Hiding Mr.Celebritie's daughter

Chapter 10

"Is this all your things you want to bring?"hindi makapaniwalang tanong ko sa anak ko ng makita ang tatlong naglalakihang bagahe.

Isang back pack nga lang ang dala ko pero ang dala naman ng anak ko ay parang pang ilang taon na.
Buti sana kung mga damit ang dala eh,kaya lang halos laruan niya naman na naglalakihan.

"Yes Mommy,since Tito Samuel told me to bring the things I wanted to bring in the Philippines.I wanted to Show this to gradma and grandpa."excited na saad nito at marahang napatalon pa.Napangiwi naman ako dahil sa sinabi nito.Kahit anong mangyari ay hindi ko talaga hahayaang dalhin namin lahat ng laruan niya.
At anong sabi ni kuya sakanya?

"What do you mean by that?Your Tito Samuel told you that?When did he tell you like that?"pang uusisa ko sa anak.Nakita kung napahawak ito sa bibig niya habang nanlalaki ang mata.
Napailing nalang ako dahil sa pinapakita palang nito ay mukhang may alam nga siya.

"You know that I hate liars right?So tell Mom,what Tito Samuel told you."seryuso kung saad sakanya kaya nakanguso naman ito.Kahit spoiled to sa materyal na bagay ay alam kung may takot parin naman siya sakin.

"Si Tito kasi,don't tell you daw that we were going to Philippines na.He told me that 6 days ago,im sorry for not telling you that Mom."pilit itong nagtatagalog pero naging conyo na ang pananalita niya.Pag ganito na siyang mag explain ay hindi mo na magawang magalit.
Shes so adorable in her own way.Kahit 4 palang ay hindi na ito bulol at sadyang matangkad sa mga kaedad niya sa totoo lang.

"Wag kang magpa paniwala dun.Basta don't do that again huh?"tumango naman ito kaagad at niyakap ako sa baywang.
May sense din pala ang pagturo ni Kuya kay Sanya managalog.
Masyadong fast learner din ang anak ko kaya madali lang ito sakanya.

"Lets Go to the airport na po.Im really excited to meet your parents,Mom."nagpahila nalang ako sakanya pero Napahinto din dahil sa mga gamit niyang dadalhin namin.

"We don't need to bring all of that things.You have to decide what to bring.It is you or your things?"Napangisi naman ako ng makitang manlaki na naman ang mata nito.Natatawa nalang ako pag lagi niyang ginagawa yun dahil parang ang OA niya.Ang cute niyang tingnan pag ganyan at pag nahihirapan siya ay laging ganyan ang expression ng mukha niya.

"Okay,i'll just my leave things here in Canada."napangiti naman ako dahil sa naging choice niya.
Hinawakan ko na ang kamay niya at sabay kaming naglakad papunta sa sasakyang hahatid saamin sa airport.
Nakasunod naman saamin si Mariella at ang iba pang kasambahay na dala ang mga bagahe namin.Hindi naman talaga importante ang inimpake ng anak ko,buti nalang at pinag impake ko ito kagabi.Pinuno ko lang ang bag niyang pink ng mga importanteng gamit.

And she's wearing her pink bonnet with pink boots,then pink jacket and her pink jeans.Hindi halatang adik sa pink ang anak ko.
While im just wearing sweater and jeans dahil ang lamig lamig dito sa Canada.

Time check:4 am in the morning.

Sanay na kasi masyado si Sanya na maagang gumising kaya ang hyper niya na.Mas nauna pang nagising sakin dahil alam niya ng aalis kami.Nagising nalang ako sa ingay niya habang nag iimpake ng mga dadalhin niya.Tinanong ko kung bakit gising na siya,pero ang tanging sinasabi niya lang sakin ay.
"I cant sleep po then your so loud while sleeping.You keep on saying I HATE YOU HAILEY."
Bangungot nga iyon kung tutuusin.
Hindi na ako muling nakatanggap pa ng kahit na anong balita sa Pilipinas maliban sa parents ko.
Hindi ko parin alam kung hanggang ngayon ay napapatawad ko na sila sa mga nagawa nila saakin noon.

"Mag iingat ka dito Mariella huh,pagbutihin mo pa ang pag aaral mo.Lagi akong tatawag dito."
Yun ang huli kung bilin dito bago kami tuluyang lumisan sa bahay.

"Do you want to take a nap?"pag aalok ko kay Sanya ng makitang pumipikit pikit ito sa upuan niya.

"Can I?You wont leave me here if I take a nap?"mahina akong natawa dahil kung ano-ano ang mga naiisip nito.

"Ang daldal mo,ofcourse i'll do that later."pang aasar ko pa dito kaya dinilat nito ng malaki ang mata niya.

"I wont sleep na nga lang,"pinanggigilan ko ang pisngi niya saka ito pinag hahalikan.

"I wont do that to my precious jewel,sleep now.i was just kidding."magsasalita pa sana ito ng senyasan ko siyang izip ang mouth niya.

Ginawa naman niya ang senyas ko kaya pinikit nalng nito ang mga mata niya.

Tinawagan ko naman ang number ni kuya dahil nasa kanya ang ticket namin ni Sanya.

"Where are you now?Papunta na kaming airport kaya bilisan mo na diyan."saad ko dito at sinandal ang likod ko sa upuan ng kotse at bahagyang pumikit dahil parang inantok ako bigla.

"Im already here in the airport.I didn't expect na sasama ka talaga.Ill just wait here."hindi nga niya plinano dahil masyado itong biglaan.Kaloka naman kasi itong si kuya eh.

"Hindi halatang planado mo noh?Ano-ano pang tinuturo mo sa anak ko.Humanda ka talaga sakin pag nagkita tayo."nanggigil kung saad dito.Tinawanan lang ako ng loko sa kabilang linya.

"You'll Thank me after this sister.By the way I didn't inform dad and Mom about this,so keep quite.We will surprise them."kahit hindi ko siya nakikita ay alam kung tuwang tuwa ito.Hindi ko naman siya masi-sisi dahil ito ang laging nasa tabi nina Dad no'ng panahong nangungulila sila samin ng anak ko.

"I really don't know what to say if we get there.Should I say sorry first—-"

"You don't have to feel that.Just be yourself and everything will be okay."napalunok ako ng mariin.

"Sana nga."