Part_45(Final)♥️(Zawgyi)

2.2K 87 9
                                    

Zawgyi

ထက္မင္းယံရဲ့မ်က္လံုးေတြကိုတိမ္စိုင္ငယ္ဆူးရဲစြာစိုက္ၾကၫ့္ေနတယ္။

"မင္း...မင္းဖယ္..."

"မဖယ္ဘူး...ကြၽန္ေတာ္ဖယ္ေပးလိုက္ရင္အကိုကြၽန္ေတာ့္အနားကထပ္ၿပီးထြက္သြားအုန္းမွာမလား!"
ထက္မင္းယံ တိမ္စိုင္ျဖဴေျပာတာေတြကိုဘာမွနားမလည္သလိုမ်က္လံုးေလးနဲ႔ၾကၫ့္ေနတယ္။

"မင္းဘာေတြေျပာေနတာလဲ!"

"အကိုကြၽန္ေတာ့္ကို၅ႏွစ္ႀကီးမ်ားေတာင္ထားခဲ့တာအကိုမွတ္မ္ိရဲ့လား!"

"ငါမင္းကိုထားသြားတာမွမဟုတ္တာၿပီးေတာ့မင္းနဲ႔ငါ့ၾကားမွာအဲ့တာေတြေျပာဖို႔လ္ိုလို႔လား!"

"လိုတယ္...ကြၽန္ေတာ္ကအကို႔ကိုခ်စ္ခဲ့ရတဲ့လူဆ္ိုေတာ့ကြၽန္ေတာ့္လိုအကိုဘယ္ခံစားတက္မလဲ"
သူ႔ေရ႔ွကေကာင္ေလးရဲ့စကားေၾကာင့္ထက္မင္းယံေၾကာင္ေနတယ္။သူကငါ့ကိုခ်စ္ေနခဲ့တာလား။

"မင္းဘာေတြေျပာေနတာလဲ! လ်ွာရိုးမရိွတိုင္းေလ်ွာက္မေျပာနဲ႔!"

"ဟက္! အက္ိုဘယ္သိမွာလဲကြၽန္ေတာ္အကို႔ကိုစေတြ့ထဲကသေဘာက်ခဲ့ရတာအဲ့တုန္းကကြၽန္ေတာ့္အသက္အရမ္းငယ္ေသးေတာ့အကို႔အေပၚစိတ္ကစားတယ္လို႔ဘဲထင္ခဲ့တာ အကိုထြက္သြားတဲ့၅ႏွစ္လံုးလံုးကြၽန္ေတာ္အကို႔ကိုတစ္ရက္မွေမ့မရခဲ့ဘူး အခ်ိန္တိုင္းကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာအကိုကစိုးမိုးထားခဲ့တာ!"

"မင္းေျပာင္းလဲခဲ့တာကေကာ..."

"အကို႔ေၾကာင့္...အကို႔ေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္အကုန္ေျပာင္းလဲခဲ့တာအကိုသိရဲ့လား!"

"မင္းအခုလဲငါ့ကိုစိတ္ကစားတာျဖစ္ႏိုင္တာဘဲေလ မင္းေဘးမွာေကာင္မေလးေတြဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနတာႀကိဳက္တဲ့လူေကာက္တြဲလို႔ရတာဘဲ"

"အဲ့ေကာင္မေလးေတြကအက္ိုမွမဟုတ္တာ..."
တ္ိမ္စိုင္ငယ္ ထက္မင္းယံရဲ့မ်က္ႏွာနားေလးကိုတိုးကပ္လာတယ္။

"မင္းဘာလုပ္မလို႔လဲ"
ရုတ္တရက္ထက္မင္းယံရဲ့နဖူးေလးကိုတ္ိမ္စိုင္ငယ္နမ္းလိုက္တယ္။

"အေႂကြး...လြန္ခဲ့တဲ့၅ႏွစ္တုန္းကအကိုကြၽန္ေတာ့္ကိုနမ္းသြားတဲ့အေႂကြးအခုအေလ်ာ္ျပန္ယူတာ"

အချစ်ကဖန်ဆင်းသော...(သီတာမုန်းတဲ့ဒဿ...ကလေးမချစ်တဲ့ကျွန်တော်S_2){Completed}Where stories live. Discover now