Mafia (JJK)

25. Bölüm

Yayın tarihi
17 Kasım 2021

Jungkooktan*

Tae hyung'u kara toprağa emanat ettikten sonra eve döndük.

Ölmüştü.

Ben küçükken bana zorbalık yapanlardan korumuştu beni. Babam bana şiddet uyguladığı zamanlar o babama karşı çıkmıştı. Annem öldüğünde ise yine o vardı. Sonra ben Seul'e gitme kararı alınca da arkamda olup destekleyen oydu.

En zor günlerimde beni bırakmayan kişiydi. Ben Seul'e gidince yanına Hanuel'i alıp ona umut olmuştu. Ona kendi ayakları üstünde nasıl durulur öğretmişti. Çok güçlü bir mafya yapmıştı.

Peki ya şimdi...

Hem beni hemde Hanueli bırakıp gitmişti. Bize verdiği her sözü tutarken bunu tutamamıştı.

Ben yine güçlü durabiliyordum. Ama maalesef Hanuel bu kaybı kaldırabilir miydi bilmiyorum.

Eve geldikten sonra hemen odasına gitti. Sonra elinde anahtar ile salona indi.

"Anahtar ile ne yapıcaksın?"

"Tae'nin odasını kitlicem. Kimse girmesin oraya."

Yukarı çıktı. Bende peşinden gittim. Kapıyı açıp içeri girdi. Son kez bakar gibi etrafa göz gezdirdi. Sonra bana döndü.

Buraya geldiğimden beri ağladığını görmemiştim. Alex'in yanında kendini tutuyordu. Sanırım zayıflığını bir tek bana gösteriyordu Tae hyung'u saymazsak.

"Keşke gitmeseydik."

Hastaneden çıktığımızdan beri kendini suçlu yordu.

"Senin suçun değil. Nerden bilebilirdin. Hm? Artık suçlama kendini."

Yaklaşıp sarıldım. Ellerini belime doladı. Kafasını göğsüme gömmüş kaldırmıyordu. Ama tek sıkıntı benim kalbim bozuk bir makine gibi atıyordu.

"Her neyse çıkalım artık. Şimdi fazlaca çalışmam gerek."

"Çalışmak mı? Bu halde mi?"

"Evet Jeon bu halde. Başka çarem yok köklü bir ceteyiz ve eğer başında durmazsan kötü olur. Depoya gidicem. Sonrada o şerefsizi bulucam. Kaç haftadır gitmedim zaten."

"Bende geliyorum o zaman."

"Sen gelmiyorsun. Alex ile ilgilen."

Beni ittirerek odadan çıkardı. İşe yoğunlaşıp kafasını dağıtmak istiyordu belliki.

Kapıyı kitledikten sonra kapıya yaslandı. Hala onu izliyirdum. Güçlü durmaya çalışsa da başarılı olamıyordu. Tae onun herşeyiydi. Herkesten daha değerliydi.

Gözleri gözlerimi bulduğunda yavaşca kapıdan ayrıldı. Kendi odasına girdi. Bende aşağıya solana indim. Eve geldiğinden beri Tae ile alakalı herşeyi o odaya koymuştu.

Gözlerim Alex'e takıldı. Boş bir şekilde duvara bakıyordu. Sonra bana döndü. 

"Hanuel çok güçlü bir kadın gerçekten."

"Neden Alex?"

"Ne neden baksana Tae onun herşeyiydi. Ama hala iş düşünebiliyor. Yada güçlü durabiliyor. Bir tek hastanede ağladığını gördüm. Başkada ağlamadı."

Keşke ağlamamış olsa diye geçirdim içimden.

"Güçlüymuş demekki."

Soobin içicek bişeyler getirdi. Bu sırada Hanuel üstünü değiştirmiş, sanki daha dün ölen Tae değilmiş gibi yanımıza geldi.

"Ben çıkıyorum. Size iyi eğlenceler."

Kapıyı açıp çıktı. Araba sesini duyunca gittiğini anladım. Belkide haklıydı. İşi ona iyi gelicekti.

Hanuel*

Evden çıktım. Şimdide diğer eve gidicektim. Tüm adamlara Tae'nin öldüğünü anlatıcaktım. Hepsini duzenliyip işime devam edicektim.

Eğer böyle durmaya devam edersem iyice kotuleşicektim. Onu kaybetmek beni sarsmıştı. Haftalarca uyuyamicamı biliyordum.

Ben bunları düşünürken eve vardım.

İçeri girdim. Herkesi topladım. Ve anlatmaya başladım.

"Herkes buraya bakabilirmi? Bildiğiniz üzere uzun bir süredir yokuz. Bir sürü şey geldi başımıza. Ama bunlardan en çok acıtanı ise. Tae'nin yani Bay Kim'in ölümü oldu. Maalesef dün Tae hayatını kaybetti. Lunaparkta bir serseri yaptı. Bundan sonrada ben devr alıcam."

Biraz durdum. Kadın çalışanlar ağlamaya başlamıştı. Tae sadece benim değil burdaki herkesin hayatını kurtarıp onlara umut olmuştu.

"Lütfen üzülmeyin. Tae bizi böyle görse kızardı. Şimdi onun anısına önce o şerefsizi bulucaz. Sonrada işlerimize devam edicez. Eskisinden bile acımasız olucaz. Anlaştık mı?"

"Anlaşıldı efendim." Gibi sesler geldi.

Kafamla onayladım.

Bilgisayarın başına oturdum. Bir kaç küçük tuşla devletin ağına bağlandım. Ordan da ölen kişilerin kayıtlarına gittim. Tae'nin ölüm bilgileri ordaydı. Kardeşleri kısmında benim adım yazıyordu. Bunu görünce gözlerim sulanmaya başlamıştı. Kendimi sıkınca boğazımda hissettiğim o ağrı başka hiçbir yerde yoktu belkide.

Üzüldüm ya.. cidden bak.. bundan sonra artık ve tamamen doğaçlama olucak. Neler olucak nerden nerye bağlıcam bilmiyorum hadi bakalım neyse hoşça kalın sonraki bölümde görüşmek üzere.