BOSS

41. Bölüm - Kayak Macerası

Öncelikle yeni bölüm isteyen herkese teşekkür ederim. Hepinizi çok seviyorum değerli okuyucularım. Maalesef uzun bir süre aktif olamadım taşınma, ameliyat derken yeni bölüm aksadı bundan dolayı çok üzgünüm. Telafi etmek için bir süre her hafta bölüm atmaya çalışacağım. Haftaya cuma günü yeni bölüm sizlerle olacak. Hepinize güzel okumalar dilerim. <3

Kendimi rezil etmekte çok başarılı olduğumu her zaman söylemişimdir ama bir başarım daha var kendimi rezil ederken daha da rezil etmek. Bunu nasıl başardığımı şöyle bir örnekle açıklayabilirim. Sabah ki olaydan sonra sesli düşündüğümü söylemiş ve bunun gerçek düşüncem olduğunu Batu'ya teyit ettirmiştim. Daha sonrası ise tam çirkeflikti onu odadan kovmak ve kendimi aklamak için elime ne geçerse fırlatmış ve onun olaylı bakış ve gülüşüyle karşılaşmıştım ve bana kapıdan çıkarken ki söylediği cümle ise "Bu kadar tatlı olduğumu ilk senden duyuyorum normalde daha farklı şeyler söylerler bana yeni bir bakış açısı kattın." olmuştu tabi ben öfkeden mi yoksa utançtan mı kızardığımı bir türlü anlayamamış o gittikten sonra çığlık krizleriyle baş başa kalmıştım. Şimdiyse yine onu bekliyordum. Saat çoktan 7.30 olmuştu, kahvaltımı tabi ki onsuz yaptım birde sabah yetmezmiş gibi ardı ardına onun suratını çekemezdim. Beyefendi ise hala ortalıkta yoktu sabah sabah beni buraya dikmişti resmen. Kendi kendime söylenirken onun seslenişini duydum.

Batu - Sevgili oyuncağım beni beklemeden kahvaltı yapmana çok kırıldım.

O kadar alaylı bir şekilde söylemişti ki onu boğazlayasım gelmişti.

Ateş - Aynen Batu. 

Demiş ve söylediğini kestirip atmıştım. Bu beni rahatlatsa da kısa sürede birkaç kahvaltılık alıp masaya oturmuş ve o da beni duymazlıktan gelmişti. Hızlıca yedikten sonra bana döndü.

Batu -  Hadi gidelim Sevgili oyuncağım.

Neden hala bakışlarla öldürmek keşfedilmemişti?

Masadan kalkıp onu takip etmeye başladım. Arabaya doğru ilerleyişimizde muhteşem bir sessizlik hakimdi ve ben bundan oldukça memnundum. Ama benim düşman-rakip karışımı çikolata ayım durur mu? Tabi ki durmaz konuşmaya başladı. Bu arada çikolata ayısı bunu sevmiştim beynim her zaman olduğu gibi bugünde yaratıcı modunda.

Batu - Daha önce kayak yaptın mı?

Ateş - Yaptım.

Bir an önce sessizliğime kavuşmak için kısa cevapların yeterli olacağını düşündüm.

Batu - Umarım iyi bir kayakçısındır.

Sessizliğin devamı için cevap vermedim, yolun huzurlu geçmesini ve bir an önce Batu'nun yanından ayrılmak istiyordum.

Batu - Sanırım bana trip atıyorsun Sevgili oyuncağım. Normalde her şeye bir cevabın vardır. Bu seferlik böyle olsun.

Neden susmuyor hiçbir fikrim yok. Neyse ki yolun devamında o da konuşmamış ve sessizlikle devam eden yolculumuz Uludağ' a ulaşınca son bulmuştu.

Batu - Kayak takımlarını alamaya gidiyorum burada bekle.

Ateş - Tamam.

Batu takımları aldıktan sonra hızlıca giyindik ve teleferiğe doğru yürümeye başladık. Teleferik yukarı çıkarken ki manzara oldukça enfesti. İndikten sonra Batu yanıma geldi.

Batu - Bir yarışa var mısın?

Ateş - Elbette varım.

Bu yarış çok heyecanlı olacaktı. 3'ten geriye sayıp yarışa başladık aşağı doğru kayıyorduk. Sürekli birbirimizi geçmeye çalışıyor ve gülüşüyorduk. Sonunda durduğumuzda ise farkında olmadan kaybolduğumuzu fark ettik. Yarışın kazanından çok bununla ilgilenmeliydik.

Ateş - Batu kimin kazandığından önce büyük bir sorunumuz var.

Batu - Nedir?

Ateş - Biz kaybolduk. Nasıl oldu bilmiyorum bir anda pistten dışarı çıkmış ve fark etmemiş olmalıyız. Hava karamak üzere bir an önce geri dönmeliyiz.

Bunları söylerken sesim çok endişeli çıkıyordu. Batu'da bunu anlamış olacak ki yanıma geldi.

Batu - Sakin ol Ateş. Şimdi birilerini ararım ve bizi gelip alır.

Telefonu çıkardığındaysa hat çekmiyordu. Benimkini de denemek için elime aldığımda Batu'nunkinden bir farkı yoktu. Doğruyu söylemek gerekirse korkmuştum. Çocukluğum aklıma gelmişti yine karda kaybolmuştum ve 3 gün boyunca bulunamamıştım. Yüzleşmek için çok çabalamış ve travmamı atlatmıştım. Yine başıma aynı şeyin gelmesi ve Batu'nun da yanımda olması ironikti.