Unwanted Bride

CHAPTER 17

"It's absolutely not good." Seryuso niyang saad.

"Bakit nga kasi!" Naiinis ko ng saad.

"Damn, stop it. Please stop it driving crazy." Napakunot noo naman ako sa sinabi niya.

"What?" I asked.

"Your driving me crazy Claire, and I want you to stop it cause i might take you now!" Bigla niyang saad tsaka lumabas sa kusina pero nakita ko pa ang bahagya niyang pag ngiti.

Alam kong sobrang pula na ng mukha ko ngayon dahil sa sinabi niya.

Napahawak ako sa dibdib ko.

"Kalma Claire kalma." Pagpapakalma ko sa sarili ko dahil para akong teenager na kinikilig at may nagliliparang paroparo sa tyan.

Natapos ako sa pagligpit ng pinagkainan namin ng marinig ko ang tunog ng cellphone ko. Agad akong pumunta sa sala at kinuha ang cellphone.

"Si manager." Mahinang saad ko, akma akong lalabas ng makasalubong ko si Chase na naka earphone bahagya pang nagbabounce bounce yung ulo niya.

Napalunok naman ako, why he's so hot? Lumiko nalang ako sa kabilang pinto na patungong garden total doon ko naman balak pumunta.

"Hello? Buenas dias!" Masigla kong bati pag sagot ko palang ng tawag.

Halos mapatulala ako sa ganda ng garden. It's full of roses and different types of flowers it's so breathtaking may fountain din sa gitna. Pakiramdam ko nasa isa akong mahiwagang harden.

Napabalik lang ako sa wisyo ng magsalita ang nasa kabilang linya.

"Buenas Dias Claire." Narinig kong pagbati din nito.

"I'm already here in the Philippines and im looking good!" Masigla ko pa ding saad. Narinig ko naman ang tawa nito.

"Yeah, I know, I just have a little problem about our former rank 1, but it's fine now." Is it Joy?

"Ohh," nasabi ko nalang.

"The reason why I called you this morning is to ask some favor. One of the company there...wants you too have some pictorial for there product, they need it Claire and they want you to be part of it, is it okay with you?" Diretso niyang saad. Napangiti naman ako.

Mukhang wala akong pahingi pero okay lang Ito din naman Ang ipinunta ko dito.

"Si. It's okay, I'm glad that they choose me." Napatango kong sabi kahit hindi niya nakikita.
Natuwa naman Ito at agad na nagpasalamat bago tinapos ang tawag.

Mga mamayang 1pm pa daw kami pupunta, sinend niya na din ang address ng company. 9am palang din naman magbibihis nalang ako total nakaligo na naman ako.

Napalibot ulit ang tingin ko sa paligid at sa pangalawang beses namangha na naman ako nito.

Napapitlag ako ng naramdaman kong may malalaking braso na pumalibot sa bewang ko. Narinig ko ang pagtawa nito dahil siguro sa sudden reaction ko.

Chase.

"𝘛𝘩𝘦 𝘴𝘪𝘭𝘦𝘯𝘤𝘦 𝘪𝘴𝘯'𝘵 𝘴𝘰 𝘣𝘢𝘥 ♫♫." Kumanta siya kasabay ng pagsiklop niya ng mga kamay naming dalawa. He gently swayed our body.

" '𝘵𝘪𝘭 𝘪 𝘭𝘰𝘰𝘬 𝘢𝘵 𝘮𝘺 𝘩𝘢𝘯𝘥 𝘢𝘯𝘥 𝘧𝘦𝘦𝘭 𝘴𝘢𝘥 ♫♫,
'𝘤𝘢𝘶𝘴𝘦 𝘵𝘩𝘦 𝘴𝘱𝘢𝘤𝘦𝘴 𝘣𝘦𝘵𝘸𝘦𝘦𝘯 𝘮𝘺 𝘧𝘪𝘯𝘨𝘦𝘳𝘴 ♫♫
𝘢𝘳𝘦 𝘳𝘪𝘨𝘩𝘵 𝘸𝘩𝘦𝘳𝘦 𝘺𝘰𝘶𝘳𝘴 𝘧𝘪𝘵 𝘱𝘦𝘳𝘧𝘦𝘤𝘵𝘭𝘺 ♫♫." Damn! Hes singing my favorite song.

Vanilla Twilight. I close my eyes.

" 𝘐'𝘭𝘭 𝘧𝘪𝘯𝘥 𝘳𝘦𝘱𝘰𝘴𝘦 𝘪𝘯 𝘯𝘦𝘸 𝘸𝘢𝘺𝘴, 𝘵𝘩𝘰𝘶𝘨𝘩𝘵 𝘪 𝘩𝘢𝘷𝘦𝘯'𝘵 𝘴𝘭𝘦𝘦𝘱 𝘪𝘯 𝘵𝘸𝘰 𝘥𝘢𝘺𝘴. ♫
'𝘊𝘢𝘶𝘴𝘦 𝘤𝘰𝘭𝘥 𝘯𝘰𝘴𝘵𝘢𝘭𝘨𝘪𝘢 𝘤𝘩𝘪𝘭𝘭𝘴 𝘮𝘦 𝘵𝘰 𝘵𝘩𝘦 𝘣𝘰𝘯𝘦, ♫
𝘣𝘶𝘵 𝘥𝘳𝘦𝘯𝘤𝘦𝘥 𝘪𝘯 𝘝𝘢𝘯𝘪𝘭𝘭𝘢 𝘛𝘸𝘪𝘭𝘪𝘨𝘩𝘵 ♫." He continued.

What hes doing is also driving me crazy.

"𝘐'𝘭𝘭 𝘴𝘪𝘵 𝘪𝘯 𝘵𝘩𝘦 𝘧𝘳𝘰𝘯𝘵 𝘱𝘰𝘳𝘤𝘩 𝘢𝘭𝘭 𝘯𝘪𝘨𝘩𝘵, ♫
𝘞𝘢𝘪𝘴𝘵 𝘥𝘦𝘦𝘱 𝘢𝘯𝘥 𝘵𝘩𝘰𝘶𝘨𝘩𝘵 𝘣𝘦𝘤𝘢𝘶𝘴𝘦 𝘸𝘩𝘦𝘯 𝘪𝘮 𝘸𝘪𝘵𝘩 𝘺𝘰𝘶, ♫
𝘪 𝘥𝘰𝘯𝘵 𝘧𝘦𝘦𝘭 𝘴𝘰 𝘢𝘭𝘰𝘯𝘦 ♫." Ngayon ay nasa leeg ko na ang ulo niya. I smiled.

"Please continue." He chuckled.

"𝘞𝘩𝘦𝘯 𝘷𝘪𝘰𝘭𝘦𝘵 𝘦𝘺𝘦𝘴 𝘨𝘦𝘵 𝘣𝘳𝘪𝘨𝘩𝘵𝘦𝘳 ♫
𝘐'𝘭𝘭 𝘵𝘢𝘴𝘵𝘦 𝘵𝘩𝘦 𝘴𝘬𝘺 𝘢𝘯𝘥 𝘧𝘦𝘦𝘭 𝘢𝘭𝘪𝘷𝘦 𝘢𝘨𝘢𝘪𝘯 ♫,
𝘢𝘯𝘥 𝘪 𝘧𝘰𝘳𝘨𝘦𝘵 𝘵𝘩𝘦 𝘸𝘰𝘳𝘭𝘥 𝘢𝘴 𝘪 𝘥𝘰. ♫
𝘉𝘶𝘵 𝘪 𝘴𝘸𝘦𝘢𝘳 𝘪 𝘸𝘰𝘯𝘵 𝘧𝘰𝘳𝘨𝘦𝘵 𝘺𝘰𝘶...♫"

"𝘖𝘩𝘩 𝘪𝘧 𝘮𝘺 𝘷𝘰𝘪𝘤𝘦 𝘤𝘰𝘶𝘭𝘥 𝘳𝘦𝘢𝘤𝘩 𝘣𝘢𝘤𝘬 𝘵𝘰 𝘵𝘩𝘦 𝘱𝘢𝘴𝘵 ♫
𝘐 𝘸𝘩𝘪𝘴𝘱𝘦𝘳 𝘪𝘯 𝘺𝘰𝘶𝘳 𝘦𝘢𝘳 ♫
𝘖𝘩𝘩 𝘥𝘢𝘳𝘭𝘪𝘯𝘨 𝘪 𝘸𝘪𝘴𝘩 𝘺𝘰𝘶 𝘸𝘦𝘳𝘦 𝘩𝘦𝘳𝘦. ♫" He then lightly kiss my neck.

We stayed like that in almost an half hour and he just sing my favorite song. I would always love hearing it from him. From Chase.

LM