Hi, I am the Badboy

hoofdstuk 38

Hallo!

Oke ik heb gezegd dat ik niet ga stoppen met het verhaal, en dat ga ik ook niet. Want Nick heeft nog de informatie van Victoria haar ouders. Ik kan jullie zeggen dat dat spannend word. Hebben jullie al een idee waarom Nick het niet wou vertellen, en wie het zijn!? 

Maar ik heb het tot hier zeg maar gemaakt in Word, zodat ik elke dag kon uploaden zonder er haast achter te zetten. Toen ik hoofdstuk 1 ging uploaden was ik eigenlijk al bij hoofdstuk 12, dus had ik genoeg tijd om rustig verder te schrijven zonder stress:)

Want ik vind het natuurlijk niet leuk dat jullie wachten, en dat snap ik! Ik zou ook niet lang willen wachten om een spannend en leuk boek verder te lezen. 

Maar ik zal nu toch echt meer tijd nodig hebben.... Sorry! Dit is het einde van wat ik vooruit heb gewerkt, dus moet ik nu gaan schrijven als ik tijd heb. 

Natuurlijk probeer ik zo snel mogelijk te schrijven! Maar ik wil het niet haasten omdat ik geen slechte delen wil omdat ik druk voel. Ik hoop dat jullie dit kunnen begrijpen:D

Foto is Nick met een controller! En ja die hond heet Joey in het echt en hij is daar gek op:P Laat wat liefde voor hun zien:) Ik hou van Joey!:)

Veel lees plezier!

__________________________________________________________________________ 

Nick POV

Een grote lach komt op mijn gezicht als ik haar een idiote dans zie doen. Haar heupen gaan heen en weer, haar boven lichaam zweeft in de lucht en haar benen vangen de klap op als ze steeds weer op de grond komt. Ze is zo adembenemend.

Ik ga dit zo niet lang volhouden!

‘Haha’ Begin ik hard te roepen als ik naar me buik grijp en de tranen weer over mijn wangen komen. Ze is echt gek.

‘Wat is hier aan de hand?’ Opeens word de deur open gezwaaid en staat pap in de deuropening.

‘Ik heb een vriendje!’ Zingt Victoria nu nog luider en ik begin harder te lachen. Niet omdat ik het grappig vind omdat ze denkt dat ze een vriendje heeft, want dat ben ik. Omdat ik zo blij ben dat ze mij als vriend heeft en ik haar als vriendin. En kijk naar haar, ze is gewoon gek.

Een grote glimlach vormt om zijn mond en geeft haar een knuffel ‘Eindelijk’ Spreekt hij dan op zijn toon. Ook ik krijg een knuffel zodra ik klaar ben met lachen.

Hij verdwijnt uit de kamer om ons alleen te laten op het bed. Wat zal hij wel niet denken?

De hele nacht praten we over van alles. Hoe haar jeugd is geweest, hoe mijn jeugd is geweest. Ik ben er achter gekomen dat ze samen met haar “ouders” een goede band hadden. Tot het ongeluk dan. Daarvoor gingen ze vaak op vakanties, naar verschillende pretparken, wandelen door de bergen, en nog meer leuke dingen.

Met haar moeder ging ze altijd shoppen wat ze heel leuk vond.

Na het ongeluk vielen ze uit elkaar. Haar vader kon het niet verdragen en sloot zich af. Hij reageerde heel bot tegen haar en wou nooit meer wat samen doen. Hij ging naar andere vrouwen opzoek, die hij vond.

Ik vertelde over mijn jeugd en mijn moeder. Het was niet zo leuk om te vertellen, maar ik merkte dat er iets verdween. Er verdween een last van mijn schouders omdat ik haar had binnen gelaten. Ik kon haar alles vertellen en ze zou het begrijpen.

De volgende dag brak aan, en zoals ze had gezegd sliep ze niet bij me. Ze nam dit echt serieus. Toen ze de woorden zij ‘Ik slaap niet bij je, want dan verlijd ik je’ Had ik spijt van de afspraak. Ze wou me, waarom dan nog wachten?