Hi, I am the Badboy

Hoofdstuk 16

Hallo! Veel lees plezier:D

Laat me weten wat jullie vinden!:) Vinden jullie het misschien te langdradig? Of hebben jullie ideeën? Laat het weten in een reactie en ik zal het met aandacht lezen:D

_____________________________________________________

Victoria POV

Ik druk boos de wekker uit die een irritant liedje speelt. Ik snap niet waarom die dingen nog bestaan, laat ze lekker uitsterven. Ik wil wel een baby panda op mijn nachtkastje die mij elke ochtend lief wakker maakt. Ja dat wil ik! Stop de wekkers dan maar in het Chinese  bos en laat ze uitsterven.

Vermoeid sta ik op en trek mijn sportkleren aan. Als ik Wesley zie rennen we samen verder en praten over het weekend. Ik zeg duizend keer sorry omdat ik er zaterdag niet bij de wedstrijd was. Ik vertel hem wat er dit weekend is gebeurt en waarom ik niet antwoorde op berichten die hij me misschien had gestuurd. Omdat mijn vader hem heeft afgepakt! Die sukkel!

Hij slaat af bij zijn huis en ik ren naar de mijne.

Als ik thuis kom zie ik mijn vader aan de bar zitten. Ik ontwijk elk contact met hem en loop meteen naar boven.

Als ik uit de badkamer kom trek ik een zomers jurkje met bloemetjes patroon aan en bruine sandaalhakken. Ik pak de boeken die ik nodig ben en loop naar de keuken. Daar smeer ik 2 broodjes en stop ze snel in mijn tas.

'Moet je niet ontbijten?'

'Nee, ik koop wel wat op school' Zeg ik boos en sla de deur achter me dicht.

Wesley is nog niet voor me huis, maar ik wil niet langer thuis blijven. Ik loop alvast richting zijn huis. Als ik zie dat die net wil instappen trek ik een sprintje en tik hem aan.

'Hee, wat doe jij hier?' Kijkt die verrast om.

'Ik wilde niet thuis blijven' Met een begrijpend gezicht kijkt die me aan en ik krijg een omhelzing. Net was ik nodig had.

We stappen in en rijden stil naar school. Nu merk ik pas dat ik helemaal geen zin heb ik school.

'Hoe is het met je arm?'

'Goed' Lach in. Maar Wesley ziet dat het niet echt is.

'Au sukkel!' Roep ik uit als hij me arm aanraakt. 'Het gaat geweldig zie ik' Met een lach stapt die de auto uit . Ik grijp mijn arm beet van de pijn. Oke misschien gaat het niet helemaal geweldig, maar zolang ik me sterk hou merkt niemand het.

Ik loop het schoolplein op waar blijkbaar iedereen me aankijkt.

'Wat heeft iedereen?' Vraag ik aan Wesley die naast me loopt.

'Iedereen denkt dat je het volgende slachtoffer van Nick bent geworden. Ze kijken je met medelijden aan'

'Maar dat ben ik helemaal niet'

'Maak dat maar wijs aan hun' Lacht die en rent naar Fay en de rest toe.

Ik volg hem langzaam en zie dat Fay me boos aankijkt.

'Ik dacht dat Nick je had vermoord' Aah, de dramatische gedachten van Fay.

'Mijn vader heeft me mobiel afgepakt. Ik zit dus zonder'

'Voor hoelang? En waarom dan?' Ze wil me een knuffel geven maar ik zet een stap achteruit.

'Wat is er?' Vraagt ze verward.

'We kregen ruzie' Zeg ik simpel weg.

'Waarover?'

'Mijn slechte cijfer bij mevrouw Weltmon'