Part:2
<<ហឹម!!! >> ជុងវ៉ុនផ្អៀង.កមើលមុខជេយ៍ ដែលគិតតែពីសម្លឹងគេមិនឈប់
<<អឹ ទេ.. ទេគ្មានអីទេ ខ្ញុំឃ្លាន>> ជេយ៍បង្វែររឿងព្រោះមិនចង់ឲក្មេងម្នាក់នេះចាប់បានថាគេកំពុងនិយាយអ្វី
<<ឃ្លាន!! អូ ចាំបន្តិចណាចាំខ្ញុំទៅធ្វើឲ>> ញញឹមបន្តិច រួចជុងវ៉ុនក៏ដើរសំដៅទៅចង្ក្រានបាយរកអីមកឲជេយ៍ញាំ
ជុងវ៉ុនចេញទៅផុតជេយ៍ទាញទូរស័ព្ទរបស់ជុងវ៉ុនដែលដាក់លើតុយកមកប្រើ ខលទាក់ទងទៅកូនចៅរបស់គេ..
#ក្នុងខល
"ហាឡូ"អ្នកចុងម្ខាង
"ហាឡូ! យ៉ុន គឺយើងណា" ជេយ៍និយាយសម្លេងរងួៗទៅកាន់កូនចៅជំនិតរបស់គេ ដោយសារតែមាត់គេហើមនិងនៅឈឺទើបនិយាយមិនច្បាស់
"គឺយើងណា? ច្រលំលេខហើយអ៊ំ"យ៉ុនតបទៅវិញ
"ច្រលំលេខស្អី អ្នកណាអ៊ំអាចង្រៃ" អ៊ំ?
"យ៉ា!! មិចបានជេខ្ញុំ ខ្ញុំមិនទាន់បានធ្វើអីអ៊ំផង" សម្តីយ៉ុនពីចុងម្ខាងធ្វើឲជេយ៍ក្រឺតខ្នាញ់ជាខ្លាំង
"ប្រាក់ខែឯងខែនិងមិនបាច់យកទេ" ពាក្យនេះឮហើយយ៉ុនស្វាងចេស "ប្រាកខែឯងខែនិងមិចបាច់យកទេ" ជាពាក្យដែលជេយ៍តែងតែគម្រាមគេនៅពេលដែលគេធ្វើអ្វីខុស ឬមួយក៏ពេលដែលគេញ៉ោះនិងស៊កសៀតលេងឲជេយ៍
" ចាហ្វាយ!! " យ៉ុនឧទានឡើង ក្រោយពីដឹងថាអ្នកដែលគេនិយាយជាមួយគឺជាចាហ្វាយរបស់ខ្លួនដែលគេខំតាមរកតាំងពីយប់រហូតដល់ព្រឹក..
"ចាហ្វាយ បាត់ទៅណាខ្ញុំតាមរកចាហ្វាយពេញមួយយប់ហើយណា ខ្ញុំបារម្ភពីសុវត្ថិភាពចាហ្វាយណាស់ដឹងទេ"
"មិនអីទេ ឥឡូវយើងលេងអីហើយ តែពេលនេះយើងមានការងារឲឯងធ្វើ"
" ការងារអ្វី ចាហ្វាយនិយាយមក"
"#&~¢¥]¥©®€$$$2££%))¢€"
"ទទួលបានចាហ្វាយ"
"ហឹម ប៉ុណ្ណឹងចុះ"ថាហើយជេយ៍ក៏ដាក់ទូរស័ព្ទចុះនៅលើតុដូចដើមវិញ
<<លោកនិយាយអ្វី? >>ស្របពេលនោះជុងវ៉ុនក៏ត្រឡប់មកដល់ល្មម
<<អត់មាននិយាយអ្វីទេ>>
<<ហឹម!!! នេះ មានតែប៉ុណ្ណឹងលោកអាចញាំបានទេ?? >> ជុងវ៉ុនដាក់ចានបាយឆានៅមុខរបស់ជេយ៍
<<អឺ.... គឺ!! >> ជេយ៍អេះអុញ គេមិនដែលញាំរបស់ទាំងនេះទេ ធ្លាប់តែទៅញាំអាហារនៅហាងលំដាប់ៗ មកឲគេញាំបាយឆាធម្មតាបែបនេះ គ្រាន់តែឃើញគេចង់ក្អួតចេញមកវិញទៅហើយ
YOU ARE READING
Sorry for everything (ចប់)
Romanceតួឯក: Jaywon តួរង: Jakehoon, Sunki អាចថាជានិស្ស័យ គ្រាន់តែឃើញភ្លាមឲរាងក្រាស់លង់ស្រលាញ់ភ្លែត,ស្នេហាដែលកើតចេញមកពីទង្វើរល្អរបស់រាងតូច ធ្វើឲរាងក្រាស់លង់ស្រលាញ់ដកចិត្តមិនរួច... តែ... រឿងអាក្រក់មួយក៏ចូលមកដល់ ធ្វើឲរាងក្រាស់ផ្លាស់ប្តូរពីមនុស្សផ្អ...
