46

30K 789 374
                                    

"What?! Pati ba naman 'yang babaeng 'yan ay ibabato sa'yo ang galit niya sa akin?! Nababaliw na siya!" sigaw ni mommy.


They just arrived home but she's already getting angry because she found out I was brought to the hospital.


"What do you mean, mom? galit ba siya sa'yo?" Curios na tanong ko. Biglang itinikom ni mommy ang kaniyang bibig at umiwas ng tingin.


Tumingin naman ako kay daddy ngunit tahimik lang siyang nakatingin sa kawalan.


"Mom?" Sambit ko dahil wala akong natanggap na sagot mula sa kaniya.


Tumingin siya sa akin at napabuntong hininga, nasa sentido parin ang kaniyang kamay ngayon. "Nothing, sweetheart," kalaunan ay sambit niya.


"We'll talk to her," Daddy said as he stood up. Both Mommy and I looked at him. "My daughter doesn't deserve to be treated like that. She's my daughter and no one should treat her like this," he said with a furrowed brow.


Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko. "Huwag na po, Daddy."


"No. we'll gonna talk to that crazy woman"


Bumuntong hininga ulit ako. "Daddy, 'wag na po. Baka lumaki lang ang gulo at baka mas lumala ang sama ng loob niya sa akin. Let's just leave it, as long as she assures that it won't happen again," I convinced him.


Ayaw kong lumaki pa ang gulo sa pagitan namin ng mommy ni Sean. Masiyado nang maraming nangyayari ngayon at marami akong dapat pagtuunan ng pansin kesa sa away na iyon.



I convinced Daddy not to talk to Tita Weng anymore so the problem won't get any bigger.



"Nasaan si Sean kung ganon? Bakit si Ethan ang naghatid sa'yo rito?" Tanong ni mommy.



Kunot parin ang noo niya ngayon and I can't blame her for that. I know she's just concerned, and I know she's worried. She already lost one child, so she doesn't want to lose another one again.



"Kinausap niya siguro iyong mommy niya, Mommy," sagot ko naman.



"Pag-usapan ninyo ang bagay na 'to, anak. Hindi p'wedeng pinapalamapas ito"



Tumango ako kay mommy. Kakausapin ko naman talaga si Sean pero baka mamaya nalang. Kailangan ko na munang kontrolin ang emosyon ko dahil baka anumang oras ay bumitaw ang baby. I don't wish for that to happen. I'm still angry, very angry. I'm angry at Sean's mom and Tiffany. I'm also angry at Sean because he didn't tell me he already had a fiancee, but like what Ethan said, I'll just try not to believe what Tiffany said for now. But I can't help but feel hurt every time I think about the possibility that Sean really does have a fiancee.



Mommy prepared milk and gave it to me. It's still a bit warm. I took it right away and looked straight at mommy.



Mommy's eyes are teary now. I blinked, "Why, mom?" I asked.


Agad niya akong niyakap. "Congrats." Napangiti ako sa kaniyang iniasta at niyakap ko siya pabalik habang nasa kamay ko parin ang isang baso ng gatas.



"Feeling ko ang tanda ko na," malungkot na sambit ni mommy. Narinig ko ang paghalakhak ni daddy sa gilid habang nakamasid siya sa amin.



"Ano ka ba mommy. Kahit pa padagdag nang padagdag ang edad mo ay mukha ka paring bata," sambit ko naman.



"Lagi ko 'yang sinasabi sa mommy mo pero hindi siya naniniwala," sambit naman ni daddy.



"Edi maniniwala na ako. Kayo talaga," sambit naman ni mommy.



Drunk On Your Love Where stories live. Discover now