~DON'T BLAME ME~

Part-10{U/Z}

သူစကားသူ သဘောကျကာ တခစ်ခစ်ရယ်နေတဲ့ ဘေဘီ့ိီကို မြင်မှ သူ့ရင်ထဲက အလုံးကြီးကျသွားတော့တယ်~

"မလိုချင်ဘူး~ကိုယ်က ကိုယ့်ရဲ့အဆိုးလေးကိုပဲ လိုချင်တာမို့ နောက်ဆို ဒီလိုမလုပ်ပါနဲ့ ကိုယ်မှာတော့ ဘေဘီများ ဘာြဖစ်သလဲဆိုပြီး လန့်သွားတာပဲ~"

"ဟား ဟား ဖြစ်ရလေ Daddy ရယ်~ကယ် အခုတော့ အိမ်ကို အရင်ရောက်အောင် မောင်းလိုက်အုံး~"

"အင်း"

ဆိုကာ ကားစက်နှိုးပြီး လမ်းမကို အာရုံစိုက်လိုက်သော ဒရေဂိုဟာ ဘေးနားက ဟယ်ရီ့ရဲ့ ရေခဲတမျှ အေးစက်တဲ့ မျက်နှာနဲ့ မဲ့ပြုံးလှလှလေးကို မမြင်လိုက်ပါဘူး~တကယ်လိုများ သူသာတွေ့ခဲ့မယ်ဆိုရင် အဲ့ဒီ့ကိစ္စတွေ ဖြစ်လာပါ့မလား~~
.
.
.
.
.
.
~~~~~~~~~~~~~~
ဘာဆက်ဖြစ်မယ်ထင်လဲ မုန်တိုင်းလေးနည်းနည်းလောက် ထည့်လိုက်ရင်ကောင်းမလားလို့~😁
Btw ကြယ်လေးနဲ့မန့်လေးတွေ မျှော်နေပါတယ်

Luv u all🥰😘

#Thinn🐷

Zawgyi~

ဒေရဂို မနက္အိပ္ယာႏိုးေတာ့ သူ႔ေဘးမွာ ဟယ္ရီမရိွေတာ့ဘူး~ပံုမွန္ဆို ဒီေကာင္ေလးက သူႏိုွးမွ ႏိုးတတ္တဲ့ဟာကို~အခု အေစာႀကီးထသြားတဲ့ အျပင္အိမ္မွာပါ ရိွမေနဘူး~ေက်ာင္းကိုလည္း ဒီေလာက္အေစာႀကီး ထြက္သြားစရာအေၾကာင္းလည္း မရိွပါဘူး~အခု ၇ နာရီခြဲေတာ့မယ္ ျပန္မေရာက္ေသးဘူး~ဖုန္းတဂြမ္ဂြမ္ဆက္ေနေပမယ့္လည္း ဆက္သြယ္မႈ ဧရိယာျပင္ပနဲ႔ တိုးေပါင္းမနည္းေတာ့ဘူး~ျပန္ေရာက္လာမွ ေကာင္းေကာင္းဆူျပစ္အံုးမယ္ ဆိုၿပီး ေတးထားလိုက္တယ္~

ဟယ္ရီ့ကို ေစာင့္ရင္းနဲ႔ပဲ ဒေရဂိုတစ္ေယာက္ ေရခ်ိဳးကာ ကုမၸဏီသြားဖို႔ျပင္ေတာ့တယ္~စိတ္မပူဘူးလားဆိုေတာ့လည္း ပူတာေပါ့~ဒါေပမယ့္ သူ႔ေဘဘီအေၾကာင္း သူသိတယ္ေလ~တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ေတာင္ ဘယ္ေတာ့မွ ခံရမယ့္သူမဟုတ္ဘူး~အဲ့တာေၾကာင့္ သူလည္း ဆက္ေစာင့္မေနေတာ့ဘဲ ထြက္လာခဲ့တယ္~

~~~~~~~~~~

မနက္တစ္ပိုင္းလံုး​ေပ်ာက္ေနတဲ့ ဟယ္ရီဟာ ေန့လည္က်ေတာ့ သူ႔ရံုးခန္းကို စပ္ၿဖီးၿဖီးနဲ႔ ေရာက္လာပါၿပီ~ေဘးမွာလည္း သူ႔အခ်စ္ေတာ္ ဆစ္ဒရစ္လည္း ပါလာေလရဲ့~