Hedgehog And Tiger [Myanmar Translation]

|53|

[Unicode]

ရေချိုးပြီးနောက်မှာ၊ နှစ်ယောက်သား ရေချိုးခန်းထဲမှနေ ထွက်လာခဲ့ကျတယ်။
ဟယ်ရှင်းချွမ်အပေါ်ပိုင်းမှာ အဝတ်အစားမရှိဘူး၊ မတ်တပ်ရပ်လျက်နဲ့ပဲ ရေနွေးပူတစ်ခွက်ကိုသောက်နေတယ်။

ဟယ်ရှင်းချွမ်နောက်ကျောက တော်တော်ကြည့်ကောင်းတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ခါးအထက်နားမှာတော့အမာရွတ်တွေအများကြီးနဲ့။
သူ့အဒေါ်ရဲ့ဆေးလိပ်မီးရာတွေ။

အရင်တုန်းကဆို၊ ဟယ်ရှင်းလျန်ကိုသေချာစောင့်ရှောက်နိုင်ဖို့အတွက် ပိုက်ဆံမဖြုန်းရဲဘူး။
အစားအသောက်ကိုလည်း သေချာမစားရဲဘူး၊ တစ်ကိုယ်လုံးဟာအရိုးတွေချည်းပဲ။
လမ်းလျှောက်တိုင်း တကျွတ်ကျွတ်မြည်မလားတောင်စိုးရိမ်ရတယ်။

အခုအချိန်မှာတော့၊ ယန်ထန်ရဲ့သေချာကျွေးမွေးစောင့်ရှောက်မှုကြောင့် အသားအပြည့်နဲ့ဖြစ်နေပြီ။
ဟိုနေရာရဲ့အရွယ်အစားကလည်း အထင်ကြီးလောက်စရာပါပဲ...

ယန်ထန်က ဟယ်ရှင်းချွမ်ကိုတစ်ချက်လှမ်းကြည့်လာကာ
"အရပ်ထပ်ရှည်လာတာလား?"

နံရံနားကပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး၊ ပေတံယူကာ အရပ်တိုင်းကြည့်လိုက်တယ်။

၁၈၃စင်တီမီတာ!

"ဘယ်လောက်လဲ?"

ယန်ထန်က စိတ်မပါဟန်နဲ့ပြန်ဖြေတယ်
"၁၈၃စင်တီမီတာ"

"အိုး...ထန်ကောနဲ့ ဘယ်လောက်မှမကွာပါဘူး"
ယန်ထန့်ခါးကိုဖက်တွယ်ရင်း ပြောလာတယ်။

ဒီစကားက ယန်ထန့်ကိုပိုစိတ်ဓာတ်ကျစေတယ်။
အိပ်ရာပေါ်မှာလှဲလျက်၊ မျက်နှာပေါ်မှာတော့ မသေချာမရေရာမှုများအပြည့်ဖြင့်။

နောက်တစ်နေ့မနက်မှာတော့၊ အိမ်မှာရှိသမျှနွားနို့တွေ အကုန်ပျောက်သွားတာကို ဟယ်ရှင်းချွမ်တွေ့လိုက်ရတယ်။

မရယ်ဘဲနဲ့မနေနိုင်တော့ဘူး။
သူ့ကောင်လေးရဲ့မာနက အရပ်နဲ့တိုင်းတာများလား?

"ရှင်းချွမ်...သားရဲ့လဝက်စာမေးပွဲအမှတ်က ထပ်ကျသွားပြန်ပြီ..."
ဆရာတုန်က သူ့နှာရိုးကိုပြန်ကိုင်နေရင်းပြောလာတယ်၊ အလွန်ပင်ပန်းနေပုံဖြင့်။
"အဆင့်က ၃၅အထိထိုးကျသွားတယ်၊ တစ်ခုခုပြောချင်တာမရှိဘူးလား?"