Unwanted Bride

CHAPTER 28

"You don't know that Butler Seian is an Ex-military and a close friend of your Ex-husband, right?" napatanga ako.

"W-what?.." is it true? Bakit hindi ko alam, okay lang na hindi ko alam na isa siyang Ex-military but...being a close friend of Drake is impossible!

How could i didn't know about it?.

"Are you sure Papa?"

"Yes, hija. Hindi ko lang magawang sabihin sayo kasi sa tingin ko hindi na kailangan at nabubusy ako anak." Shocks! Ni wala akong ideya na magkaibigan sila dahil kahit nagkaharap na sila noon habang kasama ako ay parang hindi nila kilala ang isat-isa.

And what the hell! Butler Seian must be a tycoon too. Lahat naman ng kaibigan ni Drake ay mayayaman at kilala sa larangan ng negosyo, hindi ko man kilala at nakikita ang mga nasasabing kaibigan niya ay alam kong lahat ito ay makapangyarihan at hindi basta-bastang Butler lang!

"Pa! Lahat ng kaibigan ni Drake ay nasa larangan ng negosyo!" hindi naman sa minamaliit ko ang pagiging Butler niya but hindi lang ako makapaniwala. At bakit hinayaan lang ito ni Papa?

"He's an Ex-military, anak." sagot niya.

"I know Pa, i know...pero paano? Alam mo na yun at hinayaan mo lang kahit malabo?" natatawang tanong ko.

"You know me Claire, ayuko sa nanghihimasok sa iba, he ones told me that gusto niya ng maayos na trabaho at malayo sa disgrasya kaya siya naging Butler mo ng ilang taon. At kahit kaibigan siya ni Drake ay alam niya ang limitasyon niya sayo at sa kaibigan niya." mahabang paliwanag nito.

Napabuntong hininga ako. "Okay pa, i get it. I'll hang up for now, bye. Take care Pa, I love you."

"Okay hija, I love you too." ako na mismo ang pumutol ng tawag at naguguluhang napasandal sa Island counter.

First, something is going on with Butler and Seian. Second, ang pagreresign ni Doc. Third, the fact that Butler Seian is Drake close friend!

Oh god. Sa ilang taong naging kasama ko si Butler Seian ay wala man lang akong kaalam-alam. At kung ano man ang nangyayari sa kanilang dalawa ay ayuko ng isipin pa. Nagsisimula na naman akong maguluhan.

"Hey, good afternoon." nagulat ako ng biglang sumulpot si Chase sa harapan ko.

Namula ako, hindi ko alam kung ano ang dapat na ipakita ko sa kanya.

He chuckled na lalong ikinapula ko. "C'mon, don't be shy." niyakap niya ako sa harapan at sumubsob siya sa leeg ko.

Ngumuso ako bago ko inangat ang kamay ko para haplusin ang buhok niya. "I just don't know how to act kapag kaharap na kita." mahinang saad ko.

Mas lalo siyang sumiksik sa leeg ko at hinigpitan niya ang pagpulot ng kamay niya sa bewang ko. Wala pa siyang damit niyan ah. "Act like what you did before, nothing changed Claire."

Hindi ako sumagot sa kanya, ilang sandali lang ay umalis na din siya sa pagkakayakap sa akin. "Your wearing my hoodie."

Napatingin ako sa suot ko na hanggang tuhod ang haba."Is it ugly?"

Mabilis niya akong kinintilan ng halik sa labi. "No, it's beautiful, i want you to wear it." napangiti ako sa sagot niya.

"Hmn, magluluto lang ako, pa dinner na maya-maya." mabilis akong humakbang papunta sa ref pero mabilis din akong napakapit kay Chase ng muntikan na akong mabuwal sa sahig.

"Careful, c'mere.." napailing ako sa arte niya magsalita. "Ako na ang magluluto, pasensya na at sobra akong nasarapan sayo." Namula ako at hahampasin ko na sana siya pero mabilis akong napakapit sa leeg niya ng bigla niya akong buhatin at iupo sa mesa. Napasimangot nalang ako.