The Love Of Fate

Chapter 42

"What?!"

I glare at Dave who's silently watching me. Kanina pa 'to ah, pagkatapos ng nangyari kanina. S'yempre nagkunwari akong walang pake doon, duh. Bwesit kasi bakit may pa-babe?!

Shane 'di ba ito ang gusto mo?! Ang magkaayos kayo?! What are you waiting for?! Grab this! Grab the opportunity!

Para akong sinisigawan ng utak ko kaya naririndi ako. Oo na! ito na nga eh! Hindi lang talaga ako makapaniwala na ganyan siya ngayon. Bakit parang nag-iba ang ihip ng hangin? Kailan lang kung makainsulto wagas pero ngayon kung makadikit sa akin, butiki!

Wow! Parang hindi ikaw ang lumapit ah! Tsk

''Bakit ang init ng ulo mo? Parang kanina..."Hindi na tinuloy nito ang sinasabi dahil tiningnan ko ito ng masama.

"Ano?!" hamon ko. Sige ituloy mo at ng malaman mo kung saan ka pupulutin.

Umiling ito at ngumisi.

"Bakit ba?" tanong ko at pinagpatuloy ang pag-akyat. Sila bianca ay nasa unahan na at kanina pa kami iniwan.

Tinalikuran ko siya at nag-jog paakyat. Sumunod naman siya at pasulyap sulyap pa sa akin. 'Yan iyong kinaiinis ko dahil sa patingin-tingin at ngumingisi pa. Parang tanga!

"I'm just wondering why did you do that? Are you jealous?" pilit niyang sumeseryuso pero hindi niya mapigilan ang paglitaw ng isang ngiti.

Uminit ang pisngi ko at umiwas ng tingin. Ito na nga ba ang sinasabi ko at magtatanong siya sa mga kinikilos ko. Pake ko kung malaman niya ang nararamdaman ko.

Wow ngayong ipinagsisigawan!

"O-of course I'm not. Why would I?!" pinatapang ko pa ang boses ko. Mas lalong uminit ang pisngi ko dahil nautal pa ako. "Really..." nakangising aniya habang hinuhuli ang tingin ko.

I look at him to prove a point but my sudden action shock me because I didn't know that he's so close to me to the point that our lips are inches apart. Ramdam ko ang hininga niya at titig niya na sing lalim ng balon at hindi ko kinaya. Uminit ang pisngi ko at lumayo. Tumikhim siya at tumingin sa malayo bago kinagat ang labi. Nakita ang pagsilip ng isang ngiti pero pilit na sumeryuso agad.

"Don't do that again," Aniya habang nakatitig sa akin. Marahas ko siyang tinitigan dahil sa sinabi.

"What?!" sigaw ko.

I look at around to see that they're watching us. Bianca and others are far from us because we'd stop because of this. Marami pa namang dumadaan na nagja-jogging. I look away and continue jogging. Hinabol niya naman ako at sumabay sa akin.

"The way you did awhile ago. Don't do that again." Seryusong ani niya. Ngumuso ako at umirap. May kunting kirot pero ipinagwalang bahala ko ito. Magsama sila!

Ano? Mas gusto niya 'yon, mas maganda naman ako 'don. Oh shane... don't compare yourself. You're beautiful on your own.

Ibinuhos ko ang frustration ko sa pagtakbo at hindi namalayan na nabangga ako. Muntik na akong tumalsik kung hindi lang nahawakan agad ang baywang ko ng isang 'di ko kilalang tao.

"Careful miss" isang malalim na boses ang narinig ko. Tiningala ko ito at tinitigan.

Oh a foreigner. A man with a blonde hair and define cheekbones and strong jaws. He look so foreign that his eyes are something deep. A dark hazel eyes. What a beautiful eyes he had. Pero mas maganda pa rin ang mata ng isa.

"Hey are you okay? You don't look fine..." nagising ako sa pagkatulala. Sorry. Ang ganda kasi ng mata niya. He's so good looking. A manly features.