İfrin'in devamıdır, 1. Kitap ile bağlantılıdır.
____________
Uyan.
"Bu sadece kötü bir rüya."
Uyan.
"Bu gerçek değil."
Uyan!
"Bebeğin saçlarını kesmemi isteyen sendin!"
Bebeğin saçlarını sen kestin!
"Uyan!"
_______________
Hikaye kaldığı yerden de...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
SREİN -on beşinci bölüm-
Hilal ikinci adrese ulaşmak için bir taksiye bindi, adres bulunduğu yere oldukça yakındı. O apartmanda duyduklarını sindirmeye çalışıyordu, sonuç olarak acımadan ailesini ve bir komşusunu öldürmüştü on yedi yaşında olduğu söylenilen kız. O yaşlardaki birinin elini kana bulaması onu hayrete düşürüyordu. Kim acımadan ailesini öldürebilirdi? Hilal bu olayın ilk örnek olmadığını biliyordu, yine de sorgulamaktan çekinmedi.
Gelen bildirim sesiyle telefona baktı.
05***: Anlaşmayı unutma.
Yabancının ısrarla kurallarına uyması gerektiğini belirtmesi şüphe etmesine neden oluyordu. Yine de gidip istediği kişiyle konuşacaktı. İçindeki şüphe onu korkutsa da sonuna kadar ilerlemeye kararlıydı. Bir karar vermişti. İlk kez bencil olacak, kendi isteği doğrultusunda hareket edecekti, belaya bulaşma pahasına, istediğini alacak ve mutlu olacaktı. Hayatında ona önem veren birini istiyordu, yabancıyı yanında istiyordu.
Başka kimse kalmamıştı.
Taksiden indi, nispeten merkeze yakın olan mahalledeki yüksek katlı apartmanların altındaki sıralı dükkanlar, sokaktaki yoğun insan kalabalığı karşıladı onu. Fazlasıyla hareketli bir muhite gelmişti.
05***: Evde değil.
05***: Dönüş saatine yetiştin, birazdan gelir.
Hilal: Uzaktan beni takip etmek yerine neden yanıma gelmiyorsun?
Hilal: Seni merak ediyorum.
05***: Bana güvenmiyorsun, bir cinayete sebebiyet verdiğimi söylüyordun şimdi ise yanıma gel diyorsun...
05***: Olmaz,
Hilal: Kim olsa aynı şekilde davranırdı.
05***: Herkesin ne yaptığı kimin umurunda.
Hilal: Geliş saatini bilecek kadar hayatına hakimsin.
05***: Polisler başına bela olmasın diye uğraşıyorum.
05***: Araştırdım, sorunsuz bir şekilde onunla konuşman için.
Hilal: Teşekkür etmeli miyim?
05***: Rica ederim.
05***: Geliyor,
05***: Beyaz gömlekli, koyu kumral saçlı kız,
Hilal: Krem renkli çantalı olan mı,
05***: Ta kendisi,
Hilal telefonu çantaya bırakıp kıza yaklaştı. Genç kız yavaş adımlarla insanların arasında yürüyordu. Hilal buna dikkat etmemişti ancak etseydi kesinlikle onun oyalandığını düşünürdü.
Kızın önünde durduğunda, kahverengi gözlerinin odağı olmuştu. Genç kız baştan aşağıya onu incelerken Hilal söze girdi.
"Merhaba,"
Derin bir nefesle soluklandı karşısındaki kız, açıkçası Hilal onun kim olduğunu merak etmişti.
"Merhaba,"
"Size birkaç soru sormak istiyorum, geçen gün sizi aramıştım." diye söze girdi sonra aklına yaptıkları konuşma gelince aceleyle konuştu yeniden. "Bakın haberci değilim, birkaç soru sormak istiyorum çünkü korkuyorum."
Biraz beyaz yalandan kimseye zarar gelmezdi, korktuğu için gelmemişti buraya. Karşısındaki kız sessizce onu dinlerken telefondakinin aksine sözünü kesmedi.
"Bir bebek aldım, polis gelip onu aldığında soruşturmanın medyaya yansımayan tarafını öğrendim. Bir bebek arıyorlardı, İfrin adında. Bana cinayetlerin onunla ilgisi olup olmadığını anlatmanız gerek."
"Beni nasıl buldun?" diye sordu karşısındaki kız sakince. Tepkilerini dizginliyor temkinli davranıyordu. Hilal'in niyetini anlamıştı.
"Komşularla konuştum." dedi Hilal yalanlarından birini daha öne sürerken. "Okulunu öğrendim ve biraz da takip ettim."
Başını eğerek mahçup görünmeye çalıştı. Bu yalanların yeterli olmasını umuyordu, zira yabancı onu ikna etme kısmını kendisine bırakmıştı.
"Sakin bir yere geçelim," dedi kız sonunda. Hilal gülümsedi. "Bu arada Hilal ben."
Hilal elini uzattığı da genç kız elini tutarak, "Memnun oldum," diye mırıldandı. "Ben Evrim."
<><><><> Bayram nasıl geçiyor?
Bugün bir veya daha fazla bölüm atacağım, birkaç günü telafi edelim.
Evrim... Bu karakteri sevmek ve nefret etmek arasındaki ince çizgideyim.
