Perfect Match; FBIIJOG: Book 2

Chapter 38

Abby's POV

We're now on the airport ready to board. Ayumi is wearing a white top partnered with her black skirt, she's also wearing a black blazer.

Naka heels ito ng itim lang din. She's wearing a shades, naka make up ito and of course the new Ayumi, she's in a red lipstick.

Kung sa iba ay pangit tignan iyon, sa kaniya hindi. She looks more fiercer at bagay na bagay sa kaniya.

Ang soft look na mayroon siya dati ay nawala. Hays. I suddenly miss the old her.

I can't blame her to be like that, and don't dare them to blame her because they made her like that. Especially him.

Hindi ko alam kung ano ang mangyayari once they saw her, and once she saw them. There's a lot of possibilities na mag-away pero hindi naman ganoon si Ayumi.

Hindi naman siguro siya gagawa ng eskandalo. Sana...

Sophie's POV

August na at I can really feel the ber months season. Up until now we don't know where she is, what happened to her.

"Uuwi na sila ate mo dito" sambit ni Mommy. "Kailan po?" tanong ko.

"Hindi ko alam kung kailan pero baka bago magkaroon ng special announcement sa Doña Assuncion" aniya .

Special Announcement? What announcement?

"Announcement?" I asked.

"Hm. May special announcement daw at we have to be there. It'll happen in September so be ready..." aniya bago umalis ng dining.

Nagkibit balikat na lang ako at hindi na siya pinansin. Kung kasama man si Ayumi nila ate bahala na. Hindi ko alam kung paano ko pakikisamahan.

Kinabukasan ay nasabi ko ito sa aming magkakaibigan. Napalingon pa ako kay Enzo. Tahimik siya pero kita mo sa mata niya na tense siya.

"Alam mo. You should stop waiting for her." real talk ko kay Enzo.

"Soph..." si Joshua. Tinignan ko siya ng masama, binigyan ko rin siya ng tingin na hayaan ako.

"It's been 6 years. Hindi ka niya nagawang paramdaman. Kahit manlang paliwanag ay wala siyang binigay sa'yo. Basta ka na lang niya iniwan sa ere, ano't bakit naasa ka pa?" inis na sabi ko.

"I'm not saying this to make you mad or to make you sad. I just don't want to give you hopes na babalikan ka pa niya. Ni paliwanag nga hindi niya magawa sayo eh, balikan ka pa kaya?" seryoso lang ang mukha niya.

"Sophie, enough." asik ni Joshua.

"Bakit ba? Totoo naman hindi ba? Bakit mo pa hinihintay yung kaibigan kong yon. Ay. Kaibigan pa ba natin siya? Move on, Enzo. Move on. Wala na siyang pake sayo, yun yon. Tanggapin mo na lang." inis na sabi ko pa.

"Tama na Sophie!" galit na sabi ni Isabella. Napairap ako.

"Tama naman ako ah!" asik ko.

"Sino namang may sabi sayong hinihintay ko siya?" natahimik kaming lahat sa sinabi niya.

"I just want to see her, and see if she's okay. Yun lang, Sophie. You don't have to make me feel that I am dumb. Masama bang sobra kong mahalin ang kaibigan mo?" asik niya.

"And do you think she will be like that without any reason? Kaibigan mo siya pero hindi mo siya kilala?" natutop ko ang bibig ko.

"You're talking behind her as if you don't know her. Do you call yourself a friend?" asik niya.

"Stop telling me what to do and what to feel. Hindi mo naman alam kung paano ako mag mahal." aniya at saka nag walk out.

Tahimik lang kami at walang sino man ang nagsasalita. Para akong natauhan sa sinabi ni Enzo. Tama nga naman siya...

Abby's POV

Nasa eroplano pa lang ay sumasakit daw ang ulo ni Ayumi kaya naman ay nag w-worry ako sa kaniya. Sana ay walang masamang mangyari sa kaniya.

