The Life in Dark World

Epilogue

Epilogue

~Xana's POV

After that moment, our world and Dark World have it's peace. No Dark Lord manipulating all of the circumstances, no Darkness covered our life. It takes a time to get what you want, for what you dreamed of but somehow you will know there's a light in the end of the darkness.

            First, I saved my life and my schoolmates from the death of my father, The Life Taker but suddenly, after it goes, Dark Lord unveil himself for the justice of his brother—the life taker. I'm the one that chosen to kill them, to take their deaths along their evilness and I've won. I'm a alive. Smiling and keeping strong.

            Ngayon, nandito ako sa paaralan. Gaya ng ginawi namin ni Metria noon, binura namin sa kanilang isipan ang mga nangyaring hindi maganda sa kanila. Kailangang burahin 'yon dahil magdadala lamang ng pangit na imahe sa susunod na henerasyon. Ngayon na nagawa ko na ang misyon ko, natapos na ang dapat. Naligtas ang Dark World sa kalupitan ng Dark Lord.

            Kasama ko sila Metria, Jester at maging sila Asylum at mga kaibigan ni Metria na sina Frixon at Grano ngayon sa loob ng paaralan.

            "Tapos na Xana..." ani Metria saka niya ako niyakap.

            After a long days, nagawa naming tapusin ang misyon namin. Buo kami at ligtas. Noong nangyari kay Metria na siya pa ang mawawala sa amin, akala ko huli na ang lahat ngunit ang Lux of Life na kanyang pinainom sa akin ay may natitira pang laman at umasa ako doon n asana mabuhay siya.

            Iyak lamang ako ng iyak noon hanggat sa maramdaman ko ang pagdampi ng kanyang kamay sa mukha ko. Hindi nawala si Metria sa akin.

            Pagkatapos namang yumakap sa akin ni Metria ay nilapitan ko naman ang matalik kong kaibigan na si Jester na sa loob ng napakatagal na araw, nakita ko ulit siya. Nakakatawa nga lang dahil siya na rin pala mismo ang nakakalaban namin at wala kaming alam doon. Mahigpit na yakap ang binigay ko sa kanya. Simula kasi ng manatili siya sa Dark World, hinahanap hanap ko na 'yong moment nang pagkakaibigan namin at ngayon na bumalik na siya. Masaya ako dahil hindi siya tinuluyan ng Dark Lord.

            "Jester, salamat at ligtas ka." Ngiti ko pa at humiwalay sa pagkakayakap sa kanya. "Jester, may aaminin ako sayo."

            "Ano 'yon Xana?" aniya.

            "Jester, hindi ka normal na tao. Kagaya ka namin." Pagtutukoy ko pa sa mga kasama ko. "May dugo ka ring Dark Worlder Jester, hindi mo nga alam pero ngayon, siguro alam mo na ang gagawin mo."

            "Teka lang! Mukhang may nakakalimutan kayo ah!" napalingon naman kaming lahat sa nagsalita at ng makita naman ay napangiti na lang din kami. "Oh? Ano? Nakalimutan niyo ata ako." Ngisi pa ni Rigor.

            "Salamat Rigor!" sigaw ko naman sa kanya.

            Nginitian niya at tinanguan na lang ako.

           

            Bumalik naman ako sa kausap ko na si Jester at pagkatingin ko dito ay nag-iba ang mga tingin nito at bigla akong napalayo sa kanya at nagulat sa nakita.

            "Xana, anong meron?" nang pumikit ako ta umiling-iling. Namamalikmata lang ata ako at nasanay na sa gano'ng histura ni Jester.

            Umiling naman ako sa kanya, "Wala, Jester. Basta ligtas ka, masaya na ako!" ngiti ko pa.

            "Salamat din sa'yo..." lumingon naman siya kay Metria, "At ikaw, salamat sa oras mo sa paghahanap sa akin."

            "Walang anuman." Tugon naman ni Metria.