၁၈.၁(Z)

1.4K 88 1
                                    

ေနာက္ရက္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့ ေရွာက္ယန္ကအလုပ္ကိစၥနဲ႔ႏိုင္ငံျခားသြားရတယ္။ သူငါ့ဆီေန့တိုင္းဖုန္းေခၚေနေပမယ့္လည္း ငါ့စိတ္ကဗလာက်င္းေနဆဲပဲ။

တစ္ရက္ ငါအလုပ္ၿပီးသြားေတာ့ ခဲ့ေလာ့ရံုးခန္းထဲဝင္လာတာကိုေတြ့လိုက္ရနယ္။ လက္ေဝ့ယမ္းျပႏႈတ္ဆက္ၿပီး
"ဝင္လာခဲ့ေလ။ မင္းအခ်ိန္ရရင္ဒီရႉးရႉးနဲ႔ဝင္ကစားသြားေပး''

ငါကိုယ့္ကိုယ္အရမ္းဂုဏ္ယူေနမိတယ္။ ငါကသူစြန္႔ပစ္လိုက္လို႔ေၾကကြဲပ်က္စီးေနတဲ့ပံုမေပါက္ဘဲ ဘဝသစ္စၿပီးေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ပံုကိုျပလိုက္ႏိုင္တယ္ေလ။

ခဲ့ေလာ့ကငါ့ကိုၾကည့္ၿပီး
"ေရွာက္ယန္မေန့ညက ကြၽန္ေတာ့္ဆီဖုန္းေခၚတယ္''

ငါရယ္လိုက္ကာ
"အင္း သူကစီးပြားေရးသမားပဲဟာ။ အဆက္အသြယ္မ်ားမ်ားရိွေတာ့ေကာင္းတာေပါ့''

"သူကြၽန္ေတာ့္ကိုအရက္အတူေသာက္ဖို႔ေခၚတာ''

"ဒါသာမန္ပဲေလ။ မင္းအခ်ိန္ရရင္ မိတ္ဖြဲ႔ထားသင့္တာေပါ့''

"လီ သူကြၽန္ေတာ့္ကိုညဖက္ႀကီးအရက္အတူေသာက္ဖို႔ေခၚတာေနာ္ မိတ္ဖြဲ႔ခ်င္ရံု၊စီးပြားေရးအေၾကာင္းေျပာခ်င္ရံုလို႔မထင္ဘူး''

ငါမတ္တပ္ထရပ္မိလိုက္ၿပီး ေအာ္ပါေအာ္လိုက္မိတယ္
"မင္းဘာေျပာလိုက္တာ!!"

ငါ့အသံက်ယ္လြန္းလို႔သူပါလန္႔သြားတယ္။

"ေရွာက္ယန္ကဒီႏိုင္ငံထဲမွာမရိွဘူးေလ။ သူဘယ္လိုလုပ္မင္းဆီညသန္းေခါင္ဖုန္းဆက္ၿပီးအရက္ေသာက္ဖို႔ေခၚမွာလဲ''

ခဲ့ေလာ့လည္းလန္႔သြားတယ္
"သူဒီႏိုင္ငံထဲမွာမရိွဘူးလား!!"

ငါၿပံဳးလိုက္ကာ
"ဟုတ္တယ္ေလ။ မင္းမသိတာရွက္စရာပဲ။ ဒါမွမဟုတ္ မင္းငါ့ကိုလန္ၾကဳတ္ဇာတ္လမ္းလာလုပ္ေနတာလား''

ခဲ့ေလာ့ကမ်က္ႏွာရဲသြားကာမ်က္ေမွာင္က်ံဳ႔ၿပီး
"မဟုတ္ပါဘူး''

"ဟုတ္ၿပီ။ အခုလိုအေျခအေနအရ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲကတစ္ေယာက္ေယာက္ကလိမ္ေျပာေနတာပဲ။ ''
ငါခဲ့ေလာ့ကိုစိုက္ၾကည့္ၿပီး
"ဒါဆို ကိုယ္ကသူ႔ကိုမယံုဘဲ ဘာလို႔မင္းေျပာတာကိုယံုရမွာလဲ''

Late For Love[Complete]Where stories live. Discover now