si Mom.

"Darling I think we need to talk about Franchet. These are not supposed to be happened. I mean why you can't let her do whatever she wants?" aniya

"Darling, I'm just doing my job as her dad, ayaw ko siyang nahihirapan at inaalila kung ang totoo ay pwede naman siyang maging buhay prinsesa. And that arranged marriage thingy, it's for her own good. Their marriage would be the brigde to merge our company to theirs" Dad explained like he was just discussing some business matters we would never understand.

"Darling, naririnig mo ba ang sarili mo? Franchet, our daughter is the best daughter you can ever asked. I mean, look at her. She's so independent and down to earth. Gusto niya kung anong meron siya ay dapat paghirapan niya. Can't you see?" inis na sabi ni Mom

"Darling, I got your point. But my decision is final" mariin na sabi ni Dad

"Darling, binabalaan kita. Hahauaan mo siyang gawin ang gusto niya or tayo ang magkakalabuan" biglang sabi ni mom dahilan para mapaangat ang ulo ko at tignan sila.

I know how much they have love each other. This must be so worst that Mom decided that. I mean, ngayon lang siya nagbabala ng ganyan kay Dad.

Damn. I'm really a mess.

"Yan ba talaga gusto niyo? Tsk! Then Fine. Hahayaan ko na siya sa buhay niya at pag aaral niya. But in one condition, ikakasal parin siya kay Neil" then Dad walked out

"Im so sorry mom, nang dahil sakin nag-away kayo" malungkot kung sabi pero niyakap niya lang ako.

"Ssh! It's okay. Kung para sa ika sasaya mo then let it happen. And about the marriage, let me handle that again" she gives me an assuring smile.  "And also I'm helping you to your happy ending sweetie"  sabi ni mom at tumayo na para sundan si dad

My happy Ending? I'm not sure if it still gonna be a happy ending for US .

Nang Dahil sa Napkin  [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon