Gecenin İzi

25 - Bölüm

Esma teyze sabah bana "Annesinin ölümüne sebep oldu." dediği için onu öldürecek kadar öfkelendiğimi düşüneceklerdi. Bu yüzden başkasını değilde Esma teyzeyi kurban etti.

Rozeti biraz daha yaklaştırarak, "Lan birazdan katil diye tutuklayacaklar. Ne biçim koruyorsun sen beni!" dedim öfkeyle.

Adar nerede?

"Boran, anahtar ped paketinin içinde. Polis falan arama yapmak ister belki, onlardan önce almayı sakın unutma." Eğer polisler anahtarı bulursa net biterim.

Sesler gelmeye başlayınca aynaya baktım. Ellerimi hızla yanaklarıma sertçe vurdum. Biraz korktuğum belli olmalı. Odanın kapısının kolunu indiren biri başaramayınca ısrarla devam etti.

"Bu odanın kapısı neden kilitli?" Bu polis olmalıydı.

"Yardım edin! Lütfen yardım edin, kilitlediler beni buraya!" diyerek bağırmaya başladım.

Ben zorda kalınca ne kadar uyanık ve zeki oluyormuşum be.

Kapı sertçe açılırken kalp atışlarım hızlandı. Bir gün ya, ulan bir gün rahat bırakmadınız beni. Ne bela çeken bir kızmışım ben ya, bıktım!

"Evime girdiniz ama bunun bedelini ağır ödersiniz!" diyen Selma Hanımın sesi geldi kulağıma. Sanırım hala odadaki Esma teyzenin kanlı bedenini görmemişti.

"Yaralı biri var burada, ambulansı arayın." Polislerden biri kapıya doğru yaklaştı. Nefesim kesilecekmiş gibi hissediyordum.

Lavabonun kapısının kulbunu bir kere indirdi ama başarılı olamadı.

"Yardım edin... Kapattılar beni buraya.!" Korkuyla çıkan sesime karşılık polisin uyarıcı sesi geldi.

"Sakin olun hanımefendi," diyip kilit yerine bir şey soktular.

"Zümra!" diye bağıran Derin'in sesi geldi.

"İçeri giremezsiniz, zorluk çıkartmayın!" Sanırım Derin bana bir şey olduğunu düşünüp içeriye girmeye çalışıyordu.

"ANNE!" Bu ses Helin'in sesiydi.

Bu hissin ne kadar kötü olduğunu bildiğim için ister istemez içim buruklaştı.

Kapım açılınca iki polis bana baktı. Ardından lavabodan çıkıp odaya girdim.

"Esma teyze..." dedim, ellerim ile hızla ağzımı kapatarak. "Yaşıyor mu?" diye sordum korku dolu bir sesle.

Hızla yanına çömelip, "İyileşecek değil mi?" dedim gözümden zorla akan yaşla. Yapmacıktan ağlamak ne kadar zormuş.

"Yaşıyor," diyip lavabonun içine baktı polis.

"Bu odaya kimse girmeyecek. Bürodan gelenler odadaki bütün parmak izlerini silahın üzerindeki parmak izini inceleyecek.

"Siz?" dedi polis bana bakarak. Hızla ayağa kalkıp göz yaşımı sildim.

"Burası benim odam, kıyafetimi giymek için gelmiştim," diyip elimdeki kırmızı elbiseyi gösterdim. "Ardından içeri biri girdi. Derin olduğunu düşünüp lavabodan çıkmadım. Kapı birden kilitlendi. Kapıya vurup bağırmaya başladım ama kimse gelmedi. Ardından konuşma sesleri geldi ama sesleri tam algılayamadım. Ardından büyük bir ses geldi. Ben de birinin gelmesini bekledim," dedim titreyen sesimle.

"Ne oluyor!" diyerek hızla içeri girdi Boran. Ardından kanlar içinde yerde yatan Esma Teyzeye baktı.

"Boran Ağa, lüfen zorluk çıkarmayın. Biz görevimizi yapalım siz de dışarı çıkın." Komiser Boran'ın öfkeli bakışlarına karşı tedbirli duruyordu.