Transmigration : TFLOA "Fool" (BL) [Myanmar Translation]

Chapter(73):ဆန္ျပဳတ္ပြဲေတာ္-1 ဆန်ပြုတ်ပွဲတော်-1

႐ွဳခ်ိန္တစ္ေယာက္ သူ႔ရဲ႕အၾကမ္းဖက္မႈကို နားလိုက္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ သူက်န္းယြဲ႔ကို ေစ်းေပါၿပီး အ႐ွက္မဲ့တယ္လို႔ေျပာရင္း စတင္က်ိန္ဆဲေတာ့တယ္။ အတိုခ်ဳပ္ေျပာရရင္ သူစိတ္မခ်မ္းသာတဲ့ ဘာမဆိုကို ၿခိမ္းေျခာက္ ႀကိမ္းေမာင္းေနေတာ့တယ္။ က်န္းယြဲ႔တစ္ေယာက္ ဘာတစ္ခုကိုမွမလုပ္ပဲ ေျမႀကီးေပၚတြင္ လဲေလ်ာင္းေနရတယ္။ ႐ွဳမိသားစုဝင္ေတြအားလံုး အိမ္မွာ႐ွိေနၾကေပမဲ့ ဘယ္သူမွ ႐ွဳခ်ိန္ကို လာမတားၾကသလို သူ႔ကိုတစ္ခ်က္ေတာင္ လာမၾကည့္ၾကပါဘူး။ သူ႔ကေလးႏွစ္ေယာက္ အပါအဝင္ေပါ့။

အဲ့အခ်ိန္ကတည္းက က်န္းယြဲ႔တစ္ေယာက္ မလႈပ္မ႐ွားႏိုင္ပဲ အိပ္ရာထဲတြင္ လွဲေလ်ာင္းေနခဲ့ရတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း မိသားစုထဲက တစ္ေယာက္ကမွ သူ႔အတြက္ သမားေတာ္မေခၚေပးၾကပါဘူး။ သူတို႔ေတြက သူမေသေသးဘူးဆိုတာကို ေသခ်ာေစဖို႔အတြက္ သူ႔ကို ေန႔တိုင္းအစားအစာေတြစားၿပီး ေရေသာက္ဖို႔ကိုပဲ တိုက္တြန္းခဲ့ၾကတယ္။

႐ွဳခ်ိန္က က်န္းယြဲ႔ကို ကြာေတာင္ကြာ႐ွင္းခ်င္ေနခဲ့ေပမဲ့ ဘာကိစၥပဲျဖစ္ျဖစ္ ႐ွဳေဟြ႔နဲ႔႐ွဳက်ီရန္တို႔က က်န္းယြဲ႔ရဲ႕ကေလးေတြ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ သူတို႔မိသားစုရဲ႕ အခုလက္႐ွိ အေျခအေနေတြနဲ႔ဆိုရင္ တကယ္လို႔ က်န္းယြဲ႔ကို ကြာ႐ွင္းလိုက္မယ္ဆိုရင္ ႐ွဳခ်ိန္တစ္ေယာက္ ေနာက္ထပ္ခင္ပြန္းတစ္ေယာက္ကို လက္ထပ္ႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေတြးေနတဲ့ ႐ွဳဟိုခိုင္ရဲ႕တားျခင္းကို ခံလိုက္ရတယ္။

အခ်ိန္ေတြက လ်င္ျမန္စြာ ပ်ံသန္းသြားၿပီးေတာ့ လူနာလရဲ႕ဆယ့္တစ္လေျမာက္လက မၾကာခင္မွာပဲ ကုန္ဆံုးသြားေတာ့မွာ ျဖစ္တယ္။ သူတို႔ရဲ႕သစ္အယ္သီးေတြကလည္း ေရာင္းကုန္လုနီးပါးျဖစ္ေနၿပီ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ႐ွဳရန္က ဝုမိန္နဲ႔တျခားလူေတြကို သူတို႔ရဲ႕ေစ်းေရာင္းဆိုင္ခန္းေလးေတြမွာ သစ္အယ္သီးေတြကို ေနာက္ထပ္ ထပ္မေရာင္းေတာ့ဖို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ အဲ့အစား သူတို႔ေတြက လက္တြန္းလွည္းေတြကို လုပ္ဖို႔အတြက္ သစ္ပင္ေတြကို ခုတ္ထစ္ဖို႔ ေတာင္ေတြေပၚကို စတက္ေတာ့တယ္။

ဒီေဆာင္းရာသီတြင္ ေတာင္ေတြေပၚမွာ သစ္ပင္ေတြကို ခုတ္ထစ္ရင္းနဲ႔ သူတို႔ေတြ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ေႏြးေထြးေအာင္ လုပ္ႏိုင္ရံုတင္မကပဲနဲ႔ သစ္ကိုင္းေျခာက္ေတြကိုလည္း ထင္းေတြအျဖစ္ အသံုးျပဳဖို႔ အိမ္ျပန္ယူသြားႏိုင္တယ္။