İfrin'in devamıdır, 1. Kitap ile bağlantılıdır.
____________
Uyan.
"Bu sadece kötü bir rüya."
Uyan.
"Bu gerçek değil."
Uyan!
"Bebeğin saçlarını kesmemi isteyen sendin!"
Bebeğin saçlarını sen kestin!
"Uyan!"
_______________
Hikaye kaldığı yerden de...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Bir kurban seç. "
"kırk ikinci bölüm"
Sınırlar.
Hilal bu kelimeyi çok iyi bilirdi. Yaşamı boyunca hayatına giren herkese karşı olan tavırları bu kelime ile şekillenmişti ne de olsa. Herkesin sınırları vardı, genç kız başkalarının hayatında yer edinmenin sınırlarına yaklaşmamaktan geçtiğine inandırmıştı kendini.
Kavga etmezdi çünkü alttan alırdı, kimse onun karşısında mahcubiyete düşmez çünkü Hilal yeri geldiğinde görmezdi yapılanı.
Yanlış ya da doğru kimin umurundaydı? Hayır! Herkes kendi doğrularıyla yaşardı.
Yalnız kalmaktan korkmuştu, kendine kızdı, bunca zaman mutlu ve huzurlu bir yaşama bu şekilde sahip olabileceğine inanmıştı. Etrafında aksini ona kanıtlamak istercesine yaşanan olaylara rağmen... Bir yerden sonra insanların sınırlarından korkarak yaşar olmuştu. Ancak nihayetinde, etrafındaki herkes bu zaafını kullanıp ondan yararlandı, hem maddi hem de manevi. Para umurunda değildi ama her şeye rağmen değer görmediğini fark etmesi bazı şeyleri değiştirmişti.
Herkesi bir gün bulan o korkutucu gerçekti değişim ve genç kız bir yabancı sayesinde yüzleşti kendi gerçeği ile...
Değişim... Herkes değişir, herkes her şeyi yapar demişti yabancı, buna elbet Hilal de dahildi. Cesareti yoktu, hala korkuyordu ama bu yabancının yardım teklifini geri çevirmesine yetmiyordu. Kimse onu düşünmüyor, önemsemiyor ya da hayatında işlerine yaramıyorsa yer vermiyordu. Farkındaydı. Nereye kadar böyle yaşayabilirdi. Ruhunu kemiren insanlara karşı gelemiyordu. Yapabilse önce amcasıyla karısının sonra abisi ve Derya'nın karşısına çıkıp hesap sorması gerekirdi. Hoş, yapsa bile yetmeyeceği ortadaydı, daha büyük bir bedele ihtiyacı vardı ama ruh cinayetinin bu dünyada bir cezası yoktu.
Adalet işlemezdi onun için, kendi adaletini yapabileceği en yanlış yoldan sağlayacaktı.
Ölüm. Yeterli bir bedeldi herkes için. En azından içindeki öfke ancak bu şekilde dinecekti.
Hilal: Yapmam gerekenler...
Hilal: Hata yapmaktan korkuyorum.
Hilal: Beni yanlış anlama, tereddüt etmiyorum, umursamam gerektiğini de hissetmiyorum. Bahsettim şey bir aksilik olması. Benim kendime güvenim yok arkadaşım.
05***: İzin vermem,
05***: Bu sözüm hiçbir anlam ifade etmiyor olabilir ama artık sen bile engel olamazsın yapacaklarına.
Hilal: Böyle konuştuğunda hala korkuyorum.
05***: Normal,
Hilal: Alışmaya çalışıyorum ama mümkün değil sanki,
05***: Alışman gereken ben veya sözlerim değil, elindeki kan olmalı.
05***: Bu hikayede bir rolün var arkadaşım, geride kalan sen olacaksın. Her şey bittiğinde tüm sorumluluk senin olacak. Kimse bilmese de sen bu gerçekle yaşayacaksın.
05***: Alışman gereken tek konu bu.
Hilal: Bununla yaşayacağım, bu güne kadar yaşayamadığım kadar yaşayacağım.
Hilal: Kendimi kandırmak benim için pek de zor değil yabancı, bunu uzun zamandır yapıyorum.
Hilal : Tüm bu boşvermişliğin ardındaki mimar benim ne de olsa. Şimdi kendime biçtiğim yeni rolü de ustalıkla işleyeceğim ruhuma. Kendime haksızlık etmeme neden olan herkesten kurtulup sonrasında mutlu olacağım.
Hilal: Söz.
05***: Senin için en iyisi bu olurdu.
05***: Verdiğin bu sözü tut.
05***: Ki tutacaksın, aksinin ihtimalinin tek bir sözü bile geçmeyecek bundan sonra.
Hilal: Ne yapmam gerekiyor?
05***: Adım adım ilerleyeceğiz.
05***: İlk başta kendini kapattığın o evden çıkıp hayatına devam edeceksin.
05***: Eskisi gibi,
05***: Ve arkadaşım, gerçekte sırtına alacağın tüm sorumluluğa sahte bir sahip bulacaksın.
05***: Bir kurban seç.
Hilal: Ezgi gibi mi? Evrim onu mu seçti?
05***: Yine şu aile...
Hilal: Ben sadece... Etkilendim sanırım.
Hilal: Evrim o kadar soğukkanlı ki... Sanki her şeyi o yapmamış gibi. Aklımdan çıkmıyor karşımdaki tavrı.
05***: İtiraf et hadi, kararını vermede etkisi oldu değil mi? Çünkü o mutlu.
Hilal: Belkide..
05***: Biliyordum. :)
Hilal : Karar vermeden önce bana zaman tanır mısın?
05***: Çoktan verdin bence.
Hilal: Nasıl yani?
05***: Derya ile iletişim kurdun,
Hilal: O da ailem kadar suçlu, öylece hayatımdan çıkarsa intikamımı nasıl alırdım. Konuştum ve arkadaşlığını kaybetmek istemediğimi söyleyip her şeye rağmen onun yanında olacağıma dair sözler verdim.
Hilal: Haklısın, onu yanımda tutarak tercihimi çoktan yapmışım.
Hilal: Eskiden olsa böyle yapardım çünkü, yaptığı yanlışa rağmen peşinden koşulan o olurdu. Özür diler yaptığım hata olmasa bile haksızlığımı kabullenirdim. Affetmesini isterdim.
05***: En doğru tercih o zaman.
Hilal: Herkes onun benim ailemi öldürdüğüne nasıl inanacak?
05***: Basit düşün, abinin bir sevgilisi var mıydı?
Hilal: Hayır...
05***: Tamam, Derya iyi bir aday değil mi sence de? Umutsuzca sevgisine karşılık bulmayı bekleyen bir aşık... Bu iyi bir neden olacak hikayemize, umutsuz aşkının sonucu oldukça kanlı olacak.
Hilal: Bu kadar basit mi? Her şeyi düşünmemiz gerekmez mi? Her ihtimali...
05***: Hiçbir ihtimalin gücü sonucu değiştirmeye yetmez.
