KABADAYI [BXB]

38. BÖLÜM

Selamlar nabersiniz?

-
-
-
-

"Onca yolu karı kız için mi geldin şimdi?" diye sordu Baran çayından bir yudum almadan önce.

"Yok yav beğendim dedim ya buraları, biraz daha takılacağım. Pedere yalan uydurdum iş falan diye öyle razı geldi zaten." dedi Bedirhan.

Önlerinde çayları varken bir yandan sigaralarını tüttürüyorlar diğer yandan ise çaylarını yudumluyorlardı.

Baran işten geldiği gibi duşa girdiği için saçları hafif de olsa nemliydi. Üzerinde de ince kazak vardı ve üşümüştü. Bu yüzden üzerine bir hırka geçirmişti.

Bedirhan esmer oğlanın sıkkın yüzüne bakarken kaşlarını çattı. Baran siyah gözlerini boşluğa dikmiş dudaklarındaki sigarayı üflüyordu.

"Hayırdır kardeşim sıkıntı mı var?" diye sordu.

Baran bakışlarını karşısındaki arkadaşına çevirdi ve sıkıntılı bir nefes verdi.

"Olmaz mı Bedo? Sence benim hayatımda sıkıntı eksik olur?" derken ters bir şekilde konuşmuştu.

"Anlat o zaman." Bedirhan masada ona doğru eğilirken.

Baran bir nefes verdi tekrardan sıkıntıyla. "Doruk geçen okula neden kaç yıl ara verdiğimi sordu. Cengiz puştu yetiştirmiş hapis yattığımı falan ama o inanmamış. Sen öyle bir şey yapmazsın deyince ben de gerçeği söyleyemedim, geçiştirdim. Ona biraz canım sıkkın. Ya duyup da benden uzaklaşırsa?" dedi ve sigarayı dudaklarına götürdü tekrardan.

Bedirhan kaşlarını biraz daha çattı."E oğlum söyle ne olacak? Bu çocuk az çok senin nasıl bir tip olduğunu biliyor zaten. Bile bile geldi bana demedin mi? Bence sıkıntı olmaz söyle." dedi kaşlarını çatarak dudakları arasındaki daldan bir nefes almadan önce.

Baran çenesini sıktı. "Bedo, sen beni hâlâ anlayamadın galiba kardeşim. Benim o piçi neden bıçakladığımı bırak Doruğu etrafımda beni tanıyan veya tanımayan tek bir kişi bile duyarsa kendimi öldürürüm." dedi dişlerinin arasından.

Bedirhan bir nefes verdi. "Tamam sakin ol." dediğinde Baran çenesini sıkarak arkasına yaslandı ve bacaklarını açarak oturdu.

Bedirhan ise kaçamak bakışlarla ona bakarken gergince boğazını temizledi. "Bu arada o puşt köye geri dönmüş. Gelmeden önce gördüm kahvenin orda." dediğinde Baran'ın bakışları hızla Bedirhan'ı buldu. "Sizi sordu bana bilmiyorum gittiler yıllar önce dedim."

Baran donuk bir ifadeyle baktığında Bedirhan onun gerildiğini anlayıp uzandı ve elini omzuna koyup sıktı. "Sakin ol kardeşim, gerilmene gerek yok."

"Gerilmedim." dedi Baran gergin bir sesle. "Köydekiler biliyor ama buraya geldiğimizi. Ya haberi olurda bu ev için gelirse? Bu sefer onu öldürürüm." dediğinde çenesini sıkmaya devam ediyordu.