Chapter 11

39 1 0
                                    

Abby's POV

"So, is it okay with you na si Enzo ang pinili ni Ayu?" I asked once again. Binalewala ko ang naramdaman ko kanina baka dahil sa pagod lang.

"Yeah. Tsaka I know naman na hindi siya sasaktan ni Enzo." nakangiting sabi niya.

"I hope so.. I just want a best for them.." I looked away when I feel my tears pooled in my eyes.

"You really love your friends." sambit niya.

I wiped my tears using the back of my hand before looking at him smiling like an idiot. "I don't want them to get hurt, because they're so precious and they don't deserve to be hurt" sambit ko.

"You're so amazing..." napatitig ako sa kaniya dahil sa sinabi niya.

"Amazing? Me? How?" natatawang sabi ko.

"You're just amazing, but sometimes you do not notice that you're hurting too" he said meaningfully. My forehead furrowed.

"What do you mean by that?" I asked.

"I know that you're hurting too, it's so obvious with your eyes" he said.

"No, I'm not... It's just that I'm tired." I whispered.

"If you say so." aniya na lang.

Nang matapos ang saglit na usapan ay inantay niya muna akong makaalis. Para akong nakahinga ng maluwag.

Traffic ngayon dahil nagmula pa ako sa Laguna. Pagkarating ko ng condo ay doon ko lalong naramdaman ang pagod ko.

I rest my head on the couch and close my eyes, pero hindi ko inaasahang sa pagpikit ko ay mukha ni Brent ang makikita ko.

He's so adorable...

Ayumi's POV

"Ingat ka." sambit ko nang maihatid ko si Enzo sa labas.

"I will for you." he said smirking.

"Mag-ingat ka para sa sarili mo hindi para sakin dahil hindi naman ako ang magdadrive kung hindi ikaw" asik ko. Natawa naman ito.

Hinila niya ako at saka niyakap ng mahigpit. "Thank you for choosing me. I promise you, I will never hurt you..." he whispered.

"I love you, Enzo..." I whispered. Mas lalong humigpit ang yakap niya.

Sumakay na siya sa sasakyan niya at bago siya umalis ay bumusina muna ito. Nakangiti akong pumasok hanggang sa makarating sa kwarto ko.

Si Sophie ay nakauwi na rin kaya wala nang magulo sa paligid ko. Dahil kung andito pa iyon ay malamang sa malamang ay magpapakwento iyon at aasarin ako ng aasarin.

Habang nakahiga ay tumawag si Abby sa akin "Hello?" sagot ko.

"Hey, I have to tell you something" she whispered.

"What is it?" I asked.

"I need to..." she said.

Sophie's POV

It's 11pm nang makaramdam ako ng gutom. Tinignan ko ang mini ref ko at tanging tubig na lang ang laman nito. Piste naman.

Pumunta akong kusina to check what's inside of our ref pero mga lulutuin pa ang mayroon dito. Mga hindi lutong karne at isda. Chocolate at mini cake. Mga chocolate drink, milk, juice at tubig ang laman.

Pwede naman ako kumain at magluto kaso ay tinatamad ako. Tinignan ko ang cabinet at walang ramen! Napanguso ako.

Umakyat ako sa kwarto ko para kumuha ng hoodie. Kinuha ko ang wallet at cellphone ko pati na rin ang susi ng kotse ko.

Pumunta ako sa isang Korean Store. Naghanap ako ng pwedeng kainin, nakakita ako ng Carbo Fried Spicy Chicken Noodles, Kimchi Sabalmyeon Cup and a Samgak-Gimbap.

Samgak-Gimbap - triangular Gimbap ^^

Kumuha lang ako ng cup na may mga ice tapos kumuha ako ng ice tea at saka ko nilagay 'yung ice tea sa may cup.

Naluto naman na yung cup noodles ko kaya nagsimula na ako kumain, pero syempre nang makagatan ko na ang Samgak ay pinicturan ko ito kasama ng ibang pagkain ko saka ko ito in-IG Story.