Nang makarating kami sa NAIA ay andoon na ang sundo niya. Maraming body guards ang naroon dahil baka dumugin ako kaya naman ay nag padala ng body guards sina Mommy.

"Brent will pick me up" sambit ko.

"Oh, okay" aniya. Wala pa ang sasakyan at hinihintay pa.

Maya-maya lang ay dumating na si Brent. "Hey." bati nito kay Ayumi. Ngumiti naman siya. "It's been a while" sambit nito.

Nag beso ang dalawa. Nag-usap pa sila ng kaunti bago dumating ang van na susundo kay Ayumi.

Nauna kasi ang pamilya niyang umuwi at nahuli naman kaming dalawa. "She changed." iyon agad ang nasabi ni Brent pagka sakay pa lang namin ng sasakyan niya.

"She really is" sabi ko naman.

Napangiti na lang siya. I bet he understands why, maybe there are some conclusions that he's making in his mind.

"How's her?" she asked.

"She's good..." sagot ko naman, napahinto ako saglit "I really hope so..." sambit ko pa.

"Why? Is there something wrong?" he asked. Naguguluhan.

"Let's just wait for her to tell all of you. Maybe she's not ready yet" tumango na lang siya.

"Wanna go and eat something?" he asked. Tumango naman ako.

Dinala niya ako sa isang steak restaurant. Na-enjoy ko naman iyon dahil masarap at tama lang ang timpla ng steak.

"How's life in New York? Are you going to accept projects again here?"

"Hmm.." inubos ko muna ang steak na kinakain ko bago siya sagutin. "Pinag-iisipan ko pa." tumango naman siya.

Totoo naman iyon, after the teleserye we had ay may dalawang magkasunod na movie pa kaming ginawa bago ako mag stay sa New York para sa modeling ko.

And it's been years at wala pa kaming bagong project together ulit. Siya naman ay may solo projects siya. We're not a total love team din naman back then pero maraming fans ang sumusuporta at pinag s-ship kaming dalawa.

Hindi pa rin namin nasasabi publicity na kaming dalawa na sa kadahilanang nag stay nga ako ng matagal sa New York.

"Pero kung ikaw naman ang makakasama ko ulit sa project na iaalok sa akin, why not?" asik ko naman.

"Really?" nangingiti nitong tanong.

"Oo naman." sambit ko. "By the way, alam mo na ba na magkakaroon ng special announcement sa Doña Assuncion next month?" I asked.

"Oo, we're getting ready for that kasi ipapakilala raw kami as the Four Kings noon and baka pati rin kayo" aniya.

"Hindi na siguro yan"

"Malay mo naman" nagkibit balikat na lang ako sa sinabi niya.

Dahil na open up yon for sure Enzo and Isabella will be there and of course Ayumi will be there too!

Iniisip ko kung ano kaya ang pwedeng mangyari or kung ano ang mangyayari. Sana ay walang magkagulo or mag simula ng away nila.

"Something bothers you?" napatingin ako kay Brent nang tanungin ako nito. Nakangiti naman akong umiling.

Hindi na siya sumagot pa. Hinatid niya ako sa condo ko. Pagkapasok ay nahiga agad ako sa couch, sumunod naman siya at umupo sa paanan ko.

Tinanggal niya ang sapatos ko at itinabi iyon matapos ay marahan niyang hinilot ang paa ko.

"Thank you" I whispered. He smiled. Naramdaman ko naman ang hawak niya sa kamay ko at saka ito hinalikan.

"I miss you, baby..." he whispered and continued kissing my hand.

"I miss you too, baby..." I whispered back. Inangat niya ang tingin niya, umupo naman ako para magkapantay ang tingin naming dalawa.

Dahan-dahan niyang inilapit ang mukha niya at hinawakan ang pisngi ko. I feel his warm hand in my face at para akong hinihigop ng mga tingin niya.

"You're so beautiful" aniya pa bago ako bigyan ng maraan na halik.

I kissed him back. Ghad! I miss him so much!

"I love you..." I whispered.

"I love you so much more" he said and kissed me again.