မင်းသည်သာ ကိုယ့်ရဲ့ မြတ်နိုးရာ [You are the cause of my Euphoria]

∆ THE END ∆ Zawgyi Version

" Together is a beautiful place to be."

ပန္းပြင့္မ်ားႏွင့္ ႏြယ္ပင္မ်ားကို အသုံးျပဳကာ အလွဆင္ထားေသာ စာတန္းေလးက အဝင္ဝတြင္ ခ်ိတ္ထားသည္။ ညေနခင္းအခ်ိန္က ေမွာင္ရီပ်ိဳးစျပဳေန၍ အလင္းေရာင္က ဝင္းလက္ေနသည္။ ယေန႔ညတြင္ Global ဟိုတယ္တြင္ အခမ္းအနားေလး တစ္ခုရွိပုံရသည္။ လူအနည္းငယ္က ဂုဏ္သေရရွိ ပုံစံမ်ား ဝတ္ဆင္ထားၾကသည္။ သူတို႔သည္ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနပုံရသည္။ စႏၵယားတီးေနေသာ အမ်ိဳးသမီးသည္ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ရွိေသာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို တီးေနေလသည္။

"စိတ္လႈပ္ရွားေနတာလား? "
ဦးျမတ္မင္းဦးက ျမတ္ကို ေမးလိုက္သည္။

အမွန္အတိုင္း ဝန္ခံရလွ်င္ သူသည္လည္း စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။ယေန႔သည္ သူ၏ သမီးေလးက အိမ္ေထာင္တစ္ခု တည္ေထာင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေပေလာ။ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားေသာ ပြဲလမ္းအစား သင့္ေလ်ာ္သည့္ ပြဲအခမ္းအနားကို က်င္းပေပးခဲ့သည္။ ျမတ္၏ ေ႐ြးခ်ယ္မႈကို သူသည္ လုံးဝစြက္ဖက္ျခင္း မျပဳခဲ့ေပ။ ျမတ္သည္လည္း သူကဲ့သို႔ပင္ ‌တဇြတ္ထိုးဆန္ေသာ ကေလးျဖစ္သည္။

"အင္း ၊ အေတာ္ေလးကို စိတ္လႈပ္ရွားမိတယ္။ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ ၊လိပ္ျပာေတြ ပ်ံေနသလိုပဲ "

ျမတ္က စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။

" ေနာင္မ်ိဳးဆက္အတြက္ကေတာ့ တျခားတစ္ေယာက္ကိုပဲ အားကိုးရေတာ့မွာပဲ "
ဦးျမတ္မင္းဦးက ေရ႐ြတ္ေနမိသည္။ ဟုတ္သည္ေလ။သူ႔သမီးက အသက္ႀကီးႀကီးမိန္းမကို ယူတာ‌ဆိုေတာ့ သူ႔မွာ ေျမးရမယ့္ လကၡဏာမရွိေတာ့ဘူးေလ၊ အနည္းငယ္ေတာ့ ဝမ္းနည္းမိသားပါပဲ။
" အခုအခ်ိန္မွာ အဲလိုေတြ မေျပာစမ္းပါနဲ႔ "

" သတို႔သမီးလာၿပီ "

ေလဒီဂေရ႕က ေဒၚသက္လ်ာေက်ာ္ကို ေခၚလာေပးသည္။ ေဒၚသက္လ်ာေက်ာ္၏ မိသားစုကေတာ့ စြန႔္လႊတ္လိုက္တာေၾကာင့္ သတို႔သမီးကို ျမတ္၏ ပါးပါးက ကူညီေပးခဲ့သည္။ ေလွ်ာက္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ လက္ခုပ္ဩဘာသံမ်ားၾကားက သူ၏ သတို႔သမီးကို ၾကည့္ကာ ျမတ္ မ်က္ရည္က်လာသည္။ေပ်ာ္႐ႊင္လြန္း၍ ငိုမိသည္ဆိုတာက အ‌ေသအခ်ာပင္ ျဖစ္သည္။

" ၾကည့္စမ္းပါဦး၊ ေဘဘီေလးက ငိုေတာင္ ငိုေနၿပီ၊ "
ဂေရ႕က သူ၏ ကေလးေလးကို မ်က္ရည္သုတ္ေပးရင္း ဆိုလိုက္သည္။