Matapos iyon ay saktong napatingin ako sa may entrance dahil bumukas ito at saka nito niluwa si Joshua.

Nanlaki ang mga mata ko at nag takip ng mukha gamit ang cellphone ko.

Sinisilip ko siya tinitignan kung makikita niya ba ako. Salamat naman at hindi kaya hindi ko na siya pinansin.

Nagsimula na akong kumain. "Bakit kailangan mo pang magtago?" nasamid ako nang umupo ito sa harap ko at nakangiting nagtanong.

Anak ng punyeta.

"What are you doing here?!" asik ko.

"Ano ba ang ginagawa sa isang convenience store?" sarkastikong tanong nito.

Inirapan ko siya kaya naman ay natawa ito ng bahagya. Kumain na lang ako ng kumain dahil gutom nga ako.

"Wala ba kayong pagkain sa inyo at dito ka kumakain?" tanong niya.

"Wala" sambit ko.

"Sungit mo naman" nakangusong sabi niya.

"Bakit ba kasi andito ka?" tanong ko.

"Bumili syempre kaso palabas na sana ako ng store nang makita kita at saka isa pa you look lonely kaya pinuntahan na kita" ani nito.

"If you say so" sambit ko.

"I have a question" bigla niyang nasambit sa kapagitnaan ng katahimikan, maayos naman ang pagkatanong niya.

"Hm?"

"Ano 'yung hindi mo malilimutang pangyayari noong bata ka pa?" napatingin ako sa kaniya nang itanong niya iyon, bakit naman nito biglang natanong yon?

"Ano nga ba?" tanong ko sa sarili ko, mahinahon naman niyang inaantay iyong sagot ko.

"Ahm, maybe when I was 8 year old?"

"Hm? Why? What happened?" he ask curiously.

"When I was 8 year old my Dad get some Honey Comb and I was excited that time to eat it 'cause it was my first time, but little did I know that there's a bee coming! Kaya no'ng pagkagat ko saktong kinagat rin ako ng bubuyog. I didn't notice the bee because my eyes were close" natatawang kwento ko sa kaniya.

"Sobrang memorable nga!" natatawang sambit nito.

"Masaya ka?" sarkastiko kong tanong, natigil siya sa pagtawa at natawa ng pilit.

"Eh ikaw ba?" tanong ko.

"Ako? Never kong makakalimutan 'yong nagpakain kami ng giraffe" natatawang aniya.

"Bakit?" tanong ko.

"Pinapakain ko 'yung giraffe tapos no'ng kinakain niya na hindi ko binitawan kaya ayon naiangat niya ako!" tawang tawang sambit nito kaya naman ay natawa rin ako, hindi dahil sa kwento niya kundi dahil sa pagtawa niya.

"Gutom pa ako" nguso ko nang maubos ang kinakain.

"Gusto mo pang kumain?" he asked.

"Oo, kaso hindi ko na alam kung ano ang kakainin ko" sabi ko naman sa kaniya.

"Tara, kain tayo!" tumayo ito.

"Saan naman?" takang tanong ko.

"Basta!" asik nito.

"May dala akong sasakyan." sabi ko naman sa kaniya. "Sakto wala akong dalang sasakyan ngayon" aniya.

"Eh paano ka nakapunta dito?" tanong ko.

"Lumipad siguro ako?" tanong niya naman. Mabilis ko siyang hinampas pero tinawanan lang ako ng loko.

Tadhana nga naman siya pa ang kasama ko ngayon. Tsk.

•••

A simple and lame update. Thank you so much to those who keeps reading this! ♡ 

(EDITED CHAPTER)

note: may nabago lang ng onti, may dinagdag at may pinalitan akong lines. :) hindi naman buong chap ang nabago hehe. thanks guys! (⌒o⌒)

Perfect Match; FBIIJOG: Book 2حيث تعيش القصص. اكتشف الآن