15
"Because of what I've said, I respect your parents' and your brother's decisions."
Grabe, parang mas hinahangaan ko pa yata siya nang sobra ngayon dahil sa mga sinabi niya.
Can you believe it? He had a crush on me since I was 10, but because he respects my parents and my brother, he held back.
It's like I want to shout to the world how truly ideal this guy is.
I present the box I've been holding in front of him. "My gift."
He looked at me, then immediately looked at the gift. "What is this?"
"Open it," I said with a smile.
Inumpisahan na niyang buksan ang regalo. Medyo may kaba akong nararamdaman dahil baka hindi niya ito magustuhan. Wala siyang sinabing salita habang binubuksan niya ang regalo. As he finally saw what was inside the box, he still didn't say anything. Didn't he like it?
"Hindi mo ba nagustuhan?" Kabadong tanong ko. Nasa bracelet at relo parin ang atensiyon niya. Tinititigan niya ito.
Napatingin siya sa 'kin na may kasamang ngiti. "I like it," aniya.
Kitang-kita ko talaga sa expression niya na nagustuhan niya ang regalong binigay ko. Agad naman akong nakaramdam ng saya dahil sa sinabi niya. Ang akala ko ay hindi niya magugustuhan.
"This watch is expensive. You don't need to spend so much on me. Your presence on my birthday is enough," he said, still looking at the gift.
"It's all worth it because I'm giving it to you. Don't complain, I already bought it!" I laughed.
Hinayaan ko lang siyang pagmasdan ang regalo na bigay ko.
"Sabi ng matanda na pinagbilhan ko nito ay suswertehin daw ang magsusuot ng Bracelet na 'to," I said as I took the bracelet and put it on him. I let him hold the watch for now.
Nang matapos ko itong isinuot ay agad niya akong niyakap. Napangiti ako dahil doon.
"Ito lang ang may kwenta na regalong natanggap ko ngayon," aniya.
Natawa ako roon. "Pa'no ba naman eh puro kalokohan ang nasa isip ng mga tropa mo"
Napangiti siya roon sabay kagat labi. "Lagi naman"
"Ewan ko nga sa'yo kung bakit mo naging tropa 'yong mga 'yon eh mukha kang inosente at mukha kang mabait, pero sila ay puro kalokohan"
Mukha kasing walang balak na kalokohan si Sean kung titignan mo siya. Parang gusto niya lang maghawak ng libro at mag advance reading.
"Hindi mo sure. Baka mas malala pa ako sa kanila," aniya sabay halakhak nang mahina.
Hinampas ko siya sa braso. "Isa ka rin pala, eh"
He laughed and shook his head. Then, he suddenly looked up at the sky, and I could see his Adam's apple bob up and down. It's like I want to touch it. Charot.
"Can you wait for me, Isabelle?" Bigla niyang sabi at nasa akin na ang tingin niya ngayon.
"Ha?"
Hindi ko siya maintindihan. Anong wait for him? Hihintayin ko siyang ano?
"Can you wait for me 'til you're 18?" Aniya diretso sa mga mata ko. Napalunok naman ako dahil doon. Parang nag slowmo lahat ng paligid dahil doon. Nakatingin lang ako sa mga mata niya.
