<Unicode>
အဝတ်မပါတော့တဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုကပူနွေးနွေးအသားတို့ဟာ ယှက်နွယ်နေပြီး ပြားကပ်ကပ်ရင်ဘတ်ကအသီးလေးနှစ်ခုမှာလည်း ကျိန်းစပ်နေပြီ။
"ဟာ့ ...တော်...တော်ပြီ...။"
"ဘေဘီ...စိတ်ကိုလျော့ထားနော်။"
ရင်ဘတ်တွေဆီရောက်နေတဲ့ မျက်နှာကိုတစ်ဖန်နှုတ်ခမ်းတွေဆီဦးတည်လာကာ နူးနူးညံ့ညံ့လေးတစ်ချက်နမ်းကာ ပြောလာသောကြောင့် ဘယ်ကိုဦးတည်နေပြီလဲဆိုတာ ရှေးသိလိုက်ပါပြီ။
"ဟင့်အင်း...ခင်ဗျား...တောင်းပန်ပါတယ်...မလုပ်ပါနဲ့လား။"
"မဆိုးနဲ့ကွာ ဘေဘီရာ ခနလေးဘဲစိတ်လျော့ထားနော်။"
"ဟင့်အင်း...အာ့...။"
ပြောနေရင်းမှနေ နောက်အရပ်ကနေရာတစ်ခုမှာစူးနစ်ကာအောင့်သွားရသည်။
လက်တစ်ချောင်းဘဲ ရှိသေးတယ်မျက်ရည်တွေဝေ့လာခဲ့ပြီ။အဝင်အထွက်မှန်မှန်လုပ်ပေးနေပေမယ့် မွေ့ယာပေါ်ကလူသားလေးကတော့ ခေါင်းအုံးလေးကိုတင်းတင်းဆုပ်လို့ အံကြိတ်နေရပြီ။
"အာ့...ခင်ဗျား..တော်လိုက်တော့။ "
နှစ်ချောင်းထည့် နောက်ဆုံးသုံးချောင်းထည့်ချိန်မှာတော့ မျက်ရည်တွေပင်စီးကျနေခဲ့ပြီ။
ရှေး မင်းကသိပ်ကိုလှတာသိလား ခုလိုအနေအထားနဲ့မျက်ရည်တွေဝေ့သီနေတဲ့မင်းရဲ့ ပုံစံက ကိုယ့်ကိုအရိုင်းဆန်စေတာဘဲကွာ။
"ခင်ဗျား...အကာအကွယ်သုံးပေးပါ့လား။"
"ဟင့်အင်းဘေဘီ ကိုယ်ကမင်းနဲ့ဆို ကြားခံနယ်ရှိတာမကြိုက်ဘူး။"
ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားထဲ နေရာဝင်လာသူကြောင့်အကာအကွယ်သုံးရန်သတိပေးလိုက်ပေမယ့် ပြန်ရလိုက်တဲ့စကားက လူကိုလှုပ်ခပ်သွားစေခဲ့သေးတာ။
လူက ဘယ်လိုမှမလှုပ်နိုင်တော့ဘူး။မနက်လေးနာရီကတည်းက အိပ်ရေးပျက်ကာ ပင်ပန်းထားတဲ့ဒဏ်ရယ် အခုသူ့ကြောင့်လူကအရုပ်ကြိုးပြတ်ဖြစ်နေပြီ။ငြင်းဆန်ဖို့လည်းမဖြစ်နိုင်တော့ဘူး။ဒီလူသားက ရပ်ပေးဖို့လဲဆန္ဒရှိမှာမဟုတ်တာကိုလည်း ရှေးသိလိုက်သည်။
YOU ARE READING
I will always be here for you.(Completed)
Romanceတစ်ခါတလေ အချစ်ကသိပ်ဆန်းကြယ်တယ် ကိုယ်မထင်မှတ်ထားတာတွေဘဲဖြစ်လာတတ်တယ်...
