Perfect Match; FBIIJOG: Book 2

Chapter 18

Ayumi's POV

Matapos kong maconfine ay andito ang lahat sa amin, handang makinig sa paliwanag ko. Si Tariata at ang mga kasama niya ay nakulong na.

"Si Sheena." tinignan ko siya, she's so clueless.

"She's Claudine" pagpapatuloy ko. "I just knew a week ago, I was about to tell to everyone pero tinakot ako ni Tariata. May masamang mangyayari raw kung sasabihin ko sa inyo, natakot ako" umiiyak na sambit ko.

"Paano mo nalaman?" umiiyak na tanong ni Tita Riza.

"Mag kamukha kayo Tita, she's smart, she's good at everything just like Tito Jed. May mga times din na nakikita ko si ate Irish sa kaniya" sambit ko. "So I did a research about her and I knew that she was steal by Tariata nang may mangyaring gulo sa ospital noon and it shocks me when I knew that she's my cousin" lumuluhang sambit ko.

"Ayoko din munang sabihin dahil natatakot ako, natatakot ako na baka umalis si Isabella kapag nalaman niya, natatakot ako na maisip niya na mawawalan na tayo ng oras sa kaniya dahil dumating na ang totoong anak mo Tita. Mahal na mahal ko si Isabella, I don't want her to feel like she's not belong here" I cried. Nagulat ako nang yakapin ako ni Isabella.

"Dapat sinabi mo na, hindi naman ako magagalit! Naaksidente ka tuloy!" umiiyak na sambit nito.

"Please, even if Claudine is here don't feel jealous. You're still our baby..." sambit ko.

Sa aming apat kasi ay siya ang pinaka baby talaga namin, kahit na mas matanda siya kay Sophie, mas mature si Sophie at baby naman si Isabella.

"I'm so sorry..." umiiyak na sabi ko kina Tita Riza, umiling ito "You don't have to say sorry..." aniya saka ako niyakap.

"Oh my Claudine..." umiiyak naman itong lumapit kay Sheena.

Inasikaso na nila ang lahat sa mga nagdaang araw. Pati ang pag D-DNA ay ginawa rin nila. Confirm na si Sheena nga ang nawawalang anak nina Tita.

Masaya ako lalo na si Isabella dahil may kapatid pa ulit siya. We're all happy now and we're in a better place right now.

Ang mga kapatid ni Sheena sa naging ina-inahan niya ay tinulungan din namin, pati na rin ang Tita niya. Nag-aaral at maganda na din ang buhay nila ngayon.

Sabay-sabay kaming pumapasok. Sina Tita at Tito ay bumabawi kay Sheena, they giving her everything even if she didn't asked for it. Even Isabella insist to give her things, okay naman sa kaniya at mabuti na lang na hindi siya galit nang malamang adopted siya.

Pero ang inaalala ko ay pagdating sa mana. Sana ay hindi sila magkagulo.

"Wala na 'yung mga sugat mo" pang-aasar ni Enzo sa akin. We're here in a Plaza, nagdala kasi siya ng tela tsaka foods.

"Syempre, magaling nag-alaga sa akin" sambit ko naman.

"Ako na 'yon" mayabang niyang ani. "Hindi kaya. Si kuya JC tsaka si ate Sofia" asik ko. Inirapan niya naman ako kaya naman ay bahagya akong natawa.

"Hmm!" ani ko nang matikman ang corndog.

"Masarap?" he asked.

"Yeah! You should try it too!" asik ko naman. Kinuha niya ang kamay ko at kinagatan ang kinagatan ko na. Nanlalaki ang mata na tumingin sa kaniya.

"Hmm" tatango-tango asik nito. "Masarap nga" aniya bago uminom ng coke.

"Did you just eat my corn dog?" hindi makapaniwalang tanong ko.

"Sabi mo ay itry ko" inosenteng ani nito. Sinamaan ko siya ng tingin pero tinawanan niya lang ako. Hinayaan ko na lang ito.

Kung ano-ano pa ang binili namin at kinain bago kami magdecide na umuwi na.