Mafia (JJK)

5. Bölüm

Yayın tarihi

31 Mart 2021

Ordan eve geçtik. Pek bir uykum yoktu. Bu yüzden film izleme kararı aldım. Tae çoktan odasına gitmişti.

Önce biraz mısır patlattım. Ondan sonra salona geçtim. Film havasını alması için perdeleri falan çektim. Tae uyuyormuydu acaba? Oda gelirdi. Dur bir bakayım.

Hemen yukarı çıktım. Odasının kapısını çaldım. Yatakta oturmuş Yeonton ile oynuyordu. Bana hadi gel işareti yaptı. Yanına gittim. "Tae film izlicem sende izlicek misin?" Diye sordum. Bana baktı. "Kola varmı?" Diye sordu. Dolapta vardı. "Evet var" diye sorusunu yanıtladım. "Peki mısır?" Diye tekrar sordu. Şu anda sorguya çekmişti. İç çektim. "Az önce patlattım." Dedim.

Biraz durdu. Sonra çocuk gibi kalktı. Ona boş gozlerle bakınca kare gülüşünü sundu ve odadan çıktı. Şimdi bu çocuk nasıl olurda sabahki gibi bir canavar olabilir? Soruyu Yeonton'a sordum. Sadece havladı. Onuda kucağıma aldım. Odadan çıktım.

Aşağıya indim. Film seçiyordu. Bende biraz daha mısır patlattım. Bardaklara kola doldurdum. İçeri götürdüm. O hala seçiyordu. Üstümü değiştirmek için yukarı çıktım. Pijama takımını giydim. Saçlarımı saldım. Makyajımı sildim. Aşağıya indim.

Hele şükür filmi seçmişti. Yanıma oturdu. Bende ona yaslandım. İzlemeye başladık. Korku filmiydi. Pek korkmuyordum. Biranda bişey fırladı ekrana. Ben çığlık atınca Tae'de çığlık attı ve kolktuktan aşağıya düştü. Tae bana gülüyordu. Omzuna vurdum. Sanki kendisi hiç korkmamıştı. Benden daha fazla çığlık attı.

"Niye gülüyorsun sen?" Bana baktı. "Çok korkmuştun ve komikti" boş gozlerle baktım. "Sanki sen hiç korkmadın dimi?" Diye sordum. "Evet, hiç korkmadım." Dedi. Sonra ben güldüm. "Emin misin? Sanki ben bir çığlık duymuştum." Baktığımda hafif kızarmıştı. Hemen filme döndü. Bende izlemeye başladım.

Film bitince aklıma takılan bir soru sormak için Taehyung'a döndüm.

"Tae?"

"Efendim?"

"Bu ülkenin en büyük mafyası kim?"

"Nasıl yani?"

"Yani şöyle biz buraların en iyi mafya cetesiyiz kaç kişiyi indirdik ve baya da kalabalık bir çete. Ama bizden daha yüksek bir cetede varmış kim o adı falan biliyormusun?"

"Bildiğim kadarıyla burlarda bizden daha büyük bir mafya var. Herşeyiyle bizden bin kat daha üstün. Ve tehlikeli biri. Adını ise hatırlamıyorum. Ama sana soyliceğim şey etrafında ki kişilere dikkat et."

"Beni korkutuyorsun ama.."

"Korkma ben varım."

Bana sarıldı. İlk geldiğim gece geldi aklıma. Sanırım Tae'de aynı şeyi düşünüyordu ki tahmin ettiğim gibi sordu.

"İlk geldiğin gün.. ne kadar korkaktın, çaresizdin, masumdun, daha çok küçüktün"

"Tae 17 yaşındaydım."

"Eee ne olmuş küçüktün daha"

Güldüm.

"Öylece yoldan geçiyordum. Baban seni sağnak yağmura çıkardı. Gög gürluyordu, ki belliki korkuyordun. Sonra sana vurduğunu gördüm ve öylece oraya bırakıp kendi evine girdiğini. Sen orda üşürken o piçin evinde oturması mı yoksa senin masumluğun mu yada başka bişey. Ordan gidemedim. Sadece yardım etmek istiyordum. Yanına geldim. Elimi omzuna koydum. Hemen geri çekildin. Hatırlıyor musun?"

"Hatırlamaz mıyım. O gün çok korkmuştum. Ve bir anda omzumda ince uzun parmakları ile bir Tae gördüm."

"Sonra seni ordan aldım. Niye sesin çıkmıyordu ki diye düşünüyordum. Meğersem korkuyormuşsun. Sonra eve getirdim. Battaniyeye sardım seni. Hala küçük 6 yaşındaki çocuk gibi bana bakıyordun. Sıcak şeyler getirmiştim."

"En güzelli sıcak çikolataydı."

Gülümseyerek konuştu.

"Hatırlıyor musun? Yanına oturduğumda koltuğun kenarına iyice saklanmıştın. Sonra seni kucağıma almıştım."

"O an ne kadar korktum. Biliyormusun sen? Herhalde dedim. Hayatım karardı. Yada daha kötü şeyler düşünmeye başladım. Sonra sen konuştun."

Kahkaha attı. Neye gülüyorsa artık.

"Dizimde oturuyordun. Birkere sana asla öyle birşey yapmam yapamam."

Güldüm sarıldım. Neden bu kadar çok seviyordu beni bilmiyorum ama bende onu çok seviyordum.

"Sana ne demiştim? Hmmmm..? Hah! Şimdi hatırladım. Kulağına herşeyin geçeceğini, herşeyin iyi olacağını falan söylemiştim."

"Evet. Hiç tanımadığım biri beni tutmuş, kaldırmış, evine getirmiş, dizlerini oturtutmuş. Bana herşeyin geçeceğini söylüyor. O an çok fazla guvenmiştim."

"Hmm aynen. Kafanı bana yaslamış teşekkür ediyordun. Emin ol o an çok tuhaftı. O an böyle bir konumu hiç düşünmemiştim."

Haklıydı. Bende o anda sadece bundan sonraki hayatımda ne olacağını düşünüyordum. Korkmuştum. Islanmıştım. Evden atılmıştım. Artık hayatın bana imkansız geldiği zaman Taehyungshi çıka geldi. Beni korudu. Sakladı. Isıttı. Hasta olduğumda başımda bekledi. Silah kullanmayı öğretti. İyi geldi. Fırtınalı gecelerde yanımda durdu. Ona gerçekten çok bağlıydım. İyi vardı ve yanımdaydı.

"İyi ki varsın Bay Kare Gülücük."

"Sende iyi ki varsın Bayan tavşan hanım."

Güldüm. Birazdaha sesizce oturduk. Sonra uykumuzun geldiğini anlayınca odalarımıza dağıldık..

Evet bu bölümde bitti. Vay ben bunu beklemiyordum. Tae herzaman ki gibi iyilik meleği. İşe Yeonton'da girdi. O ne yapacak acaba? Her neyse sizi seviyorum bb