Chapter(20):ဝက္စာျမက္ ဝက်စာမြက်

6.2K 1K 2
                                    

Zawgyi

ျခင္းေတာင္းေတြကိုသယ္ၿပီး ႐ွဳရန္က ကေလးတစ္သိုက္ႏွင့္ ထြက္ခြာလာခဲ့တယ္။ အျပင္ဘက္မွာေတာ့ ဘာပဲ့ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္ေနရာကိုသြားရင္ပို​ေကာင္းသလဲဆိုတာကို သူမသိဘူး။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ သူေမးလိုက္တယ္။ "ဒါဟူ ဝက္စာျမက္ေတြကို ငါတို႔ဘယ္နားမွာ ရႏိုင္သလဲ?"

"ကြၽန္ေတာ္သိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္သိတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ေနာက္လိုက္ခဲ့။ ကြၽန္ေတာ္လမ္းျပေပးမယ္။" ဝက္ေတြအတြက္ အစာ႐ွာဖို႔ သူတို႔ေတြကိုေခၚသြားခ်င္လ်က္ ဒါဟူက အေ႐ွ႕ကိုေျပးသြားတယ္။

အျပင္ဘက္မွာ ကေလးေတြက ဇက္ႀကိဳးကလြတ္သြားတဲ့ျမင္း႐ိုင္းေတြလိုမ်ိဳး ေျပးလႊားေနၾကတယ္။ တ်န္းတ်န္းႏွင့္ေကာ္ေကာ္တို႔လည္းပဲ့ ဆြဲေဆာင္ခံလိုက္ရၿပီးေတာ့ မတတ္ႏိုင္ပဲ့ႏွင့္ သူတို႔ႏွင့္အတူ ပူးေပါင္းပါဝင္လိုက္တယ္။ ကံေကာင္းစြာႏွင့္ ဒီအခ်ိန္လမ္းေပၚမွာ တစ္ေယာက္မွမ႐ွိဘူး။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ လမ္းသြားလမ္းလာအခ်ိဳ႕ကို တိုက္မိမွာကို စိုးရိမ္စရာမလိုေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္႐ွဳရန္က သူတို႔ေတြကို လႊတ္ထားလိုက္တယ္။

သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ ႐ွဳရန္က ဝက္စာျမက္ဘယ္​ေလာက္ေလာက္ရႏိုင္မလဲဆိုတာကို တိတ္တဆိတ္တြက္ခ်က္ေနတယ္။ ဝုမိန္အျပင္ သူကူညီဖို႔လိုအပ္ေနတဲ့ ေနာက္ထပ္မိသားစုႏွစ္ခု႐ွိေနေသးတယ္။ ဒီမြန္းလြဲပိုင္းမွာ သူလုပ္ရမယ့္အလုပ္ေတြအမ်ားႀကီး ႐ွိေနေသးပံုရတယ္။

ဒါဟူသူတို႔ကိုေခၚသြားတဲ့ေနရာက ေနေရာင္ကြယ္ေနတဲ့ ေတာင္ရဲ႕အေနာက္ဘက္ျခမ္းျဖစ္တယ္။ ျမက္႐ိုင္းေတြအမ်ားႀကီးေပါက္ေနတဲ့ မျဖစ္ထြန္းတဲ့ေျမကြက္တစ္ခု ျဖစ္တယ္။ ႐ွဳရန္ဟင္းသီးဟင္းရြက္႐ိုင္းအမ်ားႀကီးကိုေတာင္ ေတြ႔လိုက္ေသးတယ္။ သူကတစ္ျခားကေလးေတြကို မထိန္းႏိုင္ေတာ့ တ်န္းတ်န္းႏွင့္ေကာ္ေကာ္ကို သူတို႔ကိုေစာင့္ေ႐ွာက္ဖို႔ ေျပာလိုက္ရတယ္။

႐ွဳရန္က ကေလးေတြကိုသူႏွင့္တူတူ အလုပ္လုပ္ခိုင္းဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္မ႐ွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ကေလးေတြက အေတာ္ေလးစဥ္းစားတတ္တယ္။ သူတို႔ေတြအားလံုး ႐ွဳရန္ေဘးပတ္ပတ္လည္မွာ ဝက္ေတြအတြက္ အစာ႐ွာေနၾကတယ္။

Transmigration : TFLOA "Fool" (BL) [Myanmar Translation]Where stories live. Discover now