Alexander pov:
Feel at home na ako sa bahay ng babe ko dahil parati naman kaming nagpupunta dito sa kanila, sa katunayan nga may mga damit na kami dito eh. Minsan kasi nag dadalawang buwan kami ni Alexis dito dahil yun ang bilin saamin Nina daddy at mommy ang alagaan ang fiance ko. Which is si Yui, hindi pa nila alam na hindi si yui ang gusto ko dahil alam ko na hindi sila papayag na maging kami ni yna dahil gusto nila kay yui ako ikasal.
Hindi ko alam kung anong klaseng gayuma ang ipinainun ng baklang yun sa mga magulang ko para ipilit nila ako na pakasalan ang baklang yun. Never akong magkaka gusto sa kagaya niyang ubod ng pangit. At mas lalong-lalo na sa isang kagaya niya na hindi ako kayang bigyan ng isang supling.
Pagkatapos kung maligo ay lumabas na ako ng banyo upang magsuot na ng aking damit. Wala akong naabotan kahit isa sa aking mga kaibigan, nasaan na kaya ang tatlong yun?. Lalabas na sana ako ng kwarto ng bigla nalang may sumulpot na isang bagay sa aking harapan, dahil sa takot ko ay kaagad akong tumakbo papuntang banyo. Kaagad kung sinara ang pintuan ng banyo, anong klaseng bagay na iyon? Bakit para siyang simbolo ng kadiliman?. At ang nakapag tataka pa bakit ito lumulutang?.
Akala ko ligtas na ako sa loob ng banyo pero mali pala ako dahil nasa loob din ito ng banyo, lalabas na sana ako ulit ng bigla nalang itong dumikit sa aking kanang balikat. Nakaramdam ako nang panghihina ng aking katawan, bago paman ako mawalan ng malay ay naka labas pa ako ng banyo at nakahiga rin ako sa kama. And everything went black...
Kuya lunch time na, gumising kana diyan. Ikaw nalang ang kulang sa hapag kainan....wika ni Alexis
Anong oras naba? ...wika ko
12:00pm na...wika niya
Ganon ako katagal nakatulog?. 9pm kami dumating dito sa bahay nina yna at naligo ako. Yun lang ang naaalala ko bago ako maka tulog dito. Ano bang nangyari saakin bago ako makatulog?. Kahit anong pilit kong alalahanin ang nangyari ay wala talaga akong maalala.
Kuya tara na, kanina kapa hinahanap ni yna..wika ni Alexis.
Kaagad naman akong bumangon dahil sa sinabi ni Alexis. Si yna kasi ang madam ng buhay ko kaya bawal akong gumawa ng kagaguhan baka maghiwalay pa kami. At yun ang hindi ko hahayaang mangyari. Siya na ang buhay ko simula ng maging kami.
Yna pov:
Nasaan na kaya si Alexander? Kanina ko pa siya hinahanap pero hindi ko talaga siya mahanap. Mabuti nalang nagtanong ako kay Alexis kung nasaan ang kuya. Kung hindi baka kanina pa ako parang tanga na naghahanap kay Alexander na nandon pala sa kwarto nila natutulog.
Kanina pa pala ako nagsasalita pero hindi pa pala ako nagpakilala sainyo, Ako nga pala si yna, labing limang taong gulang. Brown ang kulay ng mata ko at kulay ginto naman ang kulay ng buhok ko. Maputi at tiyaka makinis ang kaso nga lang mas makinis at mas maputi ang kambal ko, hindi nga ako nakapantay sa kagandahan niya eh, pati rin sa kutis at kulay wala rin akong laban sa kambal ko na yun, hindi ako naiinggit sa katunayan nga niyan masaya ako para sa kambal ko.
Babe mabuti naman at naisipan mong magpakita na saakin, kanina pa kita hinahanap...naiinis na wika ko
I'm sorry babe, nakatulog kasi ako kaya hindi ko namalayan kung anong oras na...wika naman ni david sabay halik sa aking labi.
Apologize accepted.. nakangiting wika ko habang may ngiti sa aking mga labi.
Alexander pov:
Hanggang ngayon ay iniisip ko parin ang nangyari saakin, kung bakit ako nakatulog gayong hindi ko naman naaalala na humiga ako sa kama. Ang huling naaalala ko ay naligo ako, hanggang doon nalang ang naaalala ko. Parang may mali yata..
Xander ayos kalang?...nag-aalang wika ng mahal ko
Oo naman, bakit mo naman naitanong?..wika ko
Kanina pa kasi ako salita ng salita pero hindi ka naman nakikinig...wika niya
Sorry may iniisip lang, ano nga ulit ang sinasabi mo?..wika ko
Ang sabi ko may plano akong pumunta sa bagui, pero syempre kasama ang barkada..wika ulit ni yna
Walang problema babe, kailan mo ba balak pumunta sa baguio?..wika ko
Sa sabado pa naman..wiak niya
Okay g ako diyan..wika ko
Diyan kalang ha!, Pupunta lang ako sa barakada natin para sabihin sa kanila ang plano ko...wika ni yna
Sure babe.. nakangiting wika ko
Pero wag mong papasamahan ang kapatid mo, gusto ko kasi tayong magbabarkada lang. Please babe..nagmamakaawang wika ko
Sure babe.. nakangiting wika ko
Sa wakas masusulo kuna si yna, hindi ko kasi siya masulo kapag nandito kami sa bahay at tiyaka sa school dahil palaging nakabuntot sakaniya ang kapatid niyang pangit. Pero ngayon ay sigurado na ako na masusulo ko na ang mahal ko dahil sigurado ako na hindi siya papasamahin ni yna.
Susundan kuna sana si yna ng bigla nalang may pumasok na memorya saaking utak, at ang memoryang pumasok sa aking isipan ay ang naganap kanina bago ako maka tulog. Lalabas na sana ako sa kwarto ng may bumungad saakin na naka lutang na simbolo at ang simbolong iyon ay kadiliman. Dahil sa takot ko ay pumasok ako ng banyo pero maling galawa pala yun dahil nandon din pala ang simbolo at bigla nalang itong dumikit sa kanah braso ko. At don nanga ako nakatulog sa kama. Tumingin ako sa kanang braso ko upang alamin kung totoo nga bang dumikit saaking braso ang simbolong yun, nagulat nalang ako bigla ng makita ko sa aking braso ang simbolo ng kadiliman.
Pumunta ako sa salamin upang tinganan ng maayos ang simbolo na ngayon ay nasa kanang braso kuna, kahit anong linis ko sa aking braso upang burahin ang naka dikit saaking braso ay wala paring kwenta dahil hindi manlang ito nabubura kahit na anong pilit ko burahin. Tinigil kulang ang pagbubura ko ng makaramdam na ako ng pagod. Hahayaan ko nalang siguro ito wala naman yatang mangyayaring masama saakin.
Vote and comment ❤️
