Hedgehog And Tiger [Myanmar Translation]

|95|

ထို့နောက်မှာတော့၊ ဗူးအသေးလေးတစ်ခုကို ဟယ်ရှင်းချွမ်ဆီလှမ်းကမ်းပေးလာတယ်။

ဟယ်ရှင်းချွမ်လှမ်းယူပြီး သေချာကြည့်လိုက်တော့...လည်ချောင်းနာပျောက်ဆေးဆိုပါလား???
အပေါ်ဝတ်တွေချွတ်နေတဲ့ ယန်ထန့်ကိုမော့ကြည့်လာကာ၊ အသံဝင်ထားလို့ ခပ်ဩဩဖြစ်နေသံလေးဖြင့်
"ထန်ကော? ဒါက ဘာလို့ဝယ်လာတာလဲ?"

"မင်း မနေ့ညကအရမ်းအော်နေခဲ့တာလေ၊ ကောက မင်းရဲ့လည်ချောင်းအတွက် စိတ်ပူလို့ပါ"

ပြန်လည်ရရှိတဲ့တုံ့ပြန်ချက်ကတော့၊ အားကုန်သုံးပြီး သူ့ဆီပစ်ပေါက်လာတဲ့ ဆေးဗူးလေးရယ်ပါ။

...

လမ်းမတစ်လျှောက်မှာ၊ လှပစွာပြင်ဆင်ထားတဲ့ ခရစ်စမတ်သစ်ပင်တွေကို တွေ့မြင်နိုင်ပါတယ်။
ဘာလို့လဲမသိပေမဲ့၊ ဒီမြို့ရှိလူတွေဟာ နိုင်ငံခြားပွဲတော်တွေကို အလွန်အမင်းစိတ်အားထက်သန်ကျတယ်လေ။

စန်တာကလော့စ်ဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားရင်း၊ လက်ကမ်းစာစောင်တွေပေးဝေလေ့ရှိတယ်။
လူတွေကလည်း မငြင်းဆိုပါဘူး၊ တစ်ချို့ဆို ဓာတ်ပုံတောင်တွဲရိုက်သွားကျသေး။

နှင်းမကျသေးပေမဲ့၊ အပူချိန်ဟာ သုညရဲ့အပေါ်နဲ့အောက်ကို ကူးလူးလျက်ရှိနေပြီ။

အန်ဂျလာက သူမရဲ့တရုတ်-အမေရိကန်ကပြား ကလေးငယ်ကို ယန်ထန့်အိမ်ဆီခေါ်လာခဲ့တယ်။
ခရစ်စမတ်ပွဲတော်ကြီးကို ဆင်နွှဲရန်အတွက်ပေါ့။
ကလေးက သိပ်မထွားသေးဘူး၊ ယန်ထန့်ခါးနားလောက်ပဲရှိသေးတယ်။
စကားပြောရင် အလွန်ချစ်ဖို့ကောင်းလှတယ်။

သူ့ရဲ့တရုတ်စာက အန်ဂျလာထက်တောင် ပိုတော်သေးတယ်။
ဆိုဖာပေါ်ငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်ကာ၊ ငိုလည်းမငို ဂျီလည်းမကျဘူး။
ရေဆာ ဗိုက်ဆာတဲ့အချိန်၊ သူတစ်ပါးကို ယဉ်ကျေးစွာတောင်းဆိုတတ်သေးတယ်။

ဟယ်ရှင်းချွမ်က နဂိုကလေးချစ်တတ်သူလေ။
ဒီလိုချစ်စရာကလေးငယ်လေးကို မြင်ရတော့၊ ရင်ခွင်ထဲထည့်ထားပြီး ဖျစ်ညှစ်ချင်စိတ်ကို ဘယ်လိုမှထိန်းမရတော့ဘူး။

"သားသားရဲ့နာမည်က ဘယ်လိုခေါ်လဲ?"

ကလေးက မျက်တောင်လေးတဖျတ်ဖျတ်ခတ်ကာ
"တရုတ်နာမည်လား အင်္ဂလိပ်နာမည်လား?